Strategia Idealna.

Rozdział 5

Pov Gabrielle

- Młoda, wstawaj i chodź na śniadanie! - poczułam jak materac obok się ugina.

- Co? - zapytałam nieogarniając co się teraz dzieje- Leo? Która godzina?

- No 5.

- Czy Ciebie już do reszty pojebało?! Zjebie mam jeszcze godzinę snu!

- Aj tam narzekasz, godzinie szybciej jak wstaniesz nic Ci się nie stanie, a tak to przynajmniej śniadanko z rodziną zjesz.

- A weź spieprzaj - warknęłam i rzuciłam w niego poduszką.- JA CHCĘ SPAĆ!

- Bożee jak ty marudzisz - stkęknął.

- No a od kiedy ty jesteś rannym ptaszkiem? Hmm?

- Noooo, od kiedy chce zjeść śniadanie z rodziną? - prychnęłam na jego słowa.- No już wstawaj masz 10 min, inaczej tu wróce a uwierz mi że tego nie chcesz, bo nie będę już miły.

Wstał po czym wyszedł z pokoju. Ja nie wiem, jak dla mnie ta godzina spania jest bardzo istotna, więc nie miałam zamiaru się ruszyć. Ale z drugiej strony jak nie wstane to on znowu tu przylezie i spać nie da. Na jedno wyjdzie czy zejdę czy zostane i tak spać nie będę, a że mój brak chcęci jest większy w tym momencie to postanowiłam zostać i to był mój błąd.

Oczywiście nie wiem czy minęło dokłdnie 10 min zanim Leon znowu wparował mi do pokoju i chyba nawet udało mi się z powrotem zasnąć. Poczułam że się unoszę lecz nie zareagowałam w żaden sposób, bo co mógł mi zrobić? zanieść do kuchnii? też coś, mogłam sama ale nie chciałam.

Jednak kolejnym błędem tego poranka było nie docenienie mojego brata. Gdy wyszliśmy z mojego pokoju nie schodziliśmy po schodach, tylko udaliśmy się do jego królestwa, a wiem to bo jest tak nieudolny, że pierdzielnęłam głową w furtynę gdy wchodził do pokoju. Po chiwli się zatrzymał otworzył kolejne drzwi, wszedł do pomieszczenia i mnie puścił- prosto do wanny pełnej wody, nie była ona lodowata ale też nie jakaś gorąca, była taka letnia ale to wystarczyło by mnie rozbudzić.

- Czy ty jesteś normalny! Bo zaczynam mieć do tego wątpliwości!

- Ostrzegałem Cię. - odparł z kpiną - Trzeba było słuchać.

- Ale skąd miałam wiedzieć, że zafundujesz mi kąpiel?

- Tego nigdy nie wiesz - uśmiechną się, po czym podał mi ręcznik.

Gdy się osuszyłam i przebrałam, zeszłam na dół. Zerknełam na zegarek w kuchni 5:40, wdech-wydech, spóźniłam się, rodzice już pojechali do pracy a w kuchni siedział tylko Leon. Nie nie wierze , mogłam jeszcze spać i nic bym na tym nie straciła. Lepiej zyskałabym bo teraz byłabym w ciepłym łóżku i przewracałabym się na drugi bok!

Udałam się w kierunki lodówki ignorując głukowato szczerzącego się brata, wyciągnęłam jogurt i usiadłam na krześle barowym przy wyspie. Przez wczesną godzinę mogłam pozwolić sobie na pogaduszki z Leo, dopiero po 7 poszłam do pokoju się spakować.

Gdy zaparkowałam samochód na terenie szkoły. Zauważyłam dziewczyny, które stały nie daleko wejścia do budynku. Udałam się w ich kierunku, przywitałam się z każdą przytulasem i tym razem zostałam uczepiona boku May. Udałyśmy się w kierunku wejścia do szkoły, gdy zostało kilka minut do rozpoczęcia lekcji i rozeszłyśmy się w kierunku klas w których miałśmy mieć lekcje.

Skierowałam się w kierunku klasy z hiszpańskiego razem z Martiną i Merry. Klasy językowe były o tyle fajne, że była tam możliwość siedzenia w dwie lub trzy osoby.
Lecz gdy weszłyśmy do klasy spotkała nas niemała niespadzianka, gdyż zniknęły potrójne ławki i były same podwójne. Wszyscy staliśmy w szkou, nawet zaczęłam wątpić czy trafiliśmy do dobrej klasy, przecież na ostatniej lekcji wszytko było po staremu.