मामी नं १ बारा बाय दहा

मामी नं १ बारा बाय दहा Part 4

"चावटपणा पुरे! जास्त लाडात येऊ नका. काय पाहिजे?""गरम दूध" मी असं बोलताच मामीनं हातातलं काम थांबवून वळून माझ्याकडे पाहिलं. तिच्या चेऱ्यावरचा राग पाहून माझी गांड फाटली.गडबडून जात मी बोललो, "अहो मामी, गरम दुधाचा ग्लास घेऊन आलोय धुवायला."मामीनं एकदा माझ्याकडे रोखून पहिलं अन खुदकन हसली."शिकलात वाटतं तुम्ही पण फिरकी घ्यायला ! छान ! मामीची ट्रेनिंग कामी येतेय म्हणायचं." मामी डावा डोळा बारीक करत बोलली."तुम्हाला अजून खूप काही गोष्टींमध्ये मला ट्रेन करायचा आहे" मी पण धीट होत डोळा मारत बोललो.माझ्या बोलण्याचा रोख लक्षात येताच मामीनं पुन्हा डोळे वटारत बोलली, "आता फटके देईन हा जास्त चावट पण कराल तर. जास्तच हाताबाहेर चाललंय तुमचं प्रकरण, "मी पण मग जास्त न ताणता मामीला समजावत बोललो, "काय मामी ! मस्करी केली मी. लगेच रागावता तुम्ही."माहीत आहे मला मस्करी केलीत ते. पण तुमची मस्करी परवडणारी नाही मला." मामी उसासा टाकत बोलली.मी अजून काहीतरी चावट बोलणार होतो पण ती भडकेल म्हणून मी मनाला आवर घालत तिला विचारलं,"ते जाऊ द्या. एक सांगा, आज अचानक दूधाचा कार्यक्रम कसा काय? रोजचा चहा सोडून? "का? दूध आवडत नाही का तुम्हांला ? मघाशी तर हांड्यावरचं चाटून पुसून खात होतात की " मामीने टोमणा मारत विचारलं.आयला हिच्या! मी विषय बदलावा म्हणून विचारलं तर हिची गाडी पुन्हा त्याच रूळावर येतेय अन जेव्हा मी जरा काही चावटपणा केला की डाफरते माझ्यावर. काय आहे मामीच्या मनात तेच कळेनासं झालं मला.मी काही विचारणार इतक्यांत बाळाचं रडणं ऐकू आलं. मी जाऊन त्याला कडेवर घेऊन किचन मध्ये आलो."ते दूध कुणाला नाही आवडणार? चाटून काय मी तर चोखून प्यायला पण तयार आहे" मी मामीला डोळा मारत बोलली मी असं बोलताच मामीने जवळचं लाटणं उचललं अन मला मारायला धावली. मी त्याला तयार होतो त्यामुळेथोडं मागे सरत बोललो."हळू हळू. बाळाला लागेल ना."मी असं बोलताच मामी मागे सरली पण मला आता तिच्या चेहऱ्यावर एव्हढा राग दिसत नव्हता. बाळाचा गाल गोंजारत मी मामीला परत वीचारलं."सांगा ना आज असं काय खास आहे की मला चहा ऐवजी दूध दिलंत. आणि हो, मी जेव्हा चावटपणा करतो तेव्हा माझ्यावर भडकता आणि स्वत: मात्र करता."मी असं बोलताच ती पुन्हा हातातलं काम सोडून माझ्याकडे वळली आणि डावी भुवयी वर करून वी विचारलं."मी काय चावटपणा केला?? आणि कधी केला?"नाहीतर काय? मी नीट विचारतोय की आज दूध का दिलंत तर तुम्ही हांड्यावरच्या दुधाचा विषय काढलात म्हणून तसं बोललो मी." मी तक्रारीच्या स्वरात बोललो. " हम्मम. मी फक्त टोमणा मारला. मला चावट बोलायची किंवा काही करायची हौस नाही." मामी फनकाऱ्याने बोलली."बरं बरं." मी हत्यार टाकत बोललो.आता तरी सांगा ना. चाहा दूध दूध का?"हे देवा! तुमच्या होणाऱ्या बायकोचं अवघड आहे बाबा. काय एकच गोष्ट सारखी सारखी उगाळत बसायची. मला वाटलं आज चाहऐवजी दूध द्यावं म्हणून दिलं. त्यात काय एव्हढं?" मामी पुन्हा गालात जीभ घोळवत बोलली अन मला शंका आली.मामीच्या आजवरच्या बोलण्यावरून एव्हढं मात्र कळलं होतं की तिला जेव्हा काही चावट बोलायचं असतं तेव्हा ती नेहमी गालात जीभ घोळवत बोलते. पण आता तिला तसं न दाखवता मी विचारलं."नाही. खोटं बोलताय तुम्ही. कारण दुसरंच काहीतरी आहे. तुम्ही काहीतरी लपवताय सांगा ना खरं काय ते?" मी अगदी अजीजीने विचारलं.मामीने एकवार माझ्याकडे निरखून पाहिलं अन विचारलं, "काय करणार आहे खरं कारण ऐकून? दूध प्यायला मिळालं ना तुम्हाला? मग अजून काय पाहिजे? "मला काही नको. मला फक्त कारण सांगा. एव्हढं काय विशेष आहे जे लपवताय?" मी थोडंसं चिढुन विचारलं."बाप रे! खूप राग आलाय वाटतं एका माणसाला ! मघाशी मोरीमध्ये कसं झटके देत होतात? एक वेळ वाटलं फिट येऊन पडताय मी काय." मामी हसत मला चिडवत बोलली."काय मामी तुम्ही पण? जा मी नाही बोलणार!"असं म्हणत मी बाळाला घेऊन किचन मधून बाहेर आलो."अगं बाई गं! एव्हढा राग? माहीत आहे मला हा राग जास्त वेळ टीकणार नाही. एकदा का घडा भरला की परत रिकामा करायला माझ्याकडेच यावं लागणार आहे म्हटलं " मामी माझ्या पाठीवर खोचकपणे बोलली.मी एकवेळ मागे वळून पाहिलं तर पुन्हा तशीच पोज. डावा हात किंचन कट्ट्यावर टेकवलेला, उजवा कमरेवर आणि गालात घोळत असणारी जीभ वाटलं असंच जाऊन तिच्या तोंडात तोंड घालून तिच्या गालात वळवळणारी जीभ तोंडात घेऊन चोखावी.पण मला माहित होतं की ती आपल्याला डिवचतेय म्हणून मी काही न बोलता बाहेरच्या खोलीत आलो अन बाळाला गोधडीवर झोपवलं. त्या बिचाराऱ्याला त्याच्या आईमध्ये अन आतेभावामध्ये काय झिंगाट चाललंय याची जाणीव पण नव्हती. तोंड वासून जांभया देत होता म्हणजे झोपेला आला होता. नुकतंच मामीने त्याला पाजल्यामुळे ते साहजिकच होतं म्हणून मी त्याला थोपटत झोपवू लागलो.पाच ते सात मिनिटांमध्ये बाळ हात पाय खेळवत झोपून गेलं. मी उठून टीव्ही चालू केला तसं त्याचा आवाज ऐकताच मामीने किचन आणि बाहेरची रूम मधल्या मध्ये येऊन विचारलं."झोपलं का बाळ?"मी फक्त हम्म करून उत्तर दिलं. खरं तर मला राग आलेला नव्हता. मी फक्त उत्सुकता म्हणून मामीला दूधाबद्दल विचारलं होतं आणि तिने जरी सांगितलं नसतं तरी एव्हढा काही फरक पडला नसता. पण मी नाराज झालेलं मामीला आवडायचं नाही हे मला लहानपणापासून माहीत होतं म्हणून मी फक्त नाटक करत होतो.मी मामीकडे पाहिलं तर ती माझ्याकडे नेहमीप्रमाणे डोळे बारीक मारून पाहत होती. मी एकदा तिच्याकडे पाहिलं अन कपाळावर आठ्या आणल्याचं दाखवत मान वळवली." आतमध्ये या." असं म्हणत मामी किचन मध्ये निघून गेली. तरीपण मी मुद्दाम जागेवरून न उठता टीव्ही पाहत बसलो.दोन तीन मिनिटं अशीच गेली असतील. वाटलं आता काय मामी बोलावणार नाही पण असा विचार मनात येतो न येतो तसा आतून मामीचा आवाज आला."आतमध्ये या म्हणतेय ना? जास्त आगाऊपणा करू नका नाहीतर बाहेर येऊन मघाशी पाहिलेल्या नागड्या ढुंगणावर येऊन फटके देईन"मामीचा हा पवित्रा पाहताच माझी पुन्हा गांड फाटली न टीव्ही बंद करून मी किचन मध्ये गेलो. पाहिलं तर ती चपातीसाठी कणिक मळत होती. मी जाऊन तिच्या बाजूला उभा राहिलो.तिने दोन तीन मिनिटामध्ये कणिक मळून त्याला थोडसं तेल लावलं आणि परतीच्या बाजूला लावून तिने बेसिनमध्ये हात धुतले. हात धुवून होताच ती माझ्याकडे वळली अन पुन्हा कमरेवर हात ठेऊन बोलली."ते बाळ तर झोपलं पण हे बाळ का रुसलंय? "मामीचा तो प्रेमळ स्वर ऐकून माझ्या शरीररात गोड गुदगुल्या झाल्यासारखं वाटलं. असं वाटलं तिला जवळ ओढून तिचा घामाने भिजलेला पूर्ण चेहरा चुंबुन काढावा."रुसू नाहीतर काय करू? तुम्हाला एक प्रश्न विचारला त्याचं पण उत्तर देता येत नाही" असं म्हणत मी चेहरा परंगटला." हम्मम म्हणजे तुम्हाला खरं सांगितल्याशिवाय तुम्ही शांत बसणार नाहि तर? " मामीनं विचारलं.."हो. खरं सांगायला काय प्रॉब्लेम आहे?" मी तसंच अडून विचारलं."बरं सांगते बाबा. आपला पराक्रम पाहिलात का? रात्रीं देव जाणे किती वेळ हालवत होतात अन सकाळी पण. असंच जर हलवत राहिलात तर गवताच्या काडीसारखे व्हाल. शरीराचा थोडा तरी विचार करा. म्हणून मी चाहऐवजी दूध दिलं आज. तेव्हढंच शरीरात ताकत येईल." मामीने खरं कारण सांगत माझ्याकडे पाहत डोळे मिचकावत बोलली.तिचं बोलणं ऐकून मला काय बोलावं तेच कळेना. मला आतून गलबलून आलं. मी तिचा फक्त भाचा असून पण तिला माझी किती काळजी होती. मान्य आहे की आमच्या नात्यामध्ये आम्ही जे काही करत होतो ते चुकीचं होतं पण यामुळे आमचं नातं अजूनच घट्ट होत होतं याची जाणीव आम्हा दोघांनाही होती.प्रश्न फक्त ग्लासभर दूधाचा नव्हता. मला मामाची आर्थिक परिस्थिती माहीत होती. पूर्ण महिन्याचं बजेट बघता त्याच्याकडे काही शिल्लक राहत असावी असं मला वाटत नव्हतं. घरात लहान बाळ होतं. जरी मामी अंगावरचं दूध त्याला पाजत असली तरी आता हळू हळू त्याला वरचं दूध पण चालू केलं होतं. तसंच सकाळ अन संध्याकाळच्या चहाला पण दूध लागत असे. कधी मधी मामा किंवा मी पण जेवताना भातामध्ये दूध घ्यायचो. रोज एक लिटर दूध घेणं मामाला त्याच्या बजेटनुसार परवडणारं नव्हतं म्हणूनच रोज फक्त अर्धा लिटर आणायचे. हे सर्व माहीत असूनपण मामीनं मला एक ग्लास दूध प्यायला दिलं होतं यातूनच तिचा माझ्यावर किती जीव आहे हे दिसून येत होतं.मला खरंच काय बोलावं हे न कळल्यामुळे मी पुढं होऊन मामीला मिठी मारली. खरं तर माझ्या डोळ्यात थोडं पाणी आलं होतं आणि ते लपवण्याचा तोच एक मार्ग मला त्यावेळी दिसला. मामीला ते बहुदा अपेक्षित नसावं म्हणून ती पण जर गोंधळली. काय करावं न सुचल्याने तिने पण मग माझ्या पाठीवर हात ठेऊन फिरवायला लागली. एक दोन मिनिटं आम्ही तसंच एकमेकाला घट्ट पकडून उभे होतो.काहीवेळानं मामीला परिस्थितीचं भान आलं पण मला न ढकलता ती बोलली."छान! चांगला चान्स मारून घेताय!"मला माहित होतं ती मस्करीने बोलतेय. मी पण थोडा नॉर्मल झाल्यामुळे मागे सरकलो. मामीकडे पहिलं ती खट्याळपणे हसत होती. मी तिच्याकडे पाहताच तिचं हसू गायब होऊन चेहऱ्यावर आश्चर्याचे भाव आले. माझ्या डोळ्यांकडे निरखून पाहत ती बोलली."अगं बाई! बाळाला रडू आलं की काय?" असं म्हणत तिनं आपल्या बोटाने माझ्या पोटात दुसनी दिली.मी गडबत थोडं मागे सरकत बोललो, "काही पण काय! मी का रडु ?"काहीही झालं तरी मी एक पुरुष होतो आणि एखाद्या स्त्रीने आपल्याला रडताना पाहणं म्हणजे आपली कमजोरी दाखवणं असं मला वाटलं म्हणून मी खोटं बोलून गेलो."मग डोळे का लाल झालेत? मिठी मारायच्या आधी तर नव्हते लाल," मामी परत माझी फिरकी घेत बोलली."ते डोळ्यात काहीतरी गेल्यासारखं मला वाटलं म्हणून मी डोळे चोळले त्यामुळेच लाल झाले असतील," मी कसाबसा स्वतःचा बचाव करत बोललो."अस्स का ? बघू काय गेलंय डोळ्यात दाखवा. नीट बघा पाहू इकडं," असं म्हणत तिने आपला चेहरा माझ्या चेहऱ्याच्या जवळ आणून निरखू लागली. मामी पण पक्की आगाऊ होती. मागे हटायचं काही नाव घेत नव्हती.मी काही बोलणार इतक्यात तिने माझा चेहरा आपल्या हातांच्या ओंजळीत पकडला अन आपल्या समोर आणून निरखून पाहू लागली. आता तिचा चेहरा माझ्या चेहऱ्यापासून अगदी काही इंचांच्या अंतरावर होता. खरं तर मी तिला मिठी मारल्यानंतर तिच्या पाठी माझे डोळे पुसल्यामुळे थोडे लाल झाले होते अन त्यामुळेच मी रडत असल्याचं तिला समजलं होतं. तरी पण बहुदा खात्री करून घ्यावी म्हणजे नंतर मला चिढवायला एक विषय मिळेल या विचाराने ती माझें डोळे निरखून पाहत होती.त्याचा परिणाम असा झाला की तिचं तोंड माझ्या तोंडापासुन जेमतेम दोन ते तीन इंचांच्या अंतरावर होतं. ती जरी माझे डोळे निरखत असली तरी माझे डोळे तिच्या ओठांवर खिळले होते. आणि मी आजपर्यंत इतक्या वर्षांत जे कधीच पाहू शकलो नाही ते आज मला दिसलं. तिच्या वरच्या ओठाच्या डाव्या बाजूला एक तीळ होता. अगदी छोटा होता. इतका छोटा की मामीच्या समोर उभं राहून पण दिसणार नाही. त्यासाठी मी आता जेव्हढा जवळ होतो तेव्हढं जवळ असणं गरजेचं होतं नाहीतर किस करतानाच तीळ दिसू शकला असता.किसचा विचार मनात येताच माझे लक्ष पुन्हा तिच्या रसरशीत ओठांकडे गेले. उत्सुकतेने माझ्या डोळ्यात पाहताना तिचे ओठ थोडे विलग होऊन आतमध्ये तिची पांढरी शुभ्र दातांची पंक्ती दिसत होती. एव्हड्या जवळीकमुळे माझ्या हृदयाची धडधड वाढू लागली. मी माझ्यावरचा ताबा हरवून गेलो आणि झटकन मामीचा चेहरा माझ्या हातांच्या ओंजळीत पकडून तिच्या ओठांवर ओठ टेकवले.मामीला हा हल्ला कधीच अपेक्षित नव्हता. माझ्या ओठांचा स्पर्श तिच्या ओठांना होताच तिचं शरीर स्तब्ध झालं. तिला बहुतेक काय करावं सुचलं नसावं. त्यातच मघाशी मला मुठ मारताना पाहून ती तापली होती. त्याचाच परिणाम म्हणून की काय माझे तिच्या ओठांवर टेकवलेले ओठ तिने आपल्या ओठांनी आतमध्ये ओढून घेतले अन गपकन जीभ माझ्या तोंडात सारली. मला पण तिच्याकडून ही हरकत अपेक्षित नव्हती. वाटलं होतं ती मला दूर ढकलून देईल अन शिव्यांची लाखोली वाहेल. जास्तच असेल तर एखादी कानफटात मरेल पण इथं उलटंच घडत होतं. तिचा प्रतिसाद मिळताच मी पण तोंड पूर्णपणे उघडून तिचे दोन्ही ओठ माझ्या तोंडात घेऊन चोखू लागलो. कधी खालचा तर कधी वरचा तर कधी दोन्ही ओठ तोंडात घेऊन चोखु लागलो. ती पण तापल्यामुळे माझे ओठ चोखत होती.आम्ही दोघेपण कितीवेळ त्या पोजमध्ये होतो याचं दोघांनापन भान नव्हतं. आमच्या त्या रानटी किसमुळे पच पच असा आवाज येऊ लागला. चाललेल्या किसमुळे मी एवढा बेभान झालो होतो की मी माझ्या डाव्या हाताने मामीचा चेहरा पकडत उजवा हात खाली नेत तिच्या डाव्या स्तनावर ठेवत हलकासा दाबला. आणि तीच माझी चूक म्हणा किंवा घडत असणारा चुकीचा प्रकार थांबवण्यासाठी देवाने दिलेली बुद्धी म्हणा, मी तिचा स्तन दाबताच मामी गोरठली अन तिला परिस्थितीचं भान आलं.झटकन तिने माझ्या तोंडातून आपलं तोंड सोडवून घेतलं, मला मागे ढकलत एकवार माझ्याकडे पहिलं अन गणेश असं म्हणत तोंडावर हात ठेवून ती बाहेर निघून गेली. क्षणभर मला माझ्याच कानाखाली ठेऊन द्यावीशी वाटली. मी अजून ही त्याच धुंदीत होतो आणि आपण किती चांगली संधी हातातून घालवली याचा मला राग आला पण तो क्षणभरच टिकला. परिस्थितीचं भान येताच आपण काय आई घालुन घेतली याची मला जाणीव झाली.मामी बाहेर निघून गेली असली तरी मला तिच्या मागून जाण्याचं धाडस नाही झालं. मी तसाच किचनच्या कट्ट्याला रेलून उभा राहिलो. मलाच विशेष वाटत होतं की तसं करण्याचं धाडस झालं तरी कसं? मामीच्या चांगुलपणाचा आपण गैरफायदा घेतल्याचं मला वाटू लागलं. आता माझी गांड फाटू लागली होती. मामी मामाला सांगेल याची मला भीती नव्हती. मला विश्वास होता की ती सांगणारच नाही. प्रश्न होता आजपर्यंत कमावलेल्या इज्जतीचा. काय तोंड घेऊंन मी मामीसमोर जाणार होतो. काय स्पष्टीकरण देणार होतो. जसजसा वेळ जाईल तसं तसं मी हतबल होत जाऊ लागलो. एक अपराधिपणाची भावना माझ्या मनात येऊ लागली. हाताच्या ओंजळीत माझा चेहरा पकडून मी तसाच उभा होतो.कितीवेळ मी त्या कट्ट्याला रेलून उभा होतो मलाच नाही समजलं. ओंजळीतून मी चेहरा बाहेर काढला अन समोर पहिलं तर परातीमध्ये मामीने मळून ठेवलेली कणिक दिसली. पाचच मिनिटांपूर्वी किती हसरं अन मनमोकळं वातावरण होतं अन आता काय झालं होतं. परातीतल्या कणकीवर दोन तीन माश्या घोंगावत होत्या म्हणून मी एक ताट घेऊन त्यावर झाकलं. काहीही झालं तरी ही कोंडी मला फोडावी लागणार होती. त्यासाठी मलाच पुढाकार घ्यावा लागणार होता. येणाऱ्या परिस्थितीचा सामना करायला मी सज्ज झालो. एक दीर्घ श्वास घेतला, दोन मिनिटं डोळे मिटून देवाची प्रार्थना केली आणि किचन मधून बाहेर आलो.बाहेरच्या खोलीत येऊन पाहिलं तर मामी बाळाशेजारी झोपली होती. दोघांची पण डोकी माझ्या बाजूला होती.बाळ पाठीवर झोपलं होतं तर मामी बाळाच्या पोटावर आपला डावा हात टाकून उजव्या अंगावर झोपली होती.तिच्या हलणाऱ्या खांद्यावरुन समजून येत होतं की ती रडत होती अन आपले हुंदके आवरण्याचा प्रयत्न करत होती. तिच्या नाकाचा पण सुरुसूर असा आवाज येत होता म्हणजे ती नक्कीच रडत होती. मला काय बोलावं अन कुठून सुरुवात करावी तेच कळेना. मामीचा राग मला माहित होता म्हणूनच माझी गांड फाटून माझ्या हातात आली होती. तरीपण मी धाडस करायचं ठरवलं अन जवळ जात मामीला आवाज दिला."मामी, मला मी पुढं काही बोलणार इतक्यात मामी वासकन बोलली."गणेश, मला काहीही बोलायचं नाही. मला शांत पडू दया."मामी पण माझं ऐका तरी!" मी विनंती करत बोललो."सांगितलं ना मला काहीही बोलायचं नाही. कळत नाही का? जा बर तुम्ही इथून".मामीचे ते शब्द ऐकून माझ्या काळजात चर्रर्रर्र झालं. मामी एव्हढं तोडून कधीच बोलली नव्हती. पुढे काही बोलण्यात अर्थ नव्हता. जर मी प्रयत्न जरी केला असता तर मामीनं रागाच्या भरात काहीपण केलं असतं म्हणून मी काही न बोलता उठलो अन दरवाजा उघडून बाहेर निघून गेलो.बाहेर येऊन मी मेन रोड वर आलो. बाहेर बरीचशी रहदारी होती. सर्व लोक आपल्या ओढीने इकडे तिकडे पळत होते. माझ्या हृदयात जी कालवा कालव चालू होती ती कोणालाच समजणार नव्हती. मी सरळ मेन रोड वरून चालत राहिलो. मला मामीशी बोलायचं होतं, सगले गैरसमज दूर करायचे होते. त्यासाठी आधी मामीचा राग शांत होणं गरजेचं होतं म्हणून मी काही न बोलता बाहेर निघून आलो होतो.कितीवेळ मी रोडवरून फिरत होतो मलाच कळलं नाही. वेड्यासारखा मी चालतच होतो. किती चाललो, किती दूर आलो कशाचंच भान नव्हतं. डोक्यावर उन्हाची गरमी जाणवू लागली तसा मी भानावर आलो. पोटात पण भुकेमुळे आग लागली होती. हातातल्या घड्याळात पहिलं तर साडे बारा वाजले होते म्हणजे मी जवळजवळ दोन ते अडीच तास भटकत होतो. सकाळी मामीने दिलेल्या ग्लासातील दुधाशिवाय माझ्या पोटात काहीही गेलेलं नव्हतं मामीचा विचार येताच मन परत उदास झालं. घरी जाऊन मामीला तोंड दाखवण्यापेक्षा इथूनच गावी गेलेलं परवडेल असं वाटू लागलं. पण मनात एक धूसर आशा पण होती की मामी मोठ्या मनाने माफ करेल. आणि गावी कोणी विचारलंच की का आलास म्हणून तर काय सांगणार? मामीलाला किस केलं अन मामी रागावली म्हणून आलो म्हणून सांगणार? काय करावं काहीच सुचत नव्हतं. लाज अन भीती दोन्ही भावनानी मनावर कब्जा केला होता.पण बोलतात ना, एकदा का पोटाची आग जाणवू लागली की मग भीती अन लाज दोन्ही पळून जातात. माझ्या बाबतीत पण तसंच झालं. मामी काही का बोलेना पण आधी जेवण तरी करू. पुढचं पुढं बघू असा विचार करून मी घराकडे पाय वळवले. घराच्या दरवाज्यासमोर पोचताच एकदा डोळे मिटून देवाची प्रार्थना केली अन दरवाज्यावर टकटक केली.पुढच्याच क्षणी दरवाजा खाडकन उघडला गेला. समोर मामी उभी होती. तिच्या चेहऱ्यावर राग दिसत नव्हता पण तिचा चेहरा रडून सुजल्यासारखा दिसत होता. डोळे अन नाकाचा शेंडा पण लाल झाले होते. केस विस्कटलेले होते. पदर ढळून उजव्या बाजूच्या स्तन उघडा दिसत होता. पण आता माझी काय बिशाद की मी तिकडे नजर उचलून पाहीन.मामीने बाजूला सरत मला आत येण्यास रस्ता करून दिला. मी आत आलो तसं मामीने दरवाजा बंद केला. बाळ उठून हातातल्या खुळखुळ्यासोबत खेळत होतं. मी त्याच्याजवळ जाऊन बसलो अन त्याला खेळवत येणाऱ्या बॉम्बची वाट पाहू लागलो."कुठे गेला होतात?" मामीने क्षीण आवाजात विचारलं.मामीचा तो टोन ऐकून माझा जीव भांड्यात पडला. तरीपण तिच्या या परिस्थितीला आपणच जबाबदार आहोत याची खंत वाटत होती."तुम्हीच बोलला होतात निघून जा म्हणून बाहेर गेलो होतो, " मी चाचरत बोललो. "बाहेर म्हणजे कुठे?" मामीने प्रतिप्रश्न केला."मेन रोडवर फिरत होतो. नक्की कुठे जायचं माहीत नव्हतं म्ह्णून असाच भटकत होतो, " मी खाली मान घालून बोलत होतो. मामीच्या नजरेला नजर द्यायची माझी हिम्मतच होत नव्हती." बाहेर म्हणजे मी तुम्हाला इथेच कुठेतरी बाहेर, ते पण पाच दहा मिनिटांसाठी निघून जा म्हटलं होतं. तीन तास नाही अन मेन रोडवर तर नाहीच नाही. तुम्ही इथे नवीन आहात, काही प्रॉब्लम झाला असता तर?" मामीने शांत स्वरात विचारलं."तुम्हीच बोललात की निघून जा म्हणून .....मी म्हटलं म्हणून गेलात. जर मी म्हटलं असतं फाशी घ्या तर घेतली असती?" मामीने जरा चिडून विचारलं. तिच्या या प्रश्नावर काय उत्तर द्यावं तेच कळेना. तरीपण मी धाडस करत बोललो."तुम्ही रागावला होता म्हणून...." असा पराक्रम केल्यावर राग नाही येणार तर काय आरती उतरायची तुमची?" मामीने मला पुन्हा एकदा मध्येच तोडत खोचकपणे विचारलं.मी काही न बोलता खाली मान गप्प बसलो. असाच गेला."जेवणार आहे की बाहेरूनच जेऊन आलात?" तिने परत टोमणा मारत विचारलं.तिच्या असल्या बोलण्याने या माझ्या काळजाला घरे पडत होते. माझे डोळे पाण्याने गद्य भरले. एक आवंढा गिळत बोललो."मामी, हवं तर जीव घ्या पण असं तोडून बोलू नका. तुमच्या अश्या बोलण्याने काळीज तुटतं. पाया पडतो तुमच्या. माफ करा मला. पुन्हा अशी चूक होणारे नाही," असं म्हणत मी मामीचे पाय पकडणार एवढ्यात मामी मागे सरकली.. "माफी मागायची काही गरज नाही. आधी उठून हातपाय धुवून घ्या. जेवण झाल्यानंतर आपण त्या विषयांवर बोलू," असं म्हणत मामी किचनमध्ये गेली.खरं तर मला मरणाची भूक लागली होती पण मामीच्या तश्या बोलण्याने काहीच खायची इच्छा नव्हती. मामी जेवणाची सामग्री घेऊन बाहेर आली. आमच्या दोघांची ताटं करून जेवायला बसली. मी काय तिने पण अन्नाचा कण पण नाही शिवला. तिने ओळखलं की आम्ही दोघे पण या परिस्थीतीमध्ये जेवू नाही शकणार म्हणून तिने पुन्हा सगळं समान उचलून किचन मध्ये ठेऊन आली.एव्हाना बाळ पण खेळून दमून झोपी गेलं होतं. मामी माझ्या बाजूला येऊन बसली. मला थोडं ऑकवर्ड वाटू लागलं. तरीपण मामी रागात नाही तोवर माफी मागावी म्हणून मी मामीकडे वळणार इतक्यात मामीने गपकन माझ्या मानेत हात घालून मला आपल्याकडे ओढलं अन मला काही कळायच्या आत माझ्या ओठांवर ओठ टेकवले.या अनपेक्षित हल्ल्याने माझा मेंदू मात्र गारठला. काय होतंय काही कळायच्या आत मामीने परत मला सोडून दिलं. मी आ वासून तिच्याकडे पाहत होतो. तिच्या डोळ्यात पाणी तरळलं होतं. मी तसाच दिगमूड होऊन तिच्याकडे पाहत होतो."मी जा म्हटलं म्हणून लगेच निघून गेलात. जरा पण विचार नाही केला की मामीची काय अवस्था होईल. तुम्ही निघून गेलात अन माझा जीव मात्र इकडे कासावीस होत होता." असं म्हणून मामी मुसमुसु लागली.मी थोडं पुढं सरकून मामीच्या खांद्यावर हात ठेवले अन बोललो."मामी, मला माफ करा. माझ्यामुळेच तुमची ही अवस्था झाली. प्लीज तुम्ही रडू नका"मामीने आपले डोळे पुसले अन बोलली."माफी तर मी पण मागितली पाहिजे. चुकी तुमच्या एकट्याची नव्हती. मीच तुम्हाला उकसवलं होतं. मी तरी कुठे तुम्हाला सुरुवातीला विरोध केला?"मामीच्या प्रांजळ कबुलीचं मला कौतुक वाटलं. तसंच तिचा राग गेला आहे हे पाहून माझा जीवपण भांड्यात पडला होता. तरीपण तिच्या आताच्या हरकतीचं करण काय असेल तेच कळत नव्हतं."म्हणजे तुम्ही मला माफ केलंत तर?" मी जरा नॉर्मल होत विचारलं.."मी माफ करणारी कोण? चूक दोघांची पण होती तेव्हा आपण एकमेकांना माफ केलेलंच बरं," मामीने असं बोलताच माझा आनंद गगनात मावेनासा झाला."थँक्स मामी! असं वाटतंय माझ्या छातीवरचा डोंगर कोणीतरी उतरवालाय " मी अगदी हर्षोल्लीत होऊन बोललो.