Myśleliście, że nie żyję? Otóż...I ALWAYS COME BACK
Gyiuu Tomioka-Gdyby znalazł cię kiedyś martwą, chyba nigdy by sobie tego nie wybaczył. W najgorszych koszmarach czasami zdarza mu się widzieć twoją zakrwawioną twarz, i rozszarpaną krtań i by się uspokoić musi cię do siebie przytulić co zdarza się dość często. Jednak gdybyś zginęła naprawdę, pewnie codziennie chodził by na twój grób, przynosił ci kwiatu z pola aż w końcu kiedy żałoba go pokona pewnie skończy jak ojciec Rengoku.
Sanemi Shiganazuma-Sanemi mimo, że przeżył wiele i stracił wiele to ty byłaś mu najbliższa i twoja śmierć wstrząsnęła by nim do głębi, na początku byłaby wściekłość obwiniałby wszystkich i wszystko a najbardziej siebie, że go przy tobie nie było. Potem byłby smutek, przygnębiająca agonia i poczucie winy, którego nie potrafiłby udźwignąć a na końcu pewnie skończy wyprany z emocji.
Kibutsuji Muzan-Jego życie, zawsze było skomplikowane i trudne, miał żonę dzieci, był synem zamożwnho człowieka a to wszystko po to by zostać nieśmiertelnym. Ale twoja śmierć wstrząsbęłaby nim dogłębi, nie tworzyłby już nowych demonów nie wysyłałby 12 kizuki na misję. Życie już dawno straciło dla niego smak, właśnie wtedy gdy odeszłaś. Czas umierać.
Douma-Dla niego śmierć jest czymś oczywistym, nie wierzy w niebo ani piekło, po prostu uważa, że śmierć jest końcem dla każdej żywej istoty. Dlatego kiedy umarłaś nie przejął się tym na pierwszym miejscu posadził sobie ciebie na kolanach i przytulał cię do swojej piersi a z włosów plótł warkocze. Jednak potem zimno twojego ciała zaczęło przenikać do jego i z każdą chwilą w gardle rosła mu gula, której nie mógł przełknąć. Pierwszy raz w swoim życiu przyszło mu moerzyć się z czymś takim. Po chwili położył cię na łóżku i zamknął twoje już puste oczy. Ułożył się wygodnie koło ciebie i przytulał się do twojego ciała póki nie zaczęłaś gnić.
Akaza-Twoja śmierć zaskoczyła go bardzo, spojrzał w twoje puste oczy oraz krew na twarzy i dłoniach a potem zamachnął się i powalił pierwsze drzewo, a potem drugie. Jedno za drugim drzewo padało pod mocą jego ciosów i techniki krwi. Akaza nie jest mężczyzną odczuwającym smutek czy żał tylko gniew, potężny gniew i nienawiść do świata za wszystkie okrucieństwa, które na niego zesłał. Skończył szaleć dopiero wtedy kiedy zobaczył, że przez przypadek złamał ci rękę ciosem wycelowanym w drzewo.
Kyoujiro Rengoku-Kiedy śmierć zastała ciebie tak nagle (pewnie na jakiejś misji) spodziewać można by było, że Kyoujiro się załamie. Jednak nawet na twoim pogrzebie uśmiechał się łagodnie mimo, że oczy wyrażały smutek. Tymczasem Kanajori tłukła w drewnianą trumnę i wylewała łzy na twoje czarno białe zdjęcie. Nawet kilka lat po twojej śmierci Rengoku chodził tą samą ścieżką wśród grobów i zawsze na twoim zawieszał wzrok, kładł piękną własnoręcznie robioną wiązankę kwiatów i zapalał kadzidła zapachowe.
Muichiro Tokito-Zostałaś zabita, był wściekły jak nigdy dotąd a potem łzy mu zaczęły spływać po policzkach. Przez cały ten czas stał wpatrując się w ciebie balansując pomiędzy bezdennym gniewem a smutkiem a potem wrzasnął z bezśilności. Następnie już z obojętnym wyrazem twarzy cię pochował, ale nad twoim grobem klęczał kilka dni.
Tanjiro Kamado-Kiedy twoje serce przestało bić Tanjiro spojrzał na ciebie i zamknął cię delikatnie oczy trzymając cię w ramionach i przytulając do siebie. Szepcząc ci słowa otuchy mimo, że ich nie słyszałaś. Patrzył na ciebie i z delikatnym promiennym uśmiechem opowiadał ci o tym co mówiła mu babcia. "Każdy dobry człowiek po śmierci odchodzi ze swoimi bliskimi i dostaje szansę jakiej nie miał za życia by przeżyć z nimi dobre chwile." Pogłaskał cię pogłowie.
-Ciekawe kto ciebie zaprowadzi do nieba.-Uśmiechnął się i przytulił twoje bezduszne ciało mocniej.
Obanai Iguro-Iguro nie przyszedł na twój pogrzeb, nie potrafił, zazzył się w pokoju i patrzył na twoje poęknie oprawione zdjęcie. Kaburamaru wtulał się w twoje kimono, które ukradł z twojej szafy twój pies położył łebek na kolanie Obanaia a twój leżał na łóżku koło niego i wyglądał bardziej niemrawo niż zwykle. Mimo, że Iguro średnio lubi zwierzęta ich obecność mu nie przeszkadzała. Wiedział, że niebyłabyś zadowolona gdyby złapał je hycel czy ktoś zastrzelił. Do tego przypominały mu o tobie i nie w ten sposób, że nie mógł poradzić sobie z żałobą, dlatego nie przyszedł na pogrzeb.
Zenitsu Agatsuma-Kiedy umarłaś Zenitsu był zrozpaczony. Przez wiele godzin klęczał nad twoim ciałem i przez ten czas wrzeszczał i płakał z żalu. Potem jednak kiedy już zabrakło mu łez siedział przy tobie w ciszy, od twojego ciała zabrali go dopiero siłą zatajacze.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
