Siyah Kuğu🦢🦢

14. Bölüm

Selamünaleyküm beyler,
Canım çok sıkılıyor
Neyse haydin başlayalım

Şuan müzedeydik sure ile eş olarak gelmiştik.
Baran ve umut kardeş olarak girdiler.

Kızlarda arkadaş olarak girdiler
Büyük bir kalabalık tabloyu izliyordu tablonun değeri arkasında sıkıştırılmış siyah kuğu ile alakalı bir kağıt olmasıydı

Siyah kuğu bu aralar fazlasıyla ünlü olmuştu ve bütün dünyada artık siyah kuğu biliniyordu
Yurt dışından bile ajanlar gelmişti
Bu tablo için.

Hep beraber tablonun önüne ilerledik çok kalