🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶 🔶
"durmam gerektiğini bilmeme rağmen kendime hakim olamayıp arzularıma boyun eğdim.."
🔹
🔹
🔹
"kim okumak isterki saçma bir hikayeyi denilecek kadar berbat bir kitap yazmak isteyecek hale geleceğimi bilmiyordum o...
İlk defa bu kadar heyecan duygusunu iliklerime kadar hissetmiştim (bu düşüncenin ilerde utanca döneceğini bilmiyordum) bir insanın güzel olduğunu düşünmek için nelere sahip olması gerekir diye düşünmeme sebep olmuştu ve bu sorunun cevabını o zaman tam olarak bilmiyordum...
Tanışma Faslı başlayınca adının eun-jeong jangmi olduğunu öğrenmiştim ilk defa bu soy isme sahip birini görmüştüm (ismi hoşuma gitmişti o zaman) sesini ilk duyduğumda tatlı ve zarif olduğunu düşünmüştüm (ilerde duyduğum da ağlayacak hale geleceğimi bilmiyordum) anksiyetem olduğu için konuşmaktan pek hoşlanmıyordum ve sesimin güzel olmadığını düşünüyordum o zamanlar..
bölümün başında adımı söylemeyi unutmuşum (biraz unutkanım da) adım Seojun Byeon adımdan ve kendimden nefret ediyordum biraz o zamanlar her zaman diğerlerinden daha yetersiz görürdüm daha iyisini yapabilirim diye düşünürdüm çünkü en küçük hata yaptığımda bir hayaletten daha gerici olan o bakışlarla bakıyordu etrafımdaki bazı insanlar (o zamanlar kafama takıyordum) ama artık umursamıyorum..
Ders bitmişti ve teneffüs olmuştu bile. Euyu (ismi uzun olduğu için böyle söylemeye karar verdim) resim çizerken görmüştüm ve başta tuhaf gelsede sonradan güzel görünmeye başlamıştı gözüme Hintlilerin giydiği tarz da kıyafet çiziyordur diye düşünmüştüm o zaman ve ne kadar çok sormak istesem de nedense bir türlü sormaya çekiniyordum.
(Ona baktığımı anlamasın diye başka tarafa bakıyordum bazen) Teneffüs bitmişti ve derste telefon numaralarını not almaya başlamıştı bir kişi sıra bize geldiğinde telefon numarasını vermişti (yanımda telefon götürmemiştim o gün..) yanımda olmadığını söyleyip sonra versem olur mu demiştim toplayan kişi de onaylamıştı ve euyu telefon numarasını verirken gözüm kaymıştı profilinde bir oyun karekteri vardı (aslında başta bir animeden karekter sanmıştım) gözüm yanlışlıkla kaymıştı yine de konuşmayı başlatabileceğim bir konu olduğu için iyi hissetmiştim.
O zaman belki oda anime izliyordur diye düşünmüştüm (herşeyin göründüğü gibi olmadığını o dönemde öğrenmiştim) ders bitmişti ve eve gittiğimde aklıma geldiği zaman aptalca gülümsüyordum nedense.
Ondan etkilendiğim şey güzel resim çiziyor olması mı veya ellerinin bir pamuk kadar narin görünüp güzel olması mı? ya da göz kamaştıracak kadar güzel olması mıydı? Sesinin zarif ve derin olması mı? Gülümsemesi mi? Büyük ihtimalle o zamanlar anime izlediğini düşündüğüm için yakınlaşmak istiyordum.
(ileride değişecek bir düşünceydi) okula gittiğimde ondan numarasını nasıl isterim diye düşünüyordum (keşke düzgün bir şekilde konuşmaya cesaretim olsaydı şu an ki duruma gelmemiş olurduk)
(Biraz saçma oldu yine ehe)
*Düzenlenecek*
Buraya kadar okuduysanız teşekkürler :3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
