GEÇMİŞİN İZLERİ

TANIŞMA

Güzel bir kış sabahıydı. Karlar erimişti, hava çok soğuktu ama manzara muhteşemdi. İşe gitmek için otobüs bekliyordum. Önümden hızla geçen bir araba, yoldaki çamurlu suyun üzerime sıçramasına neden oldu. Ne yapacağımı bilmiyordum. Evim otobüs durağına çok uzaktı ve beni bekleyen hastalar vardı. "Ahh vaktinde nasıl yetişecektim?." Çantamdan çıkardığım ıslak mendil ile üstümü temizlemeye çalışıyordum ama daha kötü oluyordu. Birden o arabanın geri geri geldiğini gördüm. Arabadan takım elbiseli genç bir adam indi.

+Çok afedersiniz bayan. Yetişmem gereken bir işim var bu yüzden hızlı gidiyordum. Ama sizi bu halde bırakıp gidemezdim. Hatamı affedin. Size yardım edebilirmiyim?
O an içimde garip bir duygu hissettim. Neyse bunun sırası değil dedim kendi kendime.

+Teşekkür ederim bayım. Kendim halledebilirim.
Aslında kabul etmeyi çok isterdim. Fakat hiç tanımadığım birisinden yardım alamazdım.

+Ama sizi bu halde bırakamam. En azından iş yerinize kadar bırakmama izin verin.

+Gerçekten iyi olur.
Dedim ve gülümsedim. O resmi duruşunun içinde, sıcacık bir kalp vardı. Bunu ilk görüşte anlamıştım. Yıllardır insanların sorunlarıyla uğraştığım için birisine bakar bakmaz içini görebiliyordum. Sevimli bir gülümseme ile arabasının kapısını açtı. Ne kadar da kibar bir adam. Kendisi de arabaya bindikten sonra iş yerimin adresini sordu. Ve yola çıktık. Beş dakika derin sessizliğin ardından;

+İsminiz nedir bayan ?

+Lena. Sizin isminiz nedir ?

+James Backhan. Memnun oldum Bayan Lena.

+Bende memnun oldum Bay James.
Bana ne oluyor böyle ? Kalbimin atışları neden değişti ? Hayır ,hayır ! İlk kez gördüğüm bir adama aşık olamam...

+Ne iş yapıyorsun Lena ?

+Psikoloğum. Siz ne iş yapıyorsunuz  ?

+Fotoğrafçıyım ama kafe işletiyorum Bayan Lena soyadınız nedir ?
Neden merak etti acaba?
+Dominic. Lena Dominic.

+Teşekkür ederim. Si...siz şehrin en seçkin ailesinden misiniz yoksa ? Babanızın inşaatlarını duymuştum.
Bunu duymaktan nefret ediyordum, sonuçta bende herkes gibi normal bir insanım. Her gün işe gidiyor, çalışıyordum. İnsanların içinde olup, onlara yardım etmekten gurur duyuyordum.

+Evet James.
Babamın yaptığı inşaatlar sayesinde ailemizi tanımayan yoktu.

+Şeyy...
James tam birşey söyleyecekti ki iş yerime geldik.

+Teşekkür ederim James. Çok kibarsınız.
Biraz sempatik, biraz dalga geçer gülümsemeyle.

+Lena. Lütfen bekle, yaptığım hatanın telafisi olarak sizi müsait olduğunuz bir gün yemeğe çıkarmak isterim. Sizin içinde uygunsa.
Tereddüt ettim. Sonuçta onu tanımıyorum.

+Uygun bir zaman da olabilir. Haberleşiriz James.
Dedikten sonra biraz pişman olmuş hissettim. Kabul etmeseydim keşke. James bir kağıt uzattı,

+Bu numaram Lena. Yine konuşuruz. Pişman olmayacaksınız.
Bende ona kartvizitimi verdim.

+İyi günler Bay James.

+Sana da iyi günler Lena.
Sempatik bir gülümseme attım. Gözlerimi gözlerinden alamıyordum. Uzun bir süre bakıştık ta ki yardımcım Alex gelene kadar.

+İlk hastanız geldi hanımefendi. İçeride sizi bekliyor.
Zamanın nasıl geçtiğinin farkında değildim. James arabasından son bir kez daha bana baktı ve gitti.