Üşüyen bedenim iki yanağımda elleri tarafından haps edildiğinde ısınmış ısınmaklada kalmayıp terlemişti.
Üstümdeki kirli kıyafetleri umursamadan beyaz kıyafetleriyle bana iyice yaklaşıp " İzin ver meleğin olayım " demişti.
Ben tanrının aciz kulu. Kimsenin görmediği kimsenin duymadığı. Hangi sevabıma karşılık göndermişti onu bana. Ölüm bu denli tatlı gelirken bir cennet meleğimi armağan edilmişti bana. Peki ya ben hangi hakla onu kendime isteye bilirdim. Kirli bedenim ve hayatım nasıl kirletmeyi düşünüyordu onu.
"Ben bir şeytanım. Cennet meleğini kirletmekten başka bir işe yaramam"
