Kuzgun Karası Komutan

2

2

Telefonumu sinirle her yerde ararken öfkeyle bir nefes verdim oturduğum koltuğa 5 kez bakmıştım ama hala yoktu?! Koltuğa bir kez daha bakarken sinirle gözlerimi etrafta gezdirdim sıkıntıyla nefes verirken gelen bildirim sesle hızla gözlerimi açtım arkamı döndüm hızla ışığı açıp telefonuma baktığımda hızla kendi kendime göz devirdim.

Getirirdiğim kolinin üstüne bıraktığım telefonum açık bir şekilde dururken seri adımlarla oraya gidip aldım , Barış yemeklerin uzun süreceğini söylediği bir mesaj atmıştı bana . Göz devirip iç çekerek telefonumla odadan çıktım kapıyı kart okuyup kilitledim boş beyaz koridorda göz gezdirdim .

Asansöre varmak için bir adım atmıştım ki duyduğum yüksek sesle adımlarım durdu. Kaşlarım çatılırken geriye bir adım attım. Burada yatılı olarak kalan tedavi görenler de vardı , adım sesleri işitirken kaşlarım daha da çatıldı. Sese doğru bir adım attım sessizce, gözlerim tedirginlikle etrafta gezerken bir ürperti geçti içimden yavaş adımlarla koridorun sonuna doğru yürürken hissettiğim bedenle adımlarım duraksadı onun da durduğunu hissederken elimi saçıma attım, topuz yaptığım ince uzun sivri tokamı başından tutup çıkarttığımda dalgalı saçlarım anında dağıldı

"Kimse var mı? " Dedim merakla, bir doktor olma ihtimali yüksekti ve bu tokayla beni görseler büyük ihtimalle yaka paça beni buradan atarlardı.

Bir elin beni var gücüyle ittiğini hissetmemle nereden geldiğini anlamadığım darbeyle sertçe duvara çarpıp düştüm, acıyla inlerken saçlarımdan tutulup başımın kaldırılması ile gözümün önüme bir çift ela girdi..

" Kimsin lan sen?! " Dedi öfkeyle dişlerini sıkarken karşımdaki adam delirmiş gibiydi gözleri öfkeyle parlarken yüzünün aşağısında derin bir kesik izi vardı.

"Aden nerede lan! " Dedi bağırarak. Karşımdaki adamın burada tedavi gören birisi olduğunu anlamam uzun sürmedi üstündeki kıyafetlerden.

" Kimden bahsettiğini bilmiyorum. " dedim ona bakarken, birden eli boğazımı tutması ile var güçüyle beni ayağa kaldırıp duvara yaslayıp boğazımı sıkmasıyla gözlerimi şokla açtım.

" Oruspu çocukları nerede lan Aden!? " Dedi bağırarak gözleri beni görmüyordu sanki burada değildi başka bir evrendeydi ellerini itmeye çalışsamda benden uzun ve kalıplı adam çok güçlüydü . Nefesim bana yetmezken hızla bacağımı gövdesine koyup var gücümle ittiğimde eteğim yukarı kıvrıldı adam benden ayrılıp duvara çarptığında nefes nefese yere düştüm nefes almaya çalışırken damarları belli olan adam öfkeyle bana baktı.

Hızla ayağa kalkmaya çalışıp koşmaya başlayacaktım ki ensemden beni kıskıvrak yakalayıp yüzümü duvara vurmasıyla acıyla inledim.

" Hay amına koyayım nasıl çıktın sen o odadan! " Dedim öfkeyle, karşımdaki adam aklı dengesi şu an yerinde değildi belliydi Barış yüzünden bir çok kez bu tarz vakaları görmüştüm ona zarar vermem sadece onu daha da delirtirdi.

" Kardeşim nerede lan! "

"Kardeşin kim amına koyayım senin?! " Dedim öfkeyle bir kez daha yüzümü duvara sertçe vurmasıyla acıyla bağırdım , siktiğimin koridorunda bir insan bile yoktu tamam ama kimse mi duymuyordu beni.

" Yememesiniz lan siz bizi, kansız piçler Türk askerini kim yenebilir lan!? " Dedi öfkeyle kulağıma yaklaşıp fısıldarken kaşlarını çatılırken elimi hızlıca geriye atıp karnına var gücümle vurduğumda karın boşluğuna denk gelen darbemle geriye sendeleyip beni bıraktı.

Hay şansıma karşımdaki kişi belli ki askerdi.

" Ben Aden'i tanımıyorum ben İzem'im. " Dedim hızla geri geri yürüyen gözleri bana döndüğünde kaşları çatıldı.