Kır Papatyası

Bu Çok Kötü İşte

Sanki kocaman bir boşlukda olduğumu hissediyorum bazen. Olur ya hepimizde yalnız sanarız kendimizi bir kere daha nefes almak çok yakar ciğerlerimizi. Mutsuzluk aslında içinde bulunduğumuz olay. Herkes mutsuz olur bu hayatta sadece kendimizi düşünür, sadece kendimizi görürüz. Körüz aslında, sadece kendi mutsuzluğumuzu gören birer körüz. Hislerimiz çok karışır. Sanki uçurumun kenarından göz yaşlarımı akıtıp kendimi düşüremiyormuş gibi. Kendi canımızamı acırız acaba? Bilmiyorum. Mutsuzluk, üzgünlük, hissizlik çok farklı kavramlar. Anlatmaya çalışıp anlatamamak gibi. Anlatsanda anlamazlar ya hani. Arkadaşlarına anlatırsın anlatırsın, konuşursun saatlerce bıkmadan, usanmadan. Ama anlamazlar çünkü yaşayışlarınız farklı. Aynı hayatı yaşamadığınız gibi. Sadece aynı evrendesiniz, ama yaşayışlarınız farklı. Bu çok kötü işte...