🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶
"durmam gerektiğini bilmeme rağmen kendime hakim olamayıp arzularıma boyun eğdim.."
🔹
🔹
🔹
"kim okumak isterki saçma bir hikayeyi denilecek kadar berbat bir kitap yazmak isteyecek hale geleceğimi bilmiyordum o...
aradan 1 hafta geçmişti o günün üstünden ve o günden beri arkadaşımla konuşmadım tekrar...okula gitmek için erken kalkıyordum ne kadar erken yatarsam yatayım yorgun oluyordum her zaman. Hava güneşli ve rüzgarlıydı yine de hırka giydim üşüdüğüm için.
Okula gitmek için otobüs durağına kadar yürürken olan şeyleri düşünüyordum her halükarda unutmam zor olacaktı biraz..(bu özelliğimi sevmiyordum o zamanlar) otobüs durağına gelince aklıma birden fazla senaryo gelmeye başlamıştı "ya eun dediklerim yüzünden yanlış düşünüyorsa hakkımda" diye içimden geçirip endişelenmeye başlamıştım.
Tam o esnada 20 dakikadır beklediğim otobüs geldi.Yine en arkada oturmuştum aklımdan binlerce senaryo geçiyordu yine...biraz endişeliydim (ilerde düşündüğüm kötü şeyler ve anksiyetem yüzünden başıma geleceklerden bir haberdardım o zamanlar) tam yeni bir senaryo aklımda başlarken ineceğim durağa gelmiştim.
(Okula yürürken bile senaryo kurardım) okula doğru yürürken konuşmaya nasıl başlayacağımı düşünüyordum eunla konuşurken yanlış birşey demekten endişeleniyordum biraz..dilim sürtüşür diye de korkuyordum biraz (ilerde boş yere endişelendiğimi anlayınca iş işten geçmiş olcaktı)
Okula vardığımda az kişi oluyordu çoğu zaman erken giderdim okula (uyuya kalmazsam) gözüme ilk çarpan boş bir banka oturdum ve telefona bakmaya başladım. Birkaç dakika sonra telefonu yavaş bir şekilde çantamın içine koyup yine hayal kurmaya başladım (zamanımın yarısı böyle geçerdi o zamanlar) Yavaş yavaş bahçe insanlar ile dolmaya başlamıştı.Pet şisemden su içerken eunun sırada beklediğini farkettim.. (heyecanlanmıştım ve utanmıştım biraz nedense)
Sıraya geçmek için çantamı sırtıma alıp yavaş yavaş sıraya doğru ilerlemeye başladım. İçimden rahatsız olur mu diye düşünmüştüm biraz ama yanında durunca birşey dememişti biraz rahatladım (ilerde farkedemediğim şey yüzünden olacaklardan habersiz haldeydim..)
Boyumuzun neredeyse aynı olduğunu farketmiştim..gözlerine yansıyan güneş ile gözlerinin ne kadar fevkalade gözüktüğünü düşünüyordum... Tam dalmışken göz göze gelmiştik utandığım için başka tarafa doğru baktım..hala bana bakıyor mu diye bir kez daha baktım ve bakmıyordu... rahatlamıştım nedense.. birkaç dakika sonra öğrencileri içeri almaya başlamışlardı.
