Yeonjun: biriniz yerime geçip benim sözde aile yemeğine gidebilir mi<3
Taehyun: canımızı seviyoruz askım sag ol
Yeonjun: ben senin aile yemeklerine geliyodum ucube
Taehyun: üzgünüm amk ama benimkiler arkadaşlarıma yemeğin sonunda işkence edecekmiş gibi yaklaşmıyor
Yeonjun: kendimi mi öldürsem napsam
Yeji: salak saçma konuşma ben yanında olabilirim istersen
Riki: annesi parçalar seni davana bakmam bu sefer
Yeonjun: ailen arkadaşlarına da travma bırakmıştır:
Taehyun: orada beomgyunun ailesi de olacak mı
Yeonjun: evet 3 aileden herkesin olması zorunlu beomgyu hariç
Riki: sen beomgyuya bi tık takmış olabilir misin
Taehyun: hayır?
Yeji: azgın aptal ALFALARDAN NEFRET EDİYORUM kusucam artık ya
Riki: noldu balım
Yeji: ya nolacak aptal aptal tavırları var sanki onlara modellik yapıyorum kadayıf yicem
Yeonjun: birisi bir şey mi dedi halledebiliriz istersen
Taehyun: aynen isim soy isim versen yeter
Yeji: yok ben hallediyorum zaten sorun değil de sinir bozucu ya sırf omegayım diye ilkel tavırlarını görmek zorunda mıyım kaçınçı yüzyıla gelmişiz
Riki: bazıları hâlâ bu tür şeyleri o beyinlerine sokamıyor baktığım davaları görseniz bi de 3 iq hepsi boşver yejim söyle dava ederiz hemen
Yeji: söylerimm ama dediğim gibi şu anlık sorun yok
Yeonjun: ya da işini bitiririz 🤛🏻
Taehyun: bi mafyacılığımız eksikti ama bitiririz evet 🤜🏻
Yeji: manyaklar ya
••
Üç Choi ailesinin tüm bireyleri yemek masasında oturuyordu. Yeonjun'un babası baş köşede olmak üzere diğerleri masanın yan taraflarında oturuyorlardı. Yeonjun ve Soobin ise karşılıklı oturmak zorundaydı.
Ailelerinin şirket meselelerinden ve biraz da kendilerini övmekten oluşan sıkıcı sohbetlerini dinlerken konu bir anda yurt dışına gönderilecek gemilere gelmişti.
Yeonjun'un babası "Bu konu ile bizzat senin ilgilenmeni istiyorum Yeonjun." dediğinde Yeonjun kaşlarını çatıp babasına baktı.
Sakin kalmaya çalıştı. "İlgilenmek istemediğimi size söylemiştim." diyerek babasına karşılık verdi.
"O zaman yapacak bir şey yok. Oğlum istemiyorsa Soobin kabul eder değil mi?"
Soobin beklemiyor olacak ki şaşırmasına engel olamamıştı. O şirketin içindeki olaylar dışında çoğu şeye bulaştırılmazdı. Soobin'in babası ondan önce davranıp onun yerine konuştu.
"Elbette eder. Soobin'in de artık bu işleri tamamen öğrenmesi gerekiyor."
O an Yeonjun sinirden elindeki bardağı o kadar sert sıkıyordu ki biraz daha zorlasa kırılabilirdi. Sinirini bastırmaya çalışırken "Ben halledeceğim. Siz yeter ki sözünüzü tutun." dediğinde babasının iğrenç sırıtmasını izledi.
"Hiçbir aksaklık istemiyorum. Aksi takdirde seni oradan anında alırım. Sonrasında ne olacağını biliyorsun Yeonjun."
Yeonjun sinirden sıktığı dişlerini gevşetti ve "Her şeyi sorunsuz halleceğimden emin olabilirsiniz." dedi.
Soobin ne sözü olduğunu sormak istedi ama orada bunu soramazdı. Sessizce beklemek zorunda kaldığında diğerleri çoktan başka meseleleri konuşmaya dönmüştü. Beomgyu'nun ailesi de oğlu ve kızını övmeye devam ediyordu. Tabii ki bunun içlerinde Beomgyu'nun adı yoktu.
Sonunda yemek faslı bitmiş ve Yeonjun sigara içmek için bahçeye çıkmıştı. Ardından hemen Soobin yanına damladı.
"Onlar ne sözünden bahsediyorlardı?"
Yeonjun Soobin'e bakmayarak "Önemli bir şey değil. Sen bunlara kafanı yorma Soobin." dedi.
"Ne demek önemli değil? Sinirini bastırmak için kendini ne kadar zorladığını gördüm hyung."
"Seni ilgilendiren bir kısım yok. Sadece işlerine odaklan yeter."
Soobin Yeonjun'un soğuk sesine alışık değildi. Ne olursa olsun ona karşı yumuşak davranırdı ama şu an buz gibiydi. Tam o an ağlamak istedi ama yapamazdı.
"Hyung yapma böyle. Orada benim de adım geçti."
Yeonjun daha fazla dayanamayıp sigarasını söndürdü ve Soobin'e dönerek gözlerinin içine baktı. "Soobin bir kez olsun beni dinle ve sorgulamadan işine devam et. Tamam mı gü-" Sonunda kullacağı ifadeyi fark ettiğinde durmak zorunda kaldı.
Soobin o kelimeyi duyamacağını fark ettiği an bu sefer gözlerinin dolmasını engellemeyedi. Başını aşağı yukarı sallayarak onaylamak zorunda kaldı.
Yeonjun'un ona bakan boş bakışlarının arasında ufacık bir değişiklik görmek adına görüşünü bulanıklaştıran dolu gözlerini koluyla sildi.
"Hyung sana sarılabilir miyim?"
Soobin sözünü bitirir bitirmez Yeonjun onu kollarının arasına almıştı. Sanki uzun bir aranın ardından ilk kez nefes alıyordu. Ona sıkıca sarıldı ve göz yaşlarının düşmesine izin verdi.
"Seni çok özledim Jun."
••
okuyup oy vermediğiniz için ben
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
