Participation // TAEKOOK • Mini fic

6'

Arkaslar gunaydin 😔😔

Aylardır bölüm atamıyorum çünkü küçük bi ara vermiştim. Ama atmaya devam etmeye calısacagim😔😔

Nerde kaldıgımı falan da unutmuşum zaten 😔😔

Neyse tamam aylardır bekliyorsunuz zaten daha fazla bekletmek istemem.

++++

En sonunda güzelce bir yemek yiyip salonda film izlemek için oturmaya başladık o filmi seçerken ben mutfakta mısır yapıyordum. Tam o sırada telefonuma bir mesaj gelmişti

: Küçük sevgiline korku filmi izletip onu korkutma bence, her an yeterince  korkabilir zaten ;)

"Hassiktir."

Cidden koskoca bir siktir çekmiştim. Bunu yazan kişi kimdi bilmiyorum ama burayı izliyordu. Hemen Yeonjunu aradım.

"Yeonjun! Etrafa çok iyi bakın. Biri tarafından izleniyoruz. Her an herşey olabilir. Kimseyi içeri almayın."

"Bay Kim. Çapraz evin karşısında 4 tane aynı marka araba dizilmiş, hepsinin içinde birileri var. Gidip sorduk ama bizimle ilgili olmadığını, bir grubu beklediklerini söylediler."

"Sikeceğim cidden. Hepsini bir şekilde yollayın. Çok dikkatli olun."

"Seul aşkına, Bay kim! Hepsi arabadan indi ve buraya doğru geliyorlar!"

"Siktir yeonjun! Siktir! Ne oluyor? Orada mısın?"

Telefon yüzüme kapanmıştı. Hemen ocağın altını kapatıp salona koştum. Jeon hala film seçiyordu. Tüm perdeleri ve panjurları kapattım.

"Jeon, 2 dakikalık bir işim var. Sadece bekle. Eğer bir şey olursa bodruma in tamam mı? Herşeyi bırak, telefonunu al ve bodruma in. Kapıyı kilitle. Orada yeterince su ve yemek var. Sakın dışarı çıkma. Gidiyorum ben, seni se-"

Silah dolu çanta elimde dışarı çıkacakken, silah seslerini duyduğum gibi Jeonun yanına koşup onu bodruma indirdim. Bana neler olduğunu sorup duruyordu ama anlatmaya vakit yoktu.

"Jeon, sakin ol. Sana birşey olmasına tabii ki izin vermeyeceğim. Ama lütfen burdan çıkma. Seni seviyorum."

Hemen dışarı çıkıp etrafıma bakmıştım elimde 2, belimde 3 tane silahla. Karşımda duran adamı sezmem 2 saniyemi almıştı. Kafasına 2 el ateş etmiş ve öldürmüştüm. Yeonjun birine sıkmış ama isabet edememişti. 2. Sıkışta isabet eden vuruşla hemen kısa bir çevre kontrolü yaptım. Bizden yaralanan yoktu. Ama onlardan kimse kalmamıştı. Daha yeni kapattığım ev kapısı açılınca arkama döndüm.

"Siktir.."

Ezeli düşmanım Eunwoo'yu, çocukluk aşkımın kafasına silah dayayarak görmek çok iç açıcı bir görüntü değildi.

"Selam Taehyung, sürprizim hoşuna gitti mi? "

"Eunwoo, sakın böyle bir şey yapma."

"Hmm, nedenmiş? Senin aptal babanın babama yaptığını küçük arkadaşına, hayır hayır çocukluk aşkına yapmaktan alacağım zevki bir düşünsene!"

"Siktir, tamam! Ne istersen yapacağım, ama onu bırak."

Tetiği çektiğinde içime oturan o korkuyu hiç biriniz tahmin bile edemezsiniz.

"SİKTİR EUNWOO, ONU DEĞİL BENİ VUR!"

Jeon kafasını olumsuz anlamda sallayıp duruyordu. Ama ben onun için canım dahil herşeyi vermeye hazırdım.

"Ama karar verin, hanginizi vurayım?"

"Beni vur eunwoo, ona dokunma."

