Strangers in Love (Takahashi Series #1)

CHAPTER 10

I love you?

I love you?

I love you?

It keeps repeating through my head.

Paulit ullit kong yinuyog yung ulo ko para mawala yun. Sinungaling yata tong computer.

Tiningnan ko muna siya sa table niya ngunit nakatingin na ito sa akin, nakangiti pa. It give my stomach a butterflies. Di naman ako ganito dati pati kay Agent Cavin.

Speaking of Agent Cavin nakita ko siyang papalapit sa akin na may dalang brown na paper bag.

"Para sa'kin ba yan, Agent Cavin?" tanong pa no Agent Seven.

"Yung paper bag nalang yung sa'yo pero yung laman lang yung hindi" pambabara pa ni Agent Cavin.

Hindi ko nalang sila pinansin at sinave ko nalang ang mga importanteng data na natrace ko sa number nung suspect.

Kinalabit ako ni Agent Cavin sa balikat at lumingon naman ako kaagad na may pagtataka sa mukha.

"Uhm, baka kasi hindi ka pa kumain. Binilhan kita ng Strawberry Cream Cake may tubig na din dito"mahinahon pa niyang sambit. Busog naman na Ko pero tatanggapin ko nalang nakakahiya naman kung hindi.

"Ilagay mo nalang diyan, and you can go now" walang emosyon kung sa kaniya.

"Galing yan sa pinakamasarap na bakery dito sa Eastern" masigla niyang sigaw.

Hindi ko na siya nilingon dahil seryoso ako sa ginagawa ko ngayon lalong lalo na natrace ko na yung number. I stretched my hand only to touch something behind me.

Wait, ano to? Matigas na pader? Nasa gitna naman ako ah wala sa gilid ng headquarter. Binalewala ko nalang iyon at patuloy na nagtipa sa computer. Bigla namang tumunog yung tiyan ko. Gutom na siyaaaa!

Nahagip ng mga mata ko yung strawberry cream cake na binigay ni Agent Cavin, wala namang masama kung kakainin ko to diba?

Kinuha ko yun sa gilid ng table ko ngunit may nauna nang makahawak no'n. Pilit kong kinukuha ang paper bag pero pilit ding inilalayo sa akin.

"Ibigay mo yan sa'kin or else lilipad tong computer sa'yo."

"You're not eating this-"

"Eh, ano ba yan display lang?!" sigaw ko pa.

"Ano yang trini-trace mo?" iniba ang topic ha.

Ibigay niya nalang sana yung pagkain bago pa magdilim ang paningin ko sa kaniya.

"Number of the suspect, nung nasa hospital ako tumawag ang number na'to sakin, so I decided na i-trace para malaman ko kung saan ko siya mahahanap" kehabang haba kong paliwanag.

"Hindi ko tinatanong kung kailan tumawag, ang tanong ko lang ano yung trini-trace mo." he smirked.

Nagtatanong siya e, diniretso ko na alam kong tatambakan ako ng tanong nito kapag di ko na pinaliwanag lahat.

Nakita kong pumasok si Head sa Headquarter, tinaas niya ang kamay nag-sign na pinapapunta kami ni Agent Wolf sa meeting room.

"Head, na-trace ko na yung number nung suspect na isa sa mga kasabwat nung nangyari sa bahay ng pamilya ko."

"Good, kailan yun naganap ulit?" tanong pa niya sa akin.

This was happened November 12, my birthday. Nakakabuwesit naman to, sa birthday ko pa nangyari buti nalang talaga walang nangyaring masama sa kanila.