Devil Fire Hyunlix Or Hyunin?

4

Telefonumu elimden hiç bırakmadan masadan kalkıp odaya doğru yürümeye başlamıştım ki hiç duymak istemediğim bir ses duydum.

Birisi merdivenlerden aşağıya yuvarlanmıştı. Koşarak merdivenlere doğru gittiğimde yerde Changbin hyungu gördüm arkamdan Hyunjin ve Felix hyung gelmişlerdi.

Hemen Changbin hyunga yaklaşıp onu kontrol etmeye çalıştım.

"hyung beni duyuyor musun?"

Ses gelmiyordu. Felix hyung endişelenmemişti hiç ama Hyunjin çok fazla endişelenmişti.

"Changbin kardeşim, aç gözlerini, duyuyor musun bizi"

Hyunjin hyunga da cevap vermeyince hemen Chan hyunga seslendim.

"Chan hyung yardım ett!"

Chan hyung koşarak geliyordu. Felix'e baktığımda çok sakindi, bu sakinliğinden korkuyordum.

"Felix yardım etsene, ambulansı ara"

Changbin hyung yerde öylece yatarken Felix'in öyle sakince durması çok tuhaftı. Chan hyung yanıma geldiğinde elinde bıçak ve bıçağın üzerinde kan vardı.

İyice korkmaya başlamıştım, neler oluyor. Yukarıdan garip sesler geliyordu, gerçekten korkmaya başlamıştım.

Hemen merdivenlerden çıkarak Minho hyungun odasına gittim. Birden kapıyı açtığımda Jisung yatağın üstünde kanlar içinde yatıyordu. Minho hyung yoktu.

Koşarak Jisung hyungun yanına gittim ve nabzını kontrol ettiğim sırada arkamdan kapı kapandı ve ardından iki defa kilitlendi.

Arkama dönüp baktığım sırada Chan hyung üzerime geliyordu.

"Hyung, korkuyorum ne oluyor, neden ellerin kanlı?"

Chan hyung ellerine bakıp güldüğünde üzerime gelip bıçağı boğazıma koymuştu.

"Yıllardır seni bekliyorum tilkicik, seni öldürmenin güzel olacağını bekliyorum. Eğer rahat ve uslu bir çocuk olursan daha az canın yanar"

Gerçekten korkmaya başlamıştım. Birden banyodan sadece üstü çıplak olan Minho hyung gelmişti. Jisung'u öyle görünce şok olmuştu.

"Hyung yardım et!"

Ben bağırmaya başladığım da Chan hyung tam kalbime bıçağı sağlamıştı.

_____

"Jeongin, Jeongin uyan hadi artık saat kaç oldu, dün gece çok içtin herhalde"

Başım çatlıyordu, biri başıma gelmiş bana sesleniyordu fakat onu çok duyamıyorum.

Gözlerimi açtığımda karşımda Chan hyung vardı. Anında ayağa kalkıp kalbimi kontrol etmiştim.

Nefes alıyordum, canım yanmıyordu, Chan hyung normaldi.

"Her şey rüyaymış"

Chan hyung bana korkmuş gözlerle bakarken bende kendimi tekrar koltuğa bıraktım ve derin bir nefes alıp verdim.

"Ne oldu bana?"