Shush Series (Book 1)

Gaano Kadalas Ang Minsan

Maaga akong nagising para makapag handa sa trabaho. Lunes na lunes pero feeling ko weekend parin. Bakit ba ambilis matapos ng weekends? Nakakabitin din ang dalawang araw na pahinga. Ngayong lunes, parang naka fast forward ang galaw ko. Minsan nauuna pa ang kilos ko kesa sa isip ko kay may mga nakakalimutan ako.

Ang pangalan ko ay Dexter. 32 years old na ako ngayon. Nasa 5'6 ang tangkad at medyo chubby. Dad body ika nga pero wala pa kaming anak ng misis ko. Nagtatrabaho ako sa Capitol building kaya nagmamadali talaga ako kasi baka ma huli ako sa flag ceremony. Alam mo naman kapag government employee ka.

Hinde na ako kumain ng agahan, nakikita ko ang orasan. Ang bilis ng galaw. Tatambay kalang sandali tapos parang kalahating oras na pala ang lumipas. Ganun kabilis ang orasan kapag nagmamadali ka.

"Hon asan ang uniporme ko?" tanong ko kay misis. Lumabas sya sa kwarto at dala ang polo shirt ko na kulay light blue.

"Sensya na hon natagalan ang pamamalantsa ko. Ang tagal kasi uminin ng plantsa eh." Paliwanag pa ni misis.

Ang pangalan ni misis ay si Megan. 28 years old sya at nagtatrabaho sa isang pagawaan ng mga damit. Simple lang ang ganda ni misis pero ma appeal. 5 flat ang tangkad at medyo malaman ang body build. Parang yung artistang si Bea. Tatlong taon na kaming mag asawa pero di parin kami nabiyayaan ng anak dahil sa kondisyon ni misis na uterine polyps. Pero umaasa parin kaming magkakaroon kami ng supling.

Pero dahil sa pagiging busy naming pareho, hinde na ganun ka init ang aming mga gabi. Dahil sa pagod sa trabaho, nawawalan na ako ng gana at hinde ko maitayo ang bandera sa laban. Minsan ay nagtatampo si misis sa akin dahil dito. Kesho daw di ko na sya mahal.

Sa totoo lang, mahal na mahal ko si Megan. Isang taon din akong nanligaw sa kanya bago nya ako sagutin. Relehiyoso si Megan at wala talagang nangyari sa amin bago ang kasal. Pinalaking tama at strict ang misis ko.

Ayoko magkulang sa kanya kaya nag iipon kami para makapag pa opera si misis at kapag wala na ang kondisyon nya, eh sana naman magkaroon narin ng bunga ang aming pagsasama.

----------

Mabilis lumipas ang mga oras at dahil na traffic din ako sakay ang tricycle, na late na nga ako sa flag ceremony.

"Pang limang late mo na yan Dexter. Ano ka ba naman. Magpakita ka naman ng kasipagan. Isang beses lang sa isang linggo ang ceremony. Kulang kana sa attendance." Wika ng senior ko. Ibang seremonya tuloy ang inabot ko. Umagang umaga stressed na ako agad. Napaka gandang simula sa trabaho.

"sorry sir di na mauulit." Wika ko na parang pinalo na aso.

"Di na mauulit? Yan palagi ang sinasabi mo eh. Gawin mo. Di pwede dito ang mabagal."

Tumango lang ako. Sipsip kasi itong senior namin eh. Kala mo kung sino umasta. Malakas lang naman ito kay Gov kaya may pwesto. Pero na una lang sya ng isang taon sa akin. Iba talaga kapag malakas ang kapit.

Nagtimpla ako ng kape at sinimulan ko na ang pagbabalat ng buto.

Naka uwi ako nang alas syete ng gabi. Pagdatinf ko sa bahay, nasa sala si misis.

"Oh kamusta ang araw mo?" panimula ni Megan. Napa buntong hininga ako.

"Ayun na late ako. Pinagalitan. At ngayon pagod. Hays. Ikaw?"

"Okay lang. Aircon sa pabrika eh hehe. Oo nga pala. May prinito akong isda sa lamesa. Ikaw nalang ang kumain. Kumain na kasi kami sa labas kasama mga katrabaho ko."

Kumain na ako mag isa. Nanood sandali ng tv kasama si misis at nagpahinga na din para ulitin ang routine ng buhay.

Kinabukasan, maaga akong nakapasok. Dahil dun, tumahimik ang sipsip naming senior.