ARA VERİLDİ.
❝Korhan'ı kurtuluşum sanmıştım, aramızda bir çekim olduğunu ve birbirimize kuvvetli ama bir o kadar da yavaş bir şekilde çekildiğimizi düşünmüştüm. Fakat yanılmıştım, Korhan yarası kabuk bağlamayan bir adamdı ve beni de o yaranın ta ken...
× Sertab Erener, Karbeyaz. “Öfkesi geçince insan her şeyi güzel hatırlıyor.” (İsterseniz dinleyin.) ×
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❀
Bölüm On Üç “Silinmeyen Aşinalık.”
Kırgınlığım günden güne azalırken, benimle baş başa kalan tek his pişmanlık olmuştu. Kaybı olan insanlara o şekilde acımasız davranmamalıydım. İçimdeki pişmanlık duygusuna özlem de eşlik ediyordu. O iki kardeşi özlüyordum. Ne ara bu kadar alışmış ve benimsemiştim hiçbir fikrim yoktu.
Elimdeki kulplu bardağı dudaklarıma götürürken önümdeki şiir kitabına odaklanmaya çalışıyordum.
O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer...
Utanılacak bir şey değildir ağlamak, yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer...
Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla, öylesine derince bakmasalardı eğer...*
