Çiçeklerle büyümek isterdim ben..
Güzel kokulu papatyalarla.
Çocukluğumdu benim papatyalar.
Her dalında sen gizliymişsin aslında.
Yeşilliklerin beyaz melekleri onlar.
Kırların güzel çiçekleri...
Papatya hayelleri, sen hayelleri..
Papatyaları severdim ben,
Güzel kokulu papatyaları severdim.
Öldürmek istemezdim onları,
Ama ölmek bir papatyalarda güzel duruyordu.
Öldürüyordum ama kokusunu içime çekiyordum.
Sonuç olarak onlar mutlu ediyordu beni.
Küçükken mutluydum ben,
Sen yoktun, papatyalar vardı.
Yeterliydi bu.
Güzel kokulu kır papatyaları...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kır Papatyası
ChickLitMerhaba arkadaşlar. Burada kendi şiirlerimi ve yazılarımı yayımlamaya karar verdim. İlk yayımladığım şiirin ismini genel olarak kullanmak istedim. Umarım beğenirsiniz...
