🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶
"durmam gerektiğini bilmeme rağmen kendime hakim olamayıp arzularıma boyun eğdim.."
🔹
🔹
🔹
"kim okumak isterki saçma bir hikayeyi denilecek kadar berbat bir kitap yazmak isteyecek hale geleceğimi bilmiyordum o...
Her şeyin bir başlangıcı ve bir sonu vardır bu her zaman böyledir. Nitekim bazı şeylerin sonu yanlış kapıya açılabilir o zaman ne yapılabilir ki geri dönmek için... imkanım olsaydı seninle daha farklı şekilde tanışmış olmayı dilerdim ama yine de bunu demek hiçbir şeyi geri getirmez özür dilemek bile...bu kadar zavallı duruma düşeceğimi bilemezdim ama olmasını beklemediğim anda oldu maalesef ki...
Her şey Eylül ayının başlarında başlamıştı o zamanlar çok arkadaşım yoktu ve düşüncelerim etrafımdaki diğer insanlardan farklı olduğu için birbirine zıt düşüyordu ve o yüzden çok kişiyle konuşmuyordum kendi halinde olan sakin biriydim bazen yalnızlık beni bunaltıp sıksa da iyi hissediyordum..yine de kendim de bir parça eksikmiş gibi hissediyordum ve bunu neyle tamamlayacağımı bilmiyordum henüz. (ilerde olacaklar dönüm noktam olcaktı)
Okulun ilk günü okula gitmek için hazırlanıp okula gittiğimde daha yeni olduğum için henüz sınıfımı filan bilmiyordum diğer öğrenciler gibi ve orda 1 saat beklemiştim en sonunda sınıfları söylemek için müdür yardımcısı gelmişti.
Sınıfları söylerken etrafta oluşan seslerden dolayı tam duymamıştım sınıfımı ve yanlış bir sınıfa gitmiştim. (hatırladıkça utanıyorum hala) sınıfa geçtiğim de hocanın yoklamayı almasından sonra anlamıştım o sınıfta olmadığımı..hoca müdür yardımcısına gitmemi istemişti ve odasına gittiğim de yoktu hocanın yanına tekrar gittiğimde memurun odasına git demişti oraya da gitmiştim onlarda yoktu (o zaman biraz sinirlenmiştim ve inip çıkmaktan bitap düşmüştüm) hocanın yanına tekrar gittim ve diğer müdür yardımcısının odasına gitmemi söylemişti bende onaylayıp hafif ama yorgun bir gülümseme ile gitmiştim.
Odasında yoktu sandalyeye oturup beklemeye başladım 20 dakika filan sonra geldi ve durumumu açıkladım sınıfımın orası olmadığını sistemde bazen böyle hatalar olabilir demişti (teşekkür ederim demiştim..) müdür yardımcısının odasından çıkıp sınıfı armaya başlamıştım kafamın içi karma karışıktı hem yorgundum hemde yürüyecek gücüm pek kalmamıştı ve bir hocaya sınıfı sormuştum hocada sınıfı göstermişti (hocaya sormasam bulamayacaktım o gün sınıfı..ne kadar aptalmışım)
sınıfın kapısının önüne gelmiştim biraz gergin hissediyordum okulun ilk günü sınıfa geç geldiğim için bir yandan da heyecanlıydım (kalbim çok hızlı atıyordu nedense biraz abartmışım) kapıyı açınca herkes bana bakıyordu ve hemen hocaya bakıp özür dilerim demiştim hocada sakin ve garip bir şekilde sevecen ile yapmacık bir gülümsemeyle "sorun değil geçebilirsin istediğin yere" demişti bende başımı sallayıp en öne oturmuştum (tüm hayatımın baştan aşağı değişeceğini bilmiyordum)
Yanımda saçı omuzuna kadar gelen dalgalı ve kahverengi saçlı , gözleri güzel olan , narin görünümlü , soğuk bakışlı biri oturuyordu.. tuhaftır ki diğer insanlardan daha farklı gelmişti gözüme bir an...her şey onu gördüğüm gün değişmişti..
Devam edecek🌺
(İlk bölüm için biraz kısa ve saçma oldu bunun için kusura bakmayın)
Buraya kadar okuduysan teşekkür ederim ^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
