Reality of Darkness

Kabanata 5

Kabanata 5.

I woke up when cold wind touches my cheeks, dahan dahan kong iminulat ang mata ko. Napahawak ako sa pisngi ko, hmm. Umupo ako muna ako bago inilibot ang paningin ko sa paligid. My sleep and room were really great, ngayon lang ako nakatulog ng ganito ka peaceful at kahimbing, para bang may kung anong comfortable feeling ang naibibigay ng kamang ito, maybe because it's fucking gothic double bed in green with checkered duvet, samahan pa ng black gothic-style night stand. Gosh! Puro gothic ang kagamitan dito, this place is awesome!

I like the ambiance here lalo na yung kulay, it's green. Not the eye sore green, eto yung green na kakulay ng dahon then sinamahan pa ng itim kaya mas lalong naging outstanding ang kwarto.

This room is too huge for one person, bale sa gitna yung kama ko then on the other side which is kanan ay may Black dramatic gothic couch tapos nasa gilid niya ang black bookshelves, I really adore them dahil may laman ang bookshelves na iyon! Pero hindi ko pa nahahalungkat so di ko pa alam ang nga libro na andoon.

Nagawi naman ang mata ko sa mga dingding na may mga paintings at landscape which I find fashionable excellent.

Sa kaliwa ko naman ay may study table katabi ng sliding door na ang kasunod ay veranda, may desk lamp at iba pang gamit, then next is the over-looking veranda, pag pagod na akong magaral iharap ko lang yung upuan ko sa sliding door makikita ko na ang labas.

I sighed and smile.

I can't believe na mapupunta ako sa lugar na ito, para tuloy akong nanaginip lang. Iniling ko ang ulo ko bago bumaba ng kama. Sa sobrang ganda ng lugar na ito para tuloy ayaw ko ng bumaba kasi baka madumihan ko lalo na itong antique oriental rug, nakakaasar ang ganda niya. Hahaha!

Tumayo na ako at nagpunta ng CR, mayroon narin itong dressing room, talaga nga namang kumpleto na. Sa labas ang sala at ang dining area pati kitchen. Kapag pumasok ka dito aakalain mo na isang kwarto kang perp may tatlong pinto na siyang nagsisilbing paalala na hindi iyon pang isahan.

"This is it." I muttered as I enter the CR.

TAPOS na ako sa daily routines ko, nakabihis narin ako ng uniform, papalabas na ako ng dressing room ng halos mapasigaw ako.

"OMGEEE! STELLA IS THAT YOU?!" hindi makapaniwalang tanong ni Ash sakin habang ni he-head to foot ako.

Bumilis ng sobra ang tibok ng puso ko, damn. Pwede bang wag naman silabasta susulpot? Gaaah!

"Ingay mo naman Ash. Can you please lower down you voice? You scared her because of you're freakin' mouth! Look at her!" Ems hissed.

I watch them as they silently look each other with intense gaze.

"Ano...hehe, wag na kayong mag-away."

Sabay naman silang napatingin sakin with same intensity, napaatras ako bigla para kasing nagbago yung kulay ng mata nila, their brownish eyes turn to dark reddish or what. Basta ganon.

Kapag kuwan ay unang nagbawi ng tingin si Ash, samantalang nakatitig parin sakin si Ems.

"Were sorry about that! Nagger talaga yang si Ems, masanay kana." nakangiting wika niya.

Naiilang akong ngumiti, kung kanina ay nag-alitan sila ni Ems ngayon naman ay nakangiti siya abot tenga. Weird girls. Really, especially itong si Ash. Ems made face and rolled her eyes.

"Alis na tayo?" aya ni Ems sakin.

I nod as answer, tumayo na silang dalawa na nakaupo sa dulo ng kama. Lumapit narin ako sa dalawa at umunang lumabas.

NAPATINGIN ako sa dinaraanan namin, panay din ang linga ko kasi parang habang tumatagal ako sa school na ito mas lalo akong namamangha, were too early for our class, alas otcho pa kasi ang klase namin, the sun is about to rise, and it creeps me out. Sa bawat lagaslas ng hangin ay siya ring pagbilis ng tibok ng aking puso, nakaka curious kung bakit. Maybe because of the ambiance itself. Trees were everywhere, may mga ilan ding bulaklak sa gilid pero ang pinaka napukaw ko ay ang dinaraanan namin, may street lights naman pero nakakapanindig balahibo padin kasi.