am I falling in love?

4.BÖLÜM

Akşam çökmüştü kali, Enis, ikizler, babam ve ben hastaneye gelmiştik. Babamın söylediği gibi Derek ve diğerlerinde hastanedeydi ama yanlarında jenneferı yani julia'yıda getirmişlerdi. İkizler bir yandan Julia için saldırıyorlardı.

Corayı dışarıdaki ambulansa götürdükleri duymuştuk. Derek Julia ile asansördeydi. Ama elektriklerin kesilmesiyle herşey durdu. İkisi asansördeydi ama hangisinde olduğunu kaçırmıştım. Bir kaç dakika etrafta dolaşıp birilerini aradım.

Hepsi farklı bir yerdeydi. Aradan 10 dakika geçmişti ve elektrikler geldi. Hızlıca asansörlerin yanına döndüm. Derek yerde baygın yatıyordu. Hızlıca yanına çöktüm. Ne kadar sarssamda yanmıyordu. Ölmemişti. En sonunda sert bir yumruk attığımda uyanmıştı.

"bir an kalbi atan bir ölü olduğunu sandım." bakışları hızlıca beni buldu. "Julia nerede o? Cora'yı iyileştirebilecek tek kişi o"

"bilmiyorum ama bulucaz. Kalk hadi ayrı yerlere gitmeliyiz. Dikkatli ol"

"sende"

Hızlıca ayaklanıp koridorları dolaşmaya başladım. Julia tam önümde duruyordu. Fark etmemesi şaşırtıcıydı. Saçından tuttuğum an allison olduğunu gördüm. "neden Julia gibi giyindin seni direk öldüredebilirdim."

"neden yapmıyorsun ki?"

"bu seni ilgilendirmez. Soruma cevap ver."

"ikizleri dışarı çekicez"

"bol şans" hızlıca diğer koridora döndüğümde gerçekten oydu yüzünü görebiliyordum. Olabildiğim üstünde bir hızla yakalamayı başarmıştım. Onu dışarı sürüklüyordum. Stiles ve coranın olduğu ambulansın önüne geldiğimde sertçe kapısına vurdum.

"aç şu lanet kapıyı stilinski." kapıyı sertçe çektiğimde açılmasıyla stiles arkaya sinmişti. "şimdi Julia iyileştir ve ölümden kurtul son şansın."

Julia istemeyerek olsa Cora'yı iyileltirmişti. "şimdi senle bir anlaşma yapıcaz Julia sen kali ile birlikte deucalion uda öldüreceksin sonuçta o olmasa kali sana bunu yapmıycaktı dimi?"

"karşılığında ne istiyorsun?"

"işi bitirdikten sonra gidiceksin. Ve ölmiyceksin bu sayede"

"ya kalırsam?"

"o zaman ölürsün"

"kabul" julianın saçını bıraktığımda gitmesi için işaret verdim. O gittiğinde ikizler çıkmıştı. Cora'ya kaş göz yaptığımda anlamıştı kavga eder gibi hastaneye girdik. "saol, ama neden beni kurtardın?"

"öyle olması gerekiyordu. Abini bulalım Hadi."

Ikimizde koridorda dikkatlice ilerliyorduk. Köşeyi döndüğüm gibi Derek ile burun buruna gelmiştim. Hızlıca bir kaç adım geri çıktım. Derek Corayı gördüğü gibi şok olmuştu." cora hayattasın"

Derek ve cora birbirine sıkıca sarılmıştı. Ben ise onları izliyordum. Nedenini bilmem ama içim bir hoş olmuştu. İkisi ayrıldı Derek coraya bişi oldumu diye süzerken cora "hepsi onun sayesinde. Daha adını bahşetmedi bana" diyerek beni gösterdi. "

" ov unutmuş olmalıyım. Ben avyanna. Bu arada böyle bir abiye sahip olduğun için aşırı şanslısın bil isterim. "

" tekrar teşekkür ederim. Ölüceğiöi sanmıştım. "

" böyle şeyler söyleme " diye kişi derekten başkası değildi.

.
.
.
.
Bu bölüm bu kadardı hafta sonu olduğu için vaktim vardı umuyorum beğenirsiniz. Bu sefer az bir oy sınırı koyuyorum

4 oy