मामीने फक्त माझ्याकडे पाहत एक स्माईल दिली. तिच्या चेहऱ्यावरचं पण टेन्शन कमी झाल्याचं जाणवत होतं."पण मामी..." मी पुढे काहीतरी विचारणार हे ओळखून मामी पटकन उठत बोलली."तुमचे प्रश्न काही संपणार नाहीत. आधी जेवूया अन मग विचारा के विचारायचं ते," असं म्हणत तिने पुम्हा किचन मधून जेवायचं समान बाहेर घेऊन आली. सगळं मळभ दूर झाल्याने अन कचखचून भूक लागल्याने आम्ही काहीही न बोलता जेवू लागलो..जेवण झाल्यानंतर मामीने सर्व भांडी बेसिन मध्ये नेऊन ठेवली अन परत माझ्याजवळ येऊन बसली. तिने दोन्ही पाय गुडघ्यात वाकवून त्यावर आपली हनुवटी ठेऊन बसली होती. मला काय वाटलं कुणास ठाऊक पण मी मामीच्या गुडघ्यावर हात ठेवून थोडा जोर दिला. तीने माझ्याकडे प्रश्नार्थी नजरेने पाहत काय म्हणत विचारलं. मी काही न बोलता तिच्या दोन्ही पायांना अलग करत तिला मांडी घालायला भाग पाडलं.मामीने मांडी घालताच मी सरळ खाली सरकून आपलं डोकं तिच्या मांडीवर ठेवलं. माझी ती हरकत पाहुन तिने हलकीशी स्माईल दिली अन माझ्या केसातून हात फिरवू लागली."मघाशी काय विचारत होता?" मामीने केसात हात फिरवत मला विचारलं."विचारलं तर रागावणार नाही ना?" मी प्रतिप्रश्न केला. "आता रागावण्यासारखं राहिलंय काय? विचारा बिनधास्त," मामीने परवानगी दिली."आपण पहिल्यांदा किस केलं तेव्हा तुम्ही इतक्या रागावला होतात. मग अचानक मघाशी काय झालं की तुम्ही स्वतःहून मला किस केलं?" मी जरा सावधपणे प्रश्न केला."पहिल्यांदा राग का आला याचं कारण मी आता नाही सांगू शकणार आणि तुम्ही का म्हणून विचारु पण नका. पण मघाशी मलाच माहीत नाही मला काय झालं होतं पण तुम्हाला किस करावं असं वाटून गेलं म्हणून केलं किस," मामीने स्पष्टीकरण दिलं.."हम्म" करत मी तसाच पडून राहिलो. मामीचं माझ्या केसात हात फिरवणं चालूच होतं. काही वेळ कोणीचकोणाशी काही बोललं नाही. मीच ती शांतता भंग करत बोललो."मला खरंच खूप टेन्शन आलं होतं. मघाशी फिरायला गेलो तेव्हा मनात आलं होतं तिथूनच गावी निघून जावं, " मी मामीला माहिती देत बोललो."हो का? जाऊ द्या! आता तो विषय परत नको." मामी बोलली तसं मी पण तो विषय सोडून दिला. तसाच तिच्या मांडीवर पडून राहीलो.परत काहीतरी विचारावं म्हणून मी तोंड उघडणार एव्हढ्यात मामीने आपलं बोट माझ्या ओठावर ठेवत मला गप्प केलं. मी खालून मामीकडे पाहत होतो. ती पण माझ्याकडे पाहत होती. मी माझा हात तिच्या मानेभोवती टाकला अन तिचा चेहरा खाली खेचू लागलो. मला काय पाहिजे हे तिने ओळखलं. माझा हात पकडत ती बोलली."नाही गणेश! नको प्लीज""प्लीज मामी, फक्त एकदाच," मी विनवणी करत बोललो.तिने एकवेळ माझ्या डोळयांत पाहिलं अन माझ्या डोळ्यातील आर्जव पहून ती नकार नाही देऊ शकली. तिने हळूच आपले गुडघे उचलले अन माझं डोकं वर घेऊ लागली. त्याचवेळी तिने आपली मान खाली झुकवत माझ्या ओठांवर ओठ टेकवले. हा एका दिवसातला आणि आयुष्यातला माझा तिसरा किस होता.पहिला किस माझ्याकडून सुरू झाला होता तर दुसरा मामीकडून. तेव्हा दोन्ही वेळेस सुरुवातीला दोघांकडूनपण हलकासा विरोध झाला होता. पण यावेळी तसं काही घडलं नव्हतं. हा किस दोघांनी सुरू केला होता त्यामुळे त्यातली मज्जा आणि तिव्रता काही औरच होती. तिने माझ्या ओठांना ओठ भिडवताच तिचा खालचा ओठ मी माझ्या ओठांत घेऊन चोखु लागलो. तिने पण माझा वरचा चोखायला सुरुवात केली. संवेदना सहन न झाल्यानं मी मामीला खाली खेचत माझ्या अंगावर ओढून घेतली. तिने पण अंग ढिलं सोडत माझ्या अंगावर पसरली. एकमेकांचे खालचे न वरचे ओठ चोखत आम्ही आदलाबादली करत होतो.काही वेळ असंच एकमेकांचे ओठ चोखत असताना मला मामीची जीभ माझ्या ओठांवर जाणवली. मी डोळे उघडून पहिलं तर मामी डोळे बंद करून चुंबनाचा आस्वाद घेत होती. तिने एक दोन वेळा आपल्या जिभेने माझ्या ओठांना धक्के दिले पण मी ओठ अलग करत नाही असं पाहताच तिने पण डोळे उघडले. आमची नजरानजर होताच मी खट्याळपणे ओठात हसलो तसं मामीने चिढुन माझ्या खालच्या ओठांचा चावा घेतला. तिचे दात माझ्या खालच्या ओठात रुतताच मी आ करून तोंस उघडलं अन तीच संधी साधून तिने आपली जीभ माझ्या तोंडात सारली.तिच्या या हल्ल्याने मी पण पेटून उठलो अन तिची जीभ तोंडात घेऊन चोखु लागलो. मध्येच तिच्या जिभेला माझ्या जिभेने दुसण्या देत तिच्या तोंडात माझी जीभ सारली. आता तिची बारी होती माझी जीभ चोखण्याची ज्यात तिने कसलीच कसर नाही सोडली. मी माझी जीभ तिच्या तोंडात घुसऊन आत बाहेर करू लागलो. आम्ही एकमेकांना आवळत कितीतरी वेळ जिभेने मारामारी करत होतो. वेळेचं भान आम्हाला राहीलच नव्हतं.मध्येच मी जीभ बाहेर काढली अन परत आतमध्ये सारणार एव्हढ्यात मामीने आपले दात घट्ट पकडून ठेवले. नशीब ओठ तरी उघडे ठेवून मला आतमध्ये यायला वाव दिला होता.मी दोन तीन वेळा माझ्या जिभेने तिच्या दातांवर जोर देत जीभ आत सारण्याचा प्रयत्न केला पण तीने दात अलग केले नाहीत. मग मला माझ्या एका मित्राचे बोलणे आठवले. किस करताना ओठांच्या आतून अन दातांच्या बाहेर जर हळुवारपणे गोल जीभ फिरवली तर पूर्ण शरिरात संवेदना जाणवतात.ते आठवताच मी मामीच्या दातांवर भार न देता हळू हळू तिच्या दातावरून गोल जीभ फिरवू लागलो. माझ्या तसं करण्याने तिच्या हिरड्यांमधून एक गोड अन नाजूक अशी संवेदना निर्माण झाली त्यामूळे मामी एकदम पेटून उठली अन मला घट्ट धरून जोरात किस करू लागली. माझ्या केसातून बोटं फिरवत माझे केस ओढू लागली.तिला तशी तापलेली पाहताच माझ्याकडून परत तीच चूक झाली जी सकाळी झाली होती. मी एवढा तापलो होतो की मला आता किसपेक्षा पण पुढं जायचं होतं अन म्हणूनच मी माझा उजवा हात मामीच्या पाठीवरून पुढे आणत तिचा डावा स्तन हातात पकडून दाबला. आई शपथ तिचा अर्धा स्तन पण माझ्या हातात मावत नव्हता. मी दुसऱ्यांदा जेव्हा तिचा स्तन दाबायचा प्रयत्न केला तसं मामीनं माझा हात पकडला अन हळूच आपलं तोंड माझ्या तोंडातून काढून घेतलं.किसिंग बंद होताच मामी उठून बसली. खूप वेळ श्वास आवरून ठेवल्यामुळे तिचा उर धपापत होता. आमच्या दोघांच्या वज्ञेधीमुळे मामीची साडी विस्कटली होती. पदर छातीवरून घरंगळून खाली पडल्यामुळे तिची उन्नत उभार माझ्या नजरेसमोर उघडे पडले होते. जणू काय मला आमंत्रणच देत होते. मामी साडी नीट करण्यात मग्न आहे असं पाहून मी पुन्हा एकदा तिचे स्तन दाबण्याचा प्रयत्न केला तसं मामी माझा हात पकडत बोलली."नाही गणेश! आपण हे नाही करू शकणार. याच्यापुढे नाही जायचं आपण " मामीच्या बोलण्यात मला एक प्रकारचा निश्चय जाणवत होता.मी थोडंसं हिरमुसत विचारलं, "का पण? एव्हढं सगळं तर केलं आपण मग यात काय अडचण आहे? ""अडचण आहे, गणेश. मी तुमची मामी आहे. एक विवाहित स्त्री, मुलाची आई आहे. मी याच्यापुढे काही करू शकणार नाही. सॉरी!" असं म्हणत मामी उठून गुडघ्यावर बसून आपल्या साडीच्या निर्या ठीक करू लागली."मग काल रात्री अन सकाळी जे केलं तेव्हां नव्हता का तुम्ही विवाहित स्त्री किंवा एका मुलाची आई ?" मी खवचटपणे विचारलं.तिने निर्या नीट करणं थांबवलं अन माझ्याकडे एकवार पहिलं.पुन्हा तिने आपलं काम चालू ठेवत बोलली."ते मी तुमच्यासाठी केलं. तुम्हाला त्रास होऊ नये म्हणून. तुम्हाला काय वाटलं? काल रात्री अन सकाळी जे केलं त्यानंतर मला काहीच नाही वाटलं. मी वरून जरी नॉर्मल दिसत असले तरी आतून मला माझं मन खातंय. "मी काहीच बोलू शकलो नाही. मामीचं निऱ्या ठीक करून झालं तसं ती उठू लागली. मी तिला परत तसंच मिठीं मारत बसवून ठेवलं."मग नक्की काय आहे तुमच्या मनात? काय समजायचं मी? " मी हताशपणे विचारलं."माझ्या मनात काय हे मी नाही सांगू शकत कारण मलाच ते माहिती नाही. पण हो, तुमच्यासाठी एव्हढा त्याग करायला मी तयार आहे. याच्यापुढे जाणं मला जमणार नाही अन परवडणारं पण नाही". मामीचा निश्चय अगदी पक्का वाटत होता."मग काय आयुष्यभर एव्हड्यावरच समाधान मानायचं? कसं शक्य आहे?" मी माझी शंका बोलून दाखवली. "कोण बोललं आयुष्यभर तुम्हाला मीच मिळेन ? काही वर्षामध्ये तुमचं लग्र होईल. मग करा तिच्यासोबत जे करायचं ते " मामी हसत बोलली."लग्न होईल तेव्हा होईल. पण तोपर्यंत तरी मी एव्हढ्यावरच समाधान मानायचं का?" मी पुन्हा तोच प्रश्न केला."गणेश, मिळेल त्या गोष्टींमध्ये समाधान करून घ्यायला शिका. सगळ्याच गोष्टी एकदम नाहीत मिळत. काही गोष्टी मिळवण्यासाठी थोडा संयम पण दाखवावा लागतो. लगेहात सगळ्याच गोष्टी मिळत नाहीत." मामी मला उपदेशाचे डोस पाजत बोलली.सुरुवातीला मला तीच बोलणं काही कळलं नाही पण जेव्हा कळलं तेव्हा क्षणात माझा चेहरा उजळला. मी तिला परत घट्ट मिठी मारत म्हटलं."म्हणजे आज ना उद्या मला सर्व काही मिळेल तर?""उद्याचं मला माहित नाही पण आज जे मिळतंय त्यावर समाधान मानून घ्या," असं म्हणत मामीने माझ्या गालाचा एक गालगुच्चा घेतला."बर उठा आता खूप वेळ झालंय,"अस म्हणत ती तिच्या कमरेभोवती माझ्या हाताची मिठी सोडवू लागली...मी मात्र अजीबतही न हालता मामीला तसंच घट्ट पकडून ठेवत बोललो."थांबा मामी किती बरं वाटतंय तुमच्या मिठीमध्ये!" मी तिला आवळत बोललो."तुम्हाला काय तुम्ही दिवसभर असेच बसाल. मला कामं आहेत. सोडा जाऊद्या." मामी परत जोर करत बोलली. "नको ना! माझं समाधान नाही झालं अजून," मी डोळा मारत बोललो.."अजून किती समाधान पाहिजे? दिलं ना तुम्हाला पाहिजे होतं ते?" तीने नवलाने विचारलं."तेव्हढ्याने काय होतंय? मला माझा घडा रिकामा करायचा आहे." मी मामीच्या नाकावर नाक घासत बोललो."छि! काही काळ वेळ आहे की नाही? कधी पण करतात का ती गोष्ट?" मामी जरा दरडावत बोलली. "त्याला काय काळ वेळ बघायची? लंड ताठला की हलवून त्याला मोकळा करावंच लागतं, " मी परिणामाचा विचार न करता लंड शब्द वापरणे चांगले."गणेश"!" असं म्हणत मामीने जोरात माझ्या खांद्यावरून चापट मारत बोलली, "किती नालायक अन निर्लज्ज झालाय तुम्ही ! कसले शब्द वापरताय? "खरं तर मामी रागवेल असं मी गृहीत धरलं होतं पण ती फक्त थोडीशी चिढलीय हे पाहून मला हायसं वाटलं."कसले शब्द क्या कसले शब्द ? लंडाला लंड नाही म्हणायचं तर काय म्हणायचं?" मी माझा घोडा पुढेदामटवत होतो."जा बाई! तुम्ही खूपच नालायक आहात. मी नाही बोलणार," मामी लटका राग दाखवत उठू लागली."बरं बाबा! आता नाही बोलणार तसे शब्द सॉरी, " म्हणत मी परत मामीला खाली ओढलं.."पण खरं सांगा! मज्जा वाटते ना असे शब्द बोलल्यावर? तव पण रोमांस करताना?" मी मामीच्या ओठांवर जीभ फिरवत विचारलं."येत असेल. मला नाही माहीत. पण मला वाटतं आपण त्या लेव्हलला पोचलो नाहीत अजून," मामी लाजत बोलली.बापरे आज पाहिल्यांदाच मी मामीला माझ्यामोर असं लाजताना पाहिलं होतं. मी खूष होत मामीचा चेहरा ओंजळीत पकडला अन पुन्हा तिच्या ओठांवर ओठ ठेवले. थोडा वेळ चोखाचोखी करून झाल्यावर मी परत मामीला बोललो."आता राहवत नाही. खरंच मला घडा खाली करायचा आहे. नळी खूप तुंबलीये. कधी पण स्फोट होईल," मी दात काढत बोललो."खरंच खूपच निर्लज्ज झालाय तुम्ही तुमची ही बाजू नव्हती माहीत मला. जा मोरीमध्ये अन करा तुमचा घडा रिकामा, " माझ्या छातीवर हलकासा दाब देत मामी बोलली.पण मला वेगळंच काहीतरी हवं होतं. मामीला डिरेक्टली बोलू शकत नव्हतो म्हणून मी आडपडदयाने सुचवायचं ठरवलं." आतमध्ये नको. उठून जायचा कंटाळा आलाय. इथेच करतो ना. जागा जरा ऐसपैस आहे," मी डोळा मारत बोललो." नाही हा ! इथे नाही. मी तुम्ही यायच्या आधीच फरशी पुसून काढलीये. तुम्ही पुन्हा घाण नका करू. आणि हो, माझ्यासमोर असं करताना तुम्हाला लाज नाही वाटत?" मामीने पण डोळा मारत विचारलं."त्यात काय लाजयचं? पहिल्यांदा करतोय का? दोन वेळा केलंय ना आधी? आणि तुम्ही पण तुमचा खजाना खुला करून दाखवला होता ना?" मी पुन्हा दात काढत बोललो."हो, पण आता त्याची अपेक्षा नका करू. काहीही मिळणार नाही. जे दिलं ते खूप होतं," मामी थोडा नखरा दाखवत होती."काय मामी? तुम्हाला माहीत आहे ना मला ते दिसल्याशिवाय पाणी नाही निघणार" मी थोडं मलूल होत बोललो."हो माहीत आहे. नको ती सवय लावून ठेवलीये त्याला. मला भोगावं लागतंय आता," मामी लटक्या रागाणे बोलली."असू द्या हो ! तुमच्याशिवाय त्याला आहे तरी कोण? ""पटवा एखादी मग " मामी नाकाचा मुरका मारत बोलली."तुम्ही असताना आता तिची काय गरज? प्लीज मामी, मला आता सहन नाही होत, " मी घाईला येत बोललो. मामीने एकवार माझ्या डोळ्यात डोळे घालून पाहीलं अन बाजूला झोपलेल्या बाळाकडे एक नजर टाकली."पिल्लू झोपलंय. काळजी नका करू, " मी मामीला आश्वस्त करत बोललो.मामीने आपल्या ओठांवरून जिभ फिरवत एम दीर्घ श्वास घेतला. तिचा श्वासोच्छवास वाढला होता. ती थोडी गरम झाल्याचं मला जाणवलं तसं तापलेल्या लोखंडावर घाव घालावा म्हणून मी पटकन उठलो अन एका हिसक्यात माझा बरमुडा पायातून काढुन टाकला अन तरी तसाच पाय पसरून बसलो.मामीला मी असं करणं अपेक्षित नसावं."गणेश काय हे?" असं म्हणत जर मागे सरकली.मी पटकन तीचे हात पकडत तिला माझ्याकडे खेचलं अन बोललो."घाबरू नका मामी. मी काही नाही करणार",मला मामीच्या अंगाची थरथर जाणवली. ती वारंवार आपल्या ओठांवर जीभ फिरवत होती. माझा लंड तिच्यासमोर काटकोनात उभा होता पण ती त्याच्याकडे पाहायचं टाळत होती.मी प्रथमच तिच्यासमोर नागडा झालो होतो. आधी कोणत्या ना कोणत्या वस्त्रांनी मी झाकला गेलो होतो पण आता मी अंगावरचा त शर्ट सोडला तर पूर्ण नागडा होतो. माझी चड्डीपण मी बर्मुड्यासहित काढून टाकली होती.क्रमशः