Dobrawa eM. [ZAKOŃCZONE]

Bonus (tylko dla wytrwałych!)

Idzie sobie facet przez łąkę, idzie, idzie... patrzy – a tu wielka dziura! Zagląda tam, ale nic nie widzi, więc postanawia sprawdzić, czy dziura jest głęboka, czy może coś w niej jest na dole? Rozgląda się wokół siebie i podnosi z ziemi kamyk. Wrzuca go do dziury, kamyk spada, spada, spada... i nic! 

Facet drapie się po głowie, rozgląda jeszcze raz i zauważa większy kamień. Przynosi go pod dziurę i również do niej wrzuca. Kamień leci, leci, leci... i nic! "Niemożliwe, żeby dziura była tak głęboka!" myśli i znowu się rozgląda po łące. Widzi kawałek dalej wielkie kamienisko. "Na pewno tamte kamienie były zbyt małe i dlatego nie usłyszałem, kiedy upadły na dno!". Facet taszczy więc pod dziurę to wielkie kamienisko, szarpie się z nim i stęka, ale udaje mu się w końcu. Spycha wielki kamień wprost do dziury, a on spada, spada, spada... i nic! 

Facet, wkurzony, znowu lustruje łąkę w poszukiwaniu czegoś, co mógłby wrzucić do dziury. W pewnej odległości od niego pasie się krowa, a nieopodal niej leży kawałek starej szyny. Facet idzie po szynę i przytarguje ją pod dziurę resztkami sił. "Szyna jest z metalu, na pewno wyda z siebie głośny dźwięk, gdy uderzy o wrzucone tam wcześniej kamienie." Wpycha ją do dziury, szyna leci, leci, leci... i nic! 

Facet, zrezygnowany, już chce stamtąd odejść, ale zauważa, że z drugiego końca łąki biegnie w jego stronę krowa. Biegnie, biegnie i biegnie, szybko, coraz prędzej i na koniec... wskakuje do dziury! Facet od razu zagląda za krową, nadstawia ucha, ale krowa spada, spada, spada... i nic! 

Facet podnosi się z ziemi, patrzy, a tu przez łąkę idzie chłop i się rozgląda. Podchodzi wreszcie do faceta przy dziurze i pyta: 

– Panie! Nie widział pan może mojej krowy, która się tam pasła? 

– A widziałem. Przed chwilą tu przybiegła i do tej dziury wskoczyła.

– Co? – Chłop łapie się za głowę. – Jakim cudem? Przecież była do ciężkiej szyny przywiązana!