Biliyormusun sevgilim, seni tekrar sevebileceğimi düşünsem gururumu düşünmem gelirim yanına. Ama ben, sen sayesinde acıyı iliklerime kadar hissettim. Geceleri ayaklarımı karnıma kadar çekip hıçkıra hıckıra ağlamayı öğrettin bana. Yorganı başıma kadar çekip seni düşünmem ve senin başkasını seviyor olmanı düşünmem benim içimde öyle bir kaos yaratıyordu ki bütün öfkem her bir zerreme yayılıyordu. Yeniden aşık olmanı çok yanlış dilde ifade ettiğini anladınmı sevgilim. Herkes can taşır, herkes üzülür, her şey kırılır. Düşünemedinmi gerçekten benim ağlayacağımı, kalbimin kırılacağını, sana karşı kin tutacağımı, beddua edeceğimi, düşünemedinmi sahiden? Seni sevdiğime inanmadınmı sahiden? Ağlayarak yazdığım bu yazıyı okurken hiçmi için sızlamayacak? Bi gram bilemi? Hiçmi duygu yok sende? Bu kadar duygusuz olma sevgilim, hissiz olma, bu kadar olma, olma...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kır Papatyası
ChickLitMerhaba arkadaşlar. Burada kendi şiirlerimi ve yazılarımı yayımlamaya karar verdim. İlk yayımladığım şiirin ismini genel olarak kullanmak istedim. Umarım beğenirsiniz...