VICE POV. (CHAPTER 13)
Kanina pa ako nauuhaw. Kaya sinubukan kong bumangon kahit na subrang sakit ng ulo ko.
Yung paningin ko parang gumagalaw ang lahat ng makita ko. Kaya humawak ako ng mabuti.
Bigla naman akong nakadinig ng yapak. Siguro sila Billy yun kaya naman pinilit kong pumunta sa pinto.
Hanggang sa binuksan ko na ito at nawalan na ako ng malay.
"Vice!!! Vice!!! Gising!!" paulit ulit kong dinig sa malabong lalaki na nakikita ko.
Tuloyan ng pumikit ang mata ko....
---
"aray!! Ang sakit ng ulo ko" bungad ko. Biglang nahulog ang isang tuwalya sa mukha ko.
"ano tu?" sabi ko at nilagay ko nalang ito sa lamisa. Bigla naman nabaling ang tingin ko sa lalaking nakaupo sa upoan.
"Whaaaaa!!!!!!!!" sigaw ko ng makita ang mukha ni Vhong na nakatitig sakin. "A'anong ginagawa mo dito!" natataranta kong tanong.
"kong makasigaw ka dyan kala mo naman may ginawa akong masama sayo, hindi ba pwedeng mag pahinga. Ang bigat mo kaya." sabi nya at nag taray.
"binuhat moko? Tika ano bang nangyari? Bat nandito ka?" sabi ko at tumayo.
Tumayo naman sya.
"mukang okay kana. Aalis na ako" sabi nya at akmang aalis pero hinawakan ko sya.
"Tika aalis kana talaga?? Iiwan moko?" pag papacute ko. "eh ano naman? Iniwan mo din naman ako Hindi ba!" sabi nya.
Hinawi nya ang kamay ko at nag lakad palabas ng kwarto.
"Tika!" sabi ko. Kaya huminto sya. "nagugutom ako!" pag Papa cute ko. Nilingi nya naman ako at seryusong tinignan.
Hinimas ko naman ang tyan ko at ngumuso. "mag order ka. Mayaman ka tiba" pag susungit nya.
"sige wag nalang, umalis ka nalang! Hayaan mo nalang ako matatay... Alis na pabayaan mo nako" pag dadrama ko at pumasok sa kwarto.
Nag lalambing lang naman ehh.
Bigla naman tumawag si Anne sakin.
"How are you na?, okay kana ba? Kong nagugutom ka mag papadala ako dyan ng food" sabi nya.
"Oo gutom na gutom nako, paki bilisan lang ha, talaga kasing nag wawala na itong tyan ko" sabi ko naman.
Binaba ko na ang tawag. Tika ang bango ng amoy nayun ahhh... Tika umalis na kaya sya???
Lumabas ako ng kwarto at nakita ko syang nag luluto. Tinitikman nya ito.
"ahh hindi ka umalis?" sabi ko lumingi sya at inilapag nya ang lugaw sa lamisa.
"bulag kaba?? Kong umalis ako, anong ginagawa ko dito?" sabi nya at kumuha ng malukong.
"kumain kana" sabi nya. "niluto mo wow... Na miss koto" sabi ko at hinigup ang lugaw.
"tika dahan dahan naman mainit yan" sigaw nyang sabi. Naupo nalang sya at napa ngisi.
Hayyyyyyy ang cute nya.
"ang sarap" sabi ko. "wag kang mag salita pag kumakain" inis nyang sabi.
Ngumisi nalang ako. Bigla naman tumunog ang door bell.
Napalingi naman kaming dalawa. "may bisita ka?" sabi nya nilingi ko naman sya at umiling.
"delivery po!!!" sigaw ng nasa pinto. "ahh naalala kona. Kay Anne galing" masaya kong sabi.
VHONG POV.
-Nag mamadali syang pumunta sa pinto.
"masarap tu, sisteret ko ang nag order nito... Tinawagan nya ako kanina" sabi nya.
Grabe ang cute nya. Pag katulala ko.
"uhmm... Bat kaba nag kalagnat?" tanong ko ng mahina. "huh?? Ehh naulanan lang" sabi nya.
"ehh bat nag paulan ka?" tanong ko ng seryuso. "may hinabol lang" sabi nya ng mahina.
"gaano ba ka importanti ang hinahabol mo para mag paulan ka ha" inis kong sabi.
"actually subrang importanti!! May ginawa kasi akong kasalanan kaya nawala ang taong yun sakin. Pero ngayon na nandito na sya. Handa akong mag kasakit mahabol ka lang"
Bigla naman akong natulala at kumabog ng malakas ang puso ko. Bigla din nag balik yung mga araw na masasakit.
"ahh excuse me" sabi ko at napatayu. Nag mamadali akong makalabas ng apartment nya.
Napa upo ako sa hagdan ng fire exit. Nanhina ako habang nag babalik yung mga araw nayun.
Flashback...
Nagising akong wala sa tabi ko si Vice. Nag mamadali akong lumabas.
"Manang!!! Nakita mo si Vice?" tanong ko sa kusinira namin. Umiling lang sya.
Siguro namasyal yun. Pero bakit hindi nya ako hinintay o ginising???
Muli akong bumalik sa kwarto at mag bibihis na sana ako ng may makita akong sulat na naka dikit sa salamin.
"Mine! G'morning. Siguro nag tataka ka kong bakit wala ako sa tabi mo ng magising ka"
Napaupo naman ako sa kama at tinuloy ang pag basa.
"sorry mine, ayaw kong mag paalam pero ito nalang talaga ang paraan para hindi kapa mahirapan"
Bigla naman pumatak ang Luha ko.
"Aamin nako, ang daddy ko ang may dahilan kong bakit minamalas ang lugar nyo. Ang totoo nyan pumunta ako sa lugar nyo para mag offer. Pinadala nya ako para bilhin ang lugar mo"
"Gagawin ko talaga yun. Kasu... Isang araw biglang sumaya ang buhay ko. Naranasan kong maging tao nong nakasama kita. Akala ko hanggang hayup nalang ang pag katao ko kasi sunod sunoran ako sa daddy ko"
"pero nong makilala kita at mapasaya moko. Naranasan kong mag mahal at sundin naman ang gusto ko. Pinaramdam mo sakin na napaka swerti ko dahil nandyan ka"
"pero kabaliktaran naman nun ang nararanasan mo dahil sakin. Nag kanda malasmalas ka dahil nag sinungaling Ako at pinapahirapan ka ng ama ko"
"sorry Vhong. Promise gagawin ko ang lahat para maging okay na ulit ang lugar nyo. Ibabalik ko ito sayo. Kahit ano gagawin ko kahit pa maging hayup ako ulit. Basta wag mong bibitawan tong lugar nato"
"sorry and I love you hindi yun mag babago".
Patuloy ang pag agus ng luha ko. Para akong nabagsakan ng langit at lupa.
"hindi vice!!!!!!!!!!!!!!" sigaw ko.
End of flashback.
"kahit naman hindi moko iwanan mawawala din ang lugar nayun sakin" tanging sabi ko habang umiiyak.
"mas pinaramdam mo sakin ang sakit ng mawala ka kisa mawala sakin ang lugar"
"At dahil sa ginawa ng daddy mo mas kumapit ako sa misyon Kong pabagsakin sya, hindi dahil sa kinuha nya ang pag mamay ari ko. Kundi dahil sa pinahirapan ka nya at itinuring ka nyag hayup"
"sisiguradohin kong luluhod sya sayo at hihingi ng kapatawaran pangako yan MINE"
Patuloy kong sabi at umiyak ng umiyak.
YOU ARE READING
Interested in your place
FanfictionLove story ng dalawang tao na pinag tagpo lang ng trabaho. Just read para mas maintindihan MO (just fanfiction) VHOICE_BREAD.