"Küçük sevgilin istemiyor gibi, hm? Ne de tatlı bir çocuk, sende ne buldu acaba."

"Eunwoo, yeter artık."

"Seni vurup bu güzelliği kendime saklama fikri de fena değil. Altımda inlerken o küçük ağızı ne de güzel gözükür. Değil mi Taehyung, küçük sevgilinin ağzı seninle değil de benimle dolsa daha iyi olmaz mıydı?"

Cidden damarıma basmıştı, dönüp yeonjuna baktığımda o zaten beni anlamıştı. Sırıttım ve dizlerim üzerine çöktüm.

"Eunwoo, yalvarıyorum rahat bırak onu!"

"Bay Kim, lütfen yapmayın!"

Hemen arkamda beliren yeonjun beni yerden kaldırırken belindeki silahlardan birini de almıştı o sırada.

"Beni rahat bırak yeonjun! Gözlerim önünde ölmesine izin mi vereyim yani."

"Vay canına Taehyung, önümde eğileceğini hiç düşünmezdim doğrusu. Ama bu seni kurtarmaz!"

Ben eunwoonun dikkatini çekip yere bakmasını sağladığımda yeonjun tam olarak kafasına isabet eden bir el ateş etmişti. Ben Jeon'a bir şey olmaması için tam o sırada bacaklarından itip yere düşmesini sağlamıştım. Eunwoo yerde yatarken hemen kalkıp Jeonun yanına gittim ve oturdum. Onu da oturur pozisyona getirip sıkı sıkı sarıldım.

"Jeon, iyi misin? Kendini iyi hissediyor musun? Sana bir şey yaptı mı?"

"Ben iyiyim Taehyung, sadece sırtıma bir çizik attı zorlandığım için, büyük bir şey değil. Asıl sen iyi misin?? "

Bi elı omzumda, diğer eli yanağımdayken konuştu.

"Sen iyiysen, ben kanlar içinde olsamda iyiyim."

Jeonun bakışları Yeonjuna döndü ve ona gülümsedi.

"Bizi kurtardığın için teşekkürler Yeonjun, eğer olmasaydın ikimizde olmayabilirdik."

Bende yeonjuna döndüm ve ona gülümsedim.

"Sağol yeon."

"Ne demek, benim işim bu. Her zaman sizin için buradayım. Bir şey olursa ararsınız, cesetleri yakmaya gidiyorum."

İkimizde kafa salladıktan sonra yeonjun kendiyle beraber cesedi de götürüp, arkasından kapıyı kapattı.

"Jeon, çok üzgünüm. Biliyorsun yaptığım işte böyle olaylar çok fazla. Eğer istemiyorsan-"

"Sorun değil Taehyung, sana güveniyorum ve her zaman her şeyi başaracağından tek bir şüphem yok."

Birinin bana güvenmesi zaten benim için önemli olan bir şey, ama bu kişi hayatımın her zaman bir parçası olan biri ise; canımı veririm ama onun güvenini boşa çıkarmam. Yüzümdeki gülümsemeye engel olamadan Jeon'u kucakladım ve koltuğa bıraktım.

"Hâlâ bir şeyler izlemek ister misin tatlım? Yoksa uykun geldi mi?"

"Uykum geldi Taehyung, uyuyalım. Yarın izleyelim ama olur mu?"

"Tamam, sen nasıl istersen. Sen yat, bende yatarım az sonra."

Ben koltuğa oturduktan sonra o kalkmış ve yanıma gelmişti. Yanağıma bir öpücük kondurup uzaklaştığında, zaman durmuş gibiydi. Yüzümdeki tebessüme engel olamadım.

"İyi geceler Tata!"

Diyip odasına gitmişti. Bende bir süre boş boş gülümsedikten sonra, biraz televizyon izleyip odama gitmiş ve uyumuştum.

++++

AY ÇOK ŞÜKÜR BÖLÜM ATABİLDİM OMG 😭

Umarım okursunuz🥲

Bidahaki bölüm yeteri kadar kişi okuyunca gelecek sizleri seviyorumm