13.bölüm

470 14 0
                                    

"Bak şu an her şeyi tam anlatman gerekiyor ki sana yardımcı olabilelim... ağlamadan... en başından"

Gücünü topladı

"Ben 11 yaşındayken annem bu adamla evlendi... en başında her şey güzeldi, bir baba gibi yaklaşıyordu... sonrasına garip garip şeyler oldu... nasıl desem"

Elini tuttum

"Sakin ol"

"Mutfaktaydım... kahvaltı hazırlıyordum annem pazara gitmişti, küçük kardeşim ve ben vardık, kardeşim... Filiz odasında uyuyordu... ben mutfaktayım... kardeşim odasında uyuyor..."

Derin bir nefes aldı

"Arkamdan yaslandı... ben o zaman organını hissetmiştim, bilerek değmişti farkındaydım... tezgah ve onun arasından çıkmak için çabalayınca..."

Boynunu yana doğru eğip omuzlarını kaldırdı

O anı anımsıyordu

"Ö-öptü boynumu..."

Gözlerini sımsıkı kapattı, elini tutan elimi sıktı

"Yapma dedim dinlemedi... dinlemedi... bıçak vardı elimde... istemeden oldu"

Sorgu odasında bakışlarım barçını bulurken yüzünde atan damarı görebiliyordum

Çisem daha fazla konuşamayınca araya girdim

"Amirim... müvekkilim iyi değil, biraz durabilir miyiz?

"Tamam bu kadar ifade yeter olay anını anlatmalıydı zaten..."

Kağıdı uzattı

"Kardeşim imzanı atabilir misin"

Çisem titreyen elleriyle imzasını attı

Ardından Barçın yanındaki komisere döndü

"Nezarete almayalım, benim odamda beklesin, kardeşime güzel yemekte alalım... karşıda ev yemekleri var ordan hazırlatalım bi tabak sana zahmet"

"Emredersiniz amirim"

Cüzdanını çıkarttı ve belli bir miktar para verdi

Diğer memur odadan çıkınca Barçın çisemin sandalyesinin yanında diz çöktü

"Evet o şerefsiz senden şikayetçi... annen böyle bir şey imkansız diyor, ama sen korkma... ben..."

Bana baktı

"Biz senin yanındayız kardeşim tamam mı?"

"Evet. Yanındayız, sonuna kadar savunacağım seni"

"Şimdi kapıdaki memur abilerin sana eşlik edecek odama kadar, rahatına bak"

Çisem teşekkür edercesine bize baktı, ardından başı eğik bir şekilde odadan çıktı

"Sence sonuç ne olur?"

Bana sorduğu soruyla duraksadım

"Herhangi bir şahidin olmaması kötü, kanıtlayacak kimse yok... anne kendi kızına inanmak yerine elin adamına inanıyor... kurtarabilirsek reşit olmamasından ve meşru müdafaa olmasından kurtarabiliriz"

"Orospu çocuğu adam ya, onu da alacağım sorguya"

"Kadınla beraber mi?"

"Aynen bakalım, annenin gözlerinde en ufak bi şüphe olacak mı"

"Bende savcılıktan izin isteyeceğim... evin aranması konusunda"

"Tamam... görüşürüz"

Odadan çıkacakken kolunu tuttum

BERCESTE +18 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin