Reality of Darkness

Kabanata 8

Kabanata 8.

Bahagya itong lumayo sakin, pero hindi sapat para makahinga ako ng maayos. Napatakip ako ng bibig sa sobrang bilis mg tibok ng puso ko.

"W-why do you--kiss me?!"

Nanginginig yung boses ko sa kaba, napa atras ako ng ilang beses sa takot na muli niya akong halikan.

"Because I like too."

His expression became dark as he stared back at me. Wala akong mabasang kahit ano mula sakanya kaya mas lalo akong kinabahan. Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko na akala mo ay lalabas na sa ribcage ko.

Kahit kinakabahan ako ay humugot ako ng lakas ng loob para lapitan ito. Walang pumapasok na kahit ano sa isip ko, ang tanging naiisip ko lang ay tumigil yung pagbilis ng tibok ng puso ko! This is new to me, hindi ko alam kung paano ko 'to iha-handle! Nakakatakot yung ganitong pakiramdam!

Mabilis na umangat ang kamay ko para sampalin ito.

Ngunit lalagapak palang ang kamay ko sa mukha nito pero agad din niyang napigilan yung kamay ko.

Mariin ako nitong tinitigan, his directly looking to my soul like his looking for something he can read to me, sa bawat segundong nakatingin ito sakin ay nanghihina na ako, nangangatog yung tuhod ko sa paraan palang ng pagkakatitig nito.

Dahan dahan niyang inilapit yung mukha niya sakin, dahil alam ko na muli ang gagawin niya kaya pilit kong hinihila yung kamay ko na hawak niya pero wala ring nangyari dahil sa mariin na pagkakahawak niya sa kamay ko.

Iniangat niya yung baba ko bago tuluyang tumigil muli ang mundo ko..sa ikalawang pagkakataon.

Napapikit ako sa kakaibang sensasyon na muli kong naramdaman.

Damn this feeling...

He ended the kiss and moved two steps backward with a smile on his lips.

"I never been addicted to a kiss."

He murmured something, hindi ko naintindihan yung una pero ang tanging narinig ko ay yung dulo. Kiss...

Kaya nangunot yung noo ko. Ano daw yun?!

Anong kiss?

"The first time we met you're fuckin' rude and mean, now you kiss me like I'm your girl were in I'm not! What's with you?!"

Nangagalaiti kong tanong dito! Nakakainis ano ba ako laruan dito? Tau-tauhan sa kwentong 'to?!

Nakakatakot sila oo! Pero wag naman sanang ganito yung mangyari sakin dahil tao padin naman ako kahit mahirap! Wala naman silang karapatang ganituhin nalang ako basta basta!

"You made me angry. I hate you; you do hear me? I hate you so much..."

Padarag akong tumalikod at iniwan sa kinatatayuan niya. Walang kahit anong merong expresyon sa mukha niya.

Ni hindi ko na inintindi pa kung anong mangyayari sakin bukas o kung mapapaalis ako dito sa school na 'to.

Naiiyak ako dahil hindi naman kasi talaga nakakatuwa na basta kana lang hahalikan ng walang rason. Hindi ako laruan na kung ano yung gusto niya magagawa niya sakin.

Tska hindi ko maintindihan kung bakit naghuhurumentado yung puso ko ngayon.

**

Nakarating ako sa labas ng school, ganon kalayo ang nilakad ko maiwala lang yung kakaiba kong nararamdaman.

Nasa labas na ako ng gate kaya minabuti kong tumawid sa kabilang daan. Ayoko muna umuwi sa dorm dahil tyak na uusisain ako nila Ems at Ash.

Nagpatuloy ako sa paglalakad papasok sa isang liblib na gubat, hindi naman siguro ako maliligaw dito.