Solo Amigos (!) [Ebrar Karakurt x Melissa Vargas]

EBRAR UYAN

VARGAS

Sabah uyandığım gibi Ebrar'ı kontrol ettim. Benim yüzümden gelmişti bu zarar. Bunu kızlara anlattığımda bana diyecekleri şeyler canımı çok sıkıyordu. Ama her şeyden çok sevdiğim kadının şu an yoğun bakımda o kadar makineye bağlı yatması canımı daha da sıkıyordu. Ebrar'ın elini bir saniye bile bırakmadım. Zehra yanıma girdiğinde mahcup bir şekilde ona bakıp başımı eğdim. Ellerini sırtımda gezdirdikten sonra yüzümü kendine çevirip yanağımı öptü.

Z : Ebrar sana kızsa da seni üzsede sana asla kıyamaz seni böyle görse kızardı. Sil gözlerini bakayım.

Zorda olsa dediğini yaptım ve derin nefes aldım.

V : Zehra bütün takımı çağır buraya onlara anlatmam gereken bir şey var. 

Takımın hepsi içeri girince derin bir nefes aldım. 

V : Belki Ebrar'ım duyuyordur ama ona tekrar anlatırım ben. Ebrar'ın beni çağırmasını bekledim ilk başta yanlıştı belki ama bu benim alışık olduğum bir durum olmayınca bende ne yapacağımı bilemedim. O beni çağırmadıkça sinirlenmeye başladım. Bugün aslında evde olacaktım planım öyleydi. Arkadaşlarımdan birisinde bir eşyam kalmıştı onu alıp Ebrar'ın yanına geçecektim. Parti alanına geldiğimde kız beni  zorla içeri çekti. Bir şeyler söyledi Ebrar ile ilgili tehtid etti bir bakıma. Ebrar'dan hoşlandığını onunla olmamı istemediğini hatta ona benden daha iyi gelirmiş bunları söyledi, bir kaç kez onu rahatsız ettiğini söyledi tabi benim bundan haberim yoktu. Kız zengin birisi ve korumaları olan birisi etrafımı sardıktan sonra belimde sürekli dürten bir şey vardı. Ebrar ve Zehra geldiğinde kız yüzünden öyle yaptım. Eğer Ebrar'a söylersem hiç iyi olmayacaktı diyemedim de. Benim hatamdı daha önce oradan gitmem gerekiyordu. Kız yanımıza geldiğinde İspanyolca " Artık ne sen ne ben severim" demişti. B-benim hatam 

Bunu tek seferde anlatmıştım ama sesim çok titremişti. Eda abla biliyordu aslı başka bir şekilde hareket edip yapmazdım. Ebrar'ın elimi sıkması ile daha da kötü ağlamaya başlamıştım. 

V : Ebrar g-gerçekten ö-özür dilerim. 

Zehra kolumu sıvazladı defalarca. Konuşacak gücüm kalmamıştı resmen şu an. Kendimi burada daha fazla tutamazdım. Ebrar'ı öpüp diğerlerinden özür dileyip çıktım. Sakin kalmaya çalışıyordum ama zorlanıyordum. Koruyamadım onu çünkü. Belki elimden bir şey gelmezdi ama ölüme kadar gidecek bir kazaya sebep olmazdım belki. Derin nefesler almaya çalıştıkça olanlar aklıma geliyordu. Kızın yüzsüz gibi hala buraya geldiğini gördüğüm gibi bağırmaya başladım güvenlik gelmesi için. Bazen ben bile güçsüz kalabilirdim güvenlik gelene kadar korumalarından birisi beni boğazımdan kavrayıp Ebrar'ın odasına soktu. Nefes alamıyordum zaten şimdi daha kötü olmuştum. Ebrar'ın yarı açık gözlerinde minicik bile kıpırdama olmamıştı. Beni bu kadar hızlı silmiş olamazdı değil mi?

Ş : Ebrar sana zarar vermesini ben bilirim demiştim demi. Madem benim sevgime bir karşılık vermiyorsun ne en mutlu olabilirsin ne ben ne de Melissa

Şu an hastanede hayatta kalma ihtimalim yüksekti ama genede belimde tekrar hissettiğim silah beni germişti. Ebrar'a yalvarır gibi bakmaya başladım. Tepkisizliği yüzünden pes etmiştim. Korumalardan birisi boş bir yere ateş ettikten sonra benimle birlikte odadan çıktı. Eda ablanın sesini duydum.

E : Ebrar yaptığı yanlış olabilir ama sen ne yapıyorsun şu an?! Gerçekten akıllanmayacaksınız siz, gerçekten beni yordunuz cidden, eğer ikinize de bir şey olursa sizi kendi ellerim ile boğarım. Cümle bile kuramadım sinirden.

Aklını kullan Mile aklını kullan. Sakin kalmaya çalışıyordum ama olmamıştı korumalardan birisi telaşla tetiğe basmıştı. Hepimiz bahçe ortasında donup kalmıştık. Eda abla arkadan İlkin ve Elif ile geliyordu.