5. Bölüm

28 3 9
                                    

|Kaya|

Son ortaokulu da gezdikten sonra nihayet işleri bitmişti. Tüm herkese uyarı verilmiş ve o şerefsizin fotoğrafı gösterilmişti. Eğer gören veya duyan olursa diye de her okula bir iletişim numarası bırakılmıştı. Askeri yardımlar da yarın sabahtan itibaren gerekli yerlere sırayla ulaşacaktı. İkisi de derin bir oh çekip, tekrar arabaya binmişti.

"Bitirdik, şükür Allahıma." derken koltuğa iyice yayılmıştı Batu. Tüm herkesle o konuştuğu için her şeyi bozuk plak gibi tekrar etmişti.

"Katılıyorum." demişti sadece Kaya. O sadece Batu konuşurken yanında durmuş, etrafı incelemiş ve birkaç insana yargılayıcı şekilde bakmıştı.

Batu göz ucuyla Kaya'ya baktı. Tekrar yerinde doğruldu, oturuşunu dikleştirdi ve elini onun omzuna koydu.

"Karizmanın öz evladı." diye lafa girdi Batu, tuttuğu omzu ova ova konuşuyordu.

"Başladın yine Batu." Omuzlarını silkmişti ama Batu yine bırakmamıştı.

"Gördüm oğlum öğretmene bakışlarını, kaçmaz benden." dedi sırıta sırıta.

"Hangi öğretmen?" Batu'ya bakarak sordu, Batu ise Kaya'nın suratına 'ciddi misin' der gibi bakıyordu.

"Soldan ikinci.. kardeşim salak mısın yoksa salak numarası mı yapıyorsun?" Bıkkınlıkla nefes verdi.

"Düzgün anlat sende." Takmayarak konuşuyordu.

"Doğa öğretmenden bahsediyorum." dedi Kaya'nın gözlerine bakarak.

"Gayet normal bakıyordum, götünden element uydurma." Omzunu silkti.

"İlkte benimle konuşurken, adama öldürecek gibi bakıyordun amına koyayım. Nesi normalmiş?" Tek kaşını kaldırarak konuşmuştu.

"Normal işte?" dedi düz bir sesle.

"Gerçii sonraa o da sana bakınca bii.. sankii.." Ufak ufak omzuna dokunuyordu.

"Don lastiğini gibi ne uzata uzata konuşuyorsun pezevenk.." Omzuyla Batu'ya bir tane geçirmişti.

"Üf sus bozma be!" Batu yine eski yerine kuruluyordu.

"Aman.." Göz devirdi Kaya.

"Neyse işte o da sana bir bakıyooo bir bakıyooo hmm sizi siziiii.." Yine uzata uzata konuşuyordu Batu.

"Batu.. mahalle karıları gibi konuşmayı ne zaman bırakırsın abicim?" Bıkkınlıkla konuştu.

"Asla. Hem ayrıca çokta nazik biriydi. Çokta şirin tipi vardı adamın, saçlar ve çiller falan tam portakal." Bu konuda oldukça ciddi konuşuyordu.

"Hıhı.." Kaya ise tam tersiydi, pekte umursamıyordu.

"Allahım.. neyse. Yanii diyorum ki o sana bakınca senin elalar sakinledi sanki." dedi imalı imalı.

"Sorma kuş oldum uçtum." Kemerini takıyordu.

"Aman iyi, seninle de konuşulmuyor." İyice koltuğa yerleşti, o da kemerini taktı ve arabayı çalıştırdı. Tekrar tabura gitmek için yola koyulmuşlardı.

Birkaç dakika sessizlik olmuştu aralarında ama bu sessizliği Kaya bozmuştu.

"Sen ne demeye çalıştın demin?" diye sordu, biraz çekinmişti bunu sorarken.

"Neyde?" Yola odaklanmıştı Batu.

"Dedin ya uzata uzata 'o da sana bakıyor' diye. Onu diyorum?" diye tamamladı cümlesini normalde sormayacaktı ama aklı takılmıştı bir kere.

YONCAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin