Mis Kokulu 18+

1.1

Kapıyı açmamla beraber kendimi geriye atmam bir oldu. Köse karşımdaydı derin derin bana bakarken kendimi boşlukta hissediyordum, sanki zaman donmuş ve ilerisini kestiremiyordum. Adımını içeriye doğru attığında korkudan titriyordum. 

''umay''

''köse sen-''

''hayır umay seni bir kere daha kaybetmeye niyetli değilim. Bize engel olmasına bir kere daha izin veremem''

''bize engel olan sendin köse''

sesim titreyerek konuşuyordum o ise son derece pişmanlık dolu gözlerle bana bakıyordu yalvarır gibi bir ifadeyle

''seçme şansım yoktu umay her şeyin daha iyisi olması için zamana ihtiyacımız vardı. 

ve sen, sen onu seçtin beni bir kalemde sildin ve onu sevdin umay''

''bizi silen sendin köse''

güldü

''ben bizi falan silmedim umay, sadece sen beni beklemeyi bile düşünmedin''

''tamam suçlu benim madem neden bırakmıyorsun peşimi köse''

''çünkü ben seni hiç bir zaman sevmeyi bırakmadım.''

bişe diyemedim. o da kafasını eğdi ve bir süre sessizce dikildik.

sessizliği bozan o oldu

''gidiyoruz''

kafamı olumsuzca salladım gözümden düşen yaşa da engel olmayarak ''hayır köse''

dizlerinin üstüne çöktü ve dizlerime sarıldı. ''seni kaybedemem'' diye mırıldanarak 

yere çöküp yüzünü tuttum. ''bizim hikayemiz bitti köse. Bırakmalısın ne karam ne de başkası bunun sebebi değil.''

''hayır, hayır bitmedi'' diyerek sıkıca bana sarıldı 

kendimi çeksemde daha da sıkı tutuyordu.

tam o sırada karam geri geldi. 

''senin ne işin var burda şerefsiz!''

köse beni bırakıp hızlıca ayağa kalkıp karama doğru yürüdü

bense yerden kımıldayamıyordum öylece ikisine bakıyordum. Her şey tam şuan yaşancak ve belki burda bitecek gibiydi.

''demek geldin biricik kardeşim, bende tam seni bekliyordum.''

''uzak dur umaydan köse''

''ben umay için ırmağı ortadan kaldırmışken sen benim umaya zarar verebilceğimi nasıl düşünürsün karam?''

NEY? beynimden vurulmuş gibiydim ne demek ırmağı ortadan kaldırmıştı. hayır köse karıncaya bile zarar veremez

köse bana döndü ve ''evet sevgilim canını sıkıyordu demi? senin canını sıkan her şeyi, HER ŞEYİ ÖLDÜRÜCEM'' dedi 

''k- köse naptın sen''

''naptığımın bir önemi yok bitanem, her şey senin için, her şey bizim için'' dedi ve arkasından silahı çıkarıp karama doğrulttu ve bunu yaparken bana bakıyordu, gülümsüyordu.

''köse indir o silahı sana yalvarıyorum'' diyerek yalvararak ona bakıyordum

''BU HERİF İÇİN Mİ? BU HERİF İÇİN BANA YALVARIYOR MUSUN?'' dedi ve gözünde ki öfke daha önce hiç tanımadığım köseye aitti

karam hiç bir harekette bulunmuyordu sanki ruhu bedeninden çekilmiş gibiydi 

''hayır hayır köse indir konuşalım tamam mı al beni beraber gidelim tamam mı zarar verme ona tamam mı hadi indir''

bu ona etki etmişti ki silahı hafifce aşağı indirdi bende elini kavradım 

''tamam hadi gidelim ne istiyorsan konuşalım tamam mı?''

gözlerimin içine bakarak ''gidelim umay'' dedi ve sanki o an ne desem yapar gibi bir hali vardı 

karam hiç bir şey söylemiyor ve sadece duvara bakıyordu, kanı çekilmiş benzi atmıştı.

kapıyı da çekip köseyle birlikte çıktık ve arabasına bindim. 

yol boyu ne bana bakıyor ne de bir şey söylüyordu nere gittiğimizi bildiğinden bile emin değildim sadece sürüyordu.

ormanlık bir yere gelmiştik ve arabayı durdurdu. Aşağı indik ve yaklaşık 20 dakikalık yürüyüşten sonra bir dereye gelip durduk

dere kenarında ise ırmağın cansız bedeni vardı.

devam edecek...