YÜZLEŞME

6.BÖLÜM: HAYALLERE AÇILAN KAPI

Herkese yeni bölümden merhaba. Umarım severek okuyacağını biz bölüm olur. Yorum yapmayı ve oy vermeyi lütfen unutmayın. Keyifli okumalar.

Bölüm Şarkıları; 
Aspova- Eskimiş Senelere

Köfn X Simge- Yakışıklı 
Dilan Çıtak- Maalesef
Teya Dora- Dzanum

...

6.BÖLÜM: HAYALLERE AÇILAN KAPI

Denizler görmek istiyordum, mavilikler altında uzanmak ve güneşin altında yanmak istiyordum. Artık bu boğucu havalardan, grinin, kahvenin, sarıların ve turuncunun hakim olduğu şehirden kurtulmak istiyordum. En basitinden deniz suyuna dokunmak istiyordum. 

Bir oyun oynuyorduk. Ben ve hayatıma girmiş olan ilk gerçek arkadaşım. 

İkimizde geçmişi geride bırakıp kurtulmak istiyoruz. Önümüze bakıp, hep sevdiğimiz maviliklere kavuşalım istiyoruz. 

Nancy ile son konuşmamızın üzerinden bir hafta geçmişti. Bu geçen bir hafta da sahte krizlerime devam etmiştim ve terapiler de sürekli ertelenmişti. Doktor Ayaz dinlenmem gerektiğini söyleyip duruyordu. Bunu bilerek yapıyordum. Bu süre içinde Nancy ile sıralı olacak şekilde hastanenin her bir ucunu gezip yeni bir şeyler bulmaya çalışıyorduk. O aklında tutabildiklerini en gerçekçi hali ile kağıtlara geçiriyordu. Işık sorununu bulduğumuz eski tip bir gaz lambası ile halletmiştik. Elimizde hastane krokisi sayılabilecek üç adet kağıt vardı. 

Henüz diğer bloğa bakamamıştık. Eğer oraya da bakabilirsek elimizde tam zamanlı bir plan oluşturmak için gerekli bilgilere sahip olmuş olacaktık. 

Nancy'nin kuzeni de onu ziyarete gelmişti. Ve bu gerçekten de tesadüfen olmuştu. Biz ondan gelmesini isteyecekken onun gelesi tutmuştu. Nancy ona tüm olmasa bile bazı detaylardan bahsetmişti. O da bizim için kabul etmişti. İkimiz adına kısa süre içinde birer hesap açacaktı. Karşılığını tabii ki alacaktı ama bizim önce buradan çıkabilmemiz gerekiyordu. 

Bu geçen bir hafta içinde de Victor ile hiç denk gelememiştik. O, o gece odamdan gittikten sonra ne ben onun odasına bir daha çıkmıştım ne de o benim odama gelmişti. Belki de geçen verilen ilacı bu sefer tam almak zorunda kalmıştı. Onu merak ediyordum. Ve onu merak ettiğim bu histen de nefret etmeye başlamıştım. 

Bugün, öğleden sonra doktor Ayaz ile konuşacaktık ve ben bunun yine hastane bahçesinde olmasını istemiştim. Bahçeyi iyice analiz etmem gerekiyordu. Bizim bulunduğumuz taraf da elle tutulur hiç bir şey yoktu. Bloğun en alt katında olan kapalı kapıyı açacak bir anahtarımız ve tesisatımız da henüz olmadığından şu anlık işe yarayan bir şey yoktu bu kısımda. 

Üzerimde giymiş olduğum bir kot ve kısa bir beyaz tişört vardı. Saçlarımı gelişigüzel toplamıştım ve Olga'nın bana haber vermesini bekliyordum. 

Halimi hiç iyi bulmadığını hatta buraya geldiğim halimden daha da kötü olduğumu söylüyordu Olga. Onlar birer gerçekti fakat  şu an sadece benim yalanlarımdan, oyunlarımdan ibaretti. O kadar çok öyle an yaşamıştım ki oynamaktan çekinmiyor hem de zorlanmıyordum. 

Odanın kapısı çalınıp açıldığında açmış olduğum pencereyi kapattım ve gelen kişiye döndüm. Olga karşımda duruyordu.

''Doktor seni bekliyor bahçede'' dedi tok bir sesle. Başımı sallayıp ona yaklaştım ve odadan çıktım. Bana eşlik ederek bahçeye çıktığımızda doktor Ayaz karşımdaydı. Olga yanımızdan uzaklaşıp hastanenin içine girerken doktor Ayaz gülümsedi.