'I Finally found Love...'
Author's P.O.V
" ඒ යිආන් හිතන් ඉන්න විදිහනේ.. මම කවදාවත් කිව්වේ නැහැ යිආන්ට ආදරේ නැහැ කියලා.. "
යන්න හදපු යිආන් ජාන්ගේ වචන ඉස්සරහ ඒ දවසට දෙවෙනි පාරටත් සප්‍රයිස් වෙනකොට එයා ඉක්මනට පිටිපස්ස හැරුනා.. පිස්සට හැතැම්ප නැහැ වගේ දුවන හදවතත් එක්ක.. උතුරලා පිටාර යන සතුටකුත් එක්ක..
" එ..ඒ..කියන්නේ ජාන් මට..ආදරෙයිද..මං ආදරේ කරනවා වගේම...ජාන් ම..ට ආදරේ කරනවද..."
යිආන්ගේ ඇස් වල බලාපොරොත්තුවේ පහන් සියගානක් දැල්වෙනකොට එයාට වචන පැටලුනා.. ගොත ගැහුනා.. හැබැයි ජාන් තාමත් කලින් විදිහමයි..කලබලයක් නැහැ.. සන්සුන්..
" මම කවදාවත් යිආන්ට ආදරෙයි කියලා කිව්වෙත් නැහැ... "
ඒත් ජාන්ගේ කටින් පිටවුන ඊලග වචන පේලියට යිආන්ගේ සතුට පැනලා ගියා... යිආන්ගේ ඇහිබැමි රැලි වුනා..අර බලාපොරොත්තුවේ පහන් එකින් එක නිවිලා ගිහින් කේන්තියෙන් ඇස් පොඩි වුනා.. මුහුනේ මස් පිඩු තදවෙන්න ගත්තා..
" තමුසේට මාව විහිලුවක්ද ජාන්..?"
" මම දෙවෙනි වතාවටත් කියනවා යිආන්ව මට විහිලුවක් නෙමෙයි..."
" එහෙනම් මොන හුත්තක්ද යකෝ කියවන්නේ....!!"
යිආන්ට දැනුනේ ජාන් එයාව වටේ යවනවා වගේ හැගීමක්.. කෙලින් හරි හමන් උත්තරයක් නොදී.. ආදරේ පිලිගත්තද නැත්තම් ප්‍රතික්ෂේප කලාද කියන උත්තර දෙක අතරේ යිආන්ට අතරමං වෙන්න හැරලා ජාන් විකාර කියවනවා.. මුලින්ම ආදරේ නැහැයි කියලා කිව්වේ නැහැ කියලා දැන් කියනවා එහෙම කියලා ආදරේ කියලා කිව්වෙත් නැහැලු.. පොඩ්ඩක් හිතන්න නහුතෙටම මලට පැනලා ඉන්න වෙලාවක තමන් ආදරේ කරන කොල්ලෙක්ට ආදරෙත් කියලා ඒකාම එයාව ජෝක් එකකට ගන්නකොට දැනෙන හැගීම.. යිආන්ට දැනෙන දේ විස්තර කරන්න වචන නැහැ...
ඒත් යිආන්ගේ මුහුනේ තිබ්බ යක්සාවේස පෙනුමට ජාන් බය වුනේ නැහැ.. එයා කතා කලේ එයා කතා කරපු විදිහෙම නිවි සැනසිල්ලේ...
" මට රාමෙන් එකක් කන්න අරන් දුන්නොත් කියන්නම්.. "
" ඇයි ආයෙත් මම නූඩ්ල්ස් කන්න කැමති නැහැ.. කන්න හිතුන දවසක උත්තරේ කියන්නම් කියලා කියන්නද..?අනේ උබ..ෂිට්..."