Sınıfa doğru yürümeye başladım ve bir yandan da aklımda binlerce düşünce ile meşguldüm...onunla ilgili şeyler de düşünüyordum tam olarak tanışmadığımız için tam bilmiyordum nasıl biri olduğunu ama kibar ve nazik biri olduğu onun hakkında emin olduğum şeylerden biriydi...sınıfa gelince sırama geçip defterimi çıkardım resim çizmek için.. o esnada eun yanıma oturup "günaydın" demişti derin ve tatlı bir ses tonuyla. (Utanmıştım biraz)
Kısık bir ses tonuyla karşılık vermiştim tepki vermemişti nedense (sanırım beni tam olarak duymamıştı) oda defterini çıkarıp birşeyler çizmeye başlamıştı..arada çizdiği resimlere bakıyordum (o zamanlar bana çizim tarzı ilginç geliyordu) ince bir ses tonuyla "güzel çiziyorsun bence" dedim "teşekkürler" diyerek karşılık vermişti kibar bir şekilde çok utanmıştım nedense yüzümün yandığını hissediyordum ve göz göze geldiğimiz zaman başka tarafa bakasım geliyordu bazen..(sonradan bana bakmadığını anlayınca tekrar bakıyordum) ders bitince masadaki eşyaları çantama yerleştirmeye başladım şans eseri eun ile aynı anda çıkmıştık sınıftan (biraz yavaş koymuştum eşyalarımı o zaman) kalbim hızlı atıyordu biraz nedense...merdivenden inmeye başladık sınıfımız 2.kattaydı. Okul kapısına doğru ilerlerken eunun bir servise bindiğini görmüştüm (okul çıkışı karşılaşmıyorduk pek o zamanlar)
Gözüme her hali tatlı ve güzel geliyordu... bu düşüncelerle otobüs durağına doğru yürümeye başladım hala kalbim hızlı atıyordu durduramıyordum bir türlü...başka şeyler düşünmeye çalıştım ve aklımda sabah kurduğum senaryonun devamını düşünmeye başladım.Birkaç dakika sonra otobüs geldi. Binince bu sefer ortada bir yere oturdum. Çantamı kucağıma alıp yaptığım şeyin yanlış olduğunu düşünüp bir yandan da mantıklı olduğunu düşünüyordum.Telefonumu elime aldığım da arkadaşımın attığı mesajı farkettim "konuşabilir miyiz" yazmıştım ona sinirli olduğum için cevap vermemiştim (zamanı geriye alabilseydim keşke..) telefonu sinirli bir tavırla çantamın içine normal bir şekilde koyup camdan dışarıyı seyretmeye başladım hava pembemsi ve turuncu renkleri arasındaydı.. gökyüzünü görünce aklıma bir senaryo gelmişti onu kurarken yolda tatlı yavru bir köpek görünce aklıma eun gelmişti bir anlık başta bu düşünce tatlı gelmişti ama sonradan saçma gelmeye başlamıştı..yine de düşüncemden pişman olmamıştım.
İneceğim durağa gelince yavaş bir şekilde inip eve doğru yürümeye başladım. Eve giderken aklımda yarın yapacağım şeyler hakkında planlar yapıyordum (bazen saçma olabiliyordu) eve gidene kadar düşünmeye devam ettim.Eve gelince odama geçip eskiz defterimi çıkarıp birşey karalarken o esnada aklıma eun gelmişti.. yüzümü kapatmıştım utançtan..bir insan nasıl hem güzel hem de yakışıklı olabilir diye düşünürken ellerimi yüzümden çekip çizim yapmaya devam ettim..birkaç dakika sonra aklım başka şeylerle dolmaya başlamıştı.
Bir yandan da arkadaşımın ne hakkında konuşmak istediğini merak ediyordum.. istesem mesaj atabilirdim ama gururuma yediremediğim için yazasım gelmiyordu...yazıp yazmamak arasında kalmıştım.. oturduğum sandalyeden kalkıp kitaplıktan çizim kalemlerimi aldım.
Masaya bıraktığım esnada arkadaşımın mesaj Attığını farkettim telefonu elime alıp yazdığı şeye baktım "lütfen" yazmıştı sinirlenmiştim biraz çünkü tanımadığı insanlar hakkında yorum yapması saçma geliyordu bana... "lütfen bir daha bana yazmayınız" yazmıştım tam "mesajı yolla" tuşuna basacakken son anda vazgeçip mesajı sildim..."en iyisi cevap vermemek belki o zaman anlar hatasını" diye düşünüp telefonu şarja taktım..çok yorgun ve bitkin olduğum için yatağa geçtim dinlenmek için.. içimden ağlamak geliyordu nedense ama ağlayamıyordum gözümden bir türlü yaş gelmiyordu nedense...
Yarın için senaryolar kurarken ve eunu düşünürken uyuya kaldım..(bazen Kendim gibi davranamadığım bir hayatın bana ait olduğunu sanmıyorum...diye düşünürdüm.. gerçi bazen hala böyle düşündüğüm zamanlar oluyor..)
Devam edecek~
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim diğer bölüm daha uzun olcak ( ◜‿◝ )♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
