KIYAMIYORUM

253 14 25
                                    

YAZAR

Zehra ve diğerleri maçlara hazırlanmaya devam ediyordu bu yüzden Mile ve Ebrar evde genelde yalnız oluyorlardı. Kaptan Eda önce kendini sakinleştirmesi gerektiği için kızlara sonra konuşacağım demişti.

Mile erkenden kalkmış yarasını tutarak doğrulmuştu. Ağrısı yoktu bugün ama gene de dikkat etmesi şarttı. Ebrar'a doğru yaklaştı onu kontrol ettikten sonra mutfağa doğru gitmeye başladı. İkisine kahvaltı hazırlaması şarttı. Aklına gelen şey ile omlet hazırlamaya başladı. Güzel omlet yapardı yani en azından Ebrar çok beğeniyordu. Buna gülümseyerek hazırlamaya başladı. Gerçekten özenle hazırlamaya başladı. Ebrar'ın sesini duyunca kafasını uzattı ve gülümsedi.

E : Günaydın

Gülümsedi Mile ve yavaşça yanına gelip kalkması için için elini uzattı. Yavaşça kalktıktan sonra birlikte ilk tuvalete daha sonra mutfağa geçtiler. Ebrar omletin kokusunu aldığında kocaman gülümsedi ve gözlerini kapatıp bir müddet kokuyu içine çekti. Bu kokuyu gerçekten seviyordu özellikle Mile yaptıysa. Gülümsedikten sonra Ebrar tabağına kokak omleti yemeye başladı. Barışmışlardı ama aralarında hala mesafe vardı. Mile kendini suçladığı için Ebrar'a yanaşmayı çok kabul etmiyordu. Ebrar onun böyle yapmasına hala kızıyordu çünkü geçmişte kalmıştı ve geride bırakmak gerekliydi. En azından o öyle düşünüyordu. Birlikte kahvaltı yapmaya başladıklarında Ebrar bir şeyler demek için dudaklarını araladı.

E : Mile bana daha ne kadar mesafeli davranacaksın?

V : Kendimi çok suçlu hissediyorum benim yüzümden oldu bunlar.

E : Ama oldu bitti geride kaldı artık böyle yapmayı bırak.

Mile ne diyeceğini bilmiyordu elinden bir şey gelmiyordu ve bu onu gerçekten üzüyordu. Derin bir nefes aldı ve dikkatli bir şekilde uzun olana sarıldı. Ebrar onun ve kendi canını acıtmadan kucağına oturttu ve saçlarını karıştırdı.

E : Birbirimizi dinlemeden birbirimize bir şeyler anlatmadan hareket etmeyelim bir daha.

Mile başını sallamakla yetindi sadece şu an bu onlar için yeterliydi çünkü. Ebrar sevdiği kadını birkaç kez öptükten sonra omletten bir parça ona uzattı. Miile yavaşça onu yedikten sonra minik bir tebessüm belirdi yüzünde. Birlikte masayı topladılar ki gruba bir mesaj gelmişti.

Kaptan : Yarım saate geleceğim.

Mesajı okuduktan sonra birbirine baktı ikili Eda ablanın siniri mesajından bile anlaşılıyordu. Mile derin nefes aldıktan sonra etrafı toparlamaya başladı. Her şeyi halledince zamanın geçmesini beklemeye başladılar. Kapı çaldığında Mile kapıyı araladı. Nasıl bir tepki vermesi gerek bilmediği için Eda'yı içeri davet etti. Eda elindekileri mutfağa bırakıp salona Ebrar'ın yanına geçti. Ebrar yavaşça doğrulup Eda'ya sarıldı.

VARGAS

Eda ablanın o sinirini anlamak için çok zeki olmaya gerek yoktu. Bizi karşısına oturttu. Derin bir nefes aldıktan sonra telefonunu bıraktı koltuğa ve başladı.

EED: Canımı sıkan bazı şeyler var. Birbirinizi dinlemiyorsunuz ve birbirinizin arkasından işler çeviriyorsunuz. Bir ilişkiye başladıysanız tek taraflı bir durumdan bahsetmiyoruz burada. Gelecek planı kurarak ya da hiç düşünmeden başlamış olabilirsiniz. Birbirinize olan güveninizi zedelemekten başka bir şey değil yaptığınız şey. Tatilde Ebrar gizle bir şeyleri haberim oldu nereden duydun diye sormayın. Şimdi de Mile. Mesela Mile neden bizden de sakladın bizden kaçmayı tercih ettin? Sana yardımcı olma ihtimali en yüksek kişi benim. Seni yıllardır tanıyorum bana anlatabilirdin. Ebrar sende birini dinlemeden gitme huyundan vazgeç artık. Belki Mile'yi dinlesen bu olmayacaktı. İkinizin de çok fazla hatası var. Bu sizi ve bizi yıpratıyor eğer yapamayacaksanız birbirinizi ve bizi üzmeden bitirin. En büyük destekçiniz ben bile artık sakin bir ilişkiye ihtiyacınızın olduğunu düşünüyorum.

Eda abla o kadar haklıydı ki şu an. Ebrar ile göz göze geldiğimizde hiç temas kesmeden konuşmaya başladı.

E : Haklısın abla belki de en doğru karar o olacak.

Nasıl yani? Ayrılmamızın daha iyi olacağını mı düşünüyordu şimdi de. Derin nefes alıp gözlerimi kapattım yanlış duymuş olmak için. Sessizlik oluştu ve tekrar lafa girdi.

E : Herkes ayrılığın bize iyi geleceğini düşünüyor o kadar insan ama bir şeyi unutuyorlar. Mile'nin babası kızını bana emanet etti. Sadece bu emanet işi yanında ben o olmadan yaşayamıyorum abla. Nefes alamıyorum. O arabaya bindiğimde deli gibi ağladım çünkü gözlerinden düşen bir damla bile beni kahrediyor. Bu durumda onu nasıl bırakabilirim. Maalesef ki biz hatalarımızın sonucunu hep çok acı şekilde çektik. Ama artık öyle olmayacak. Çünkü be o kadını kaybetmek istemiyorum.

Dedikleri ile biraz bile olsa rahatlamıştım. Demek babam beni ona emanet etmişti. Eda abla kolay kolay sakinleşmezdi bunu hepimiz biliyorduk, biraz yumuşamış bir şekilde aramıza oturdu. İkimizi de dikkatli bir şekilde kendine çekti ve sıkıca sarıldı.

EED : Bir gün elimde kalacaksınız ikiniz de haberiniz olsun. Bunu çok duyacak gibisiniz benden.

Kulaklarımızı çektikten sonra yanaklarımızdan öptü kocaman kocaman.

EED: Geldiğinizde sağlam antrenman yapacaksınız. Ağlamak zırlamak yok azıcık sizin ağzınıza edeyim de bi görün siz. 

İkimizde kıkırdadık haklıydı şu an takımda iki güçlü oyuncu yoktu resmen. Bizi bekleyen sağlam bir antrenman olduğunu Eda abladan önce de biliyorduk. Ebrar ile konuşmam gereken bu baba meselesi vardı. Merak ediyordum. O gün benim için zor bir gündü çünkü bir tarafta ailem bir tarafta sevdiğim kadın vardı. Ben kararı sevdiğim kadından kullanmıştım. Annem ile aramın bozulması gibi bir sebep doğursa da ben oradan çıkıp gideli çok olmuştu. Bunları asla unutamazdım. Babamın gururlu bakışları, annemin gitme bakışları ve sevgilimin dolu dolu bana bakan gözleri...  Kim olsa zorlanacağı bir durumdu. Eda abla beni yolladı ve aldığı tatlıları getirmemi istedi. En sevdiğimizden alıp gelmiş birde ablam ya. 

Sehpayı aldığı gibi önümüze bıraktı. Eda abla kendi bir tane alacağını gerisini bize aldığını söyledi ve daha sonra kenara çekildi. Eda abla bir anne gibiydi bize. Annelik yapıyordu bana özelliklede. Yabancı olmam ve bir dönem yalnız hissetmem onu buna iyice itmişti. Bana çeviriler yapıyor benimle ilgileniyordu ilk geldiğim sene. Beni Ebrar'a emanet etmişti. Bugünü böyle geçirdik Eda hoca bize bir şeyler hazırladı ve daha sonra gitti.

Bütün bildiğimiz her şeyi anlattık birbirimize ve özür diledik. Özlediğim bir şeyi yapmak için dudaklarına yapıştım. Sakin sakin öpmeye başladım. O kadar özlemiştim ki o dudakları. Bir müddet devam ettikten sonra ikimizde uyumaya başlamıştık.


Bölüm kısa oldu ama affedin. Yorum yapın ve oy atın lütfen.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 01, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Solo Amigos (!)  [Ebrar Karakurt x Melissa Vargas]Where stories live. Discover now