Belimdeki elin verdiği sıcaklık beni mahf ediyordu. Dudaklarımı okşayan eli yanağımı tuttuğunda aciz benliğim yanacağını bile bile yüzümü eline yaslayıp gözlerimi kapattım.
Bir anda karanlık bana onun tamamen benim hayal ürünüm olduğunu kanıtlamak ister gibi keskinleştiğinde hızla gözlerimi açmıştım.
Ama hayır gerçekti işte. Büyük parlak gözleri yüzümü inceliyordu. Hala oradaydı.
" Bana ismini söyle. Söyleki bileyim bu güzelliğe verdikleri ismi"
"Yoongi " Bir zamanlar sesini bile unutan ben nasıl olurda onun sesiyle dile gelmişti. Hiçmi korkum yoktu? Ne yapıyordum ben? Hayır o bana ne yapıyordu. Neden kollarından çıkıp gidemiyordum? Neden onu itip yapmam gerekeni yapamıyordum?
"Bende Jimin Yoongi memnun oldum "
Benim kadar memnun olması imkansızdı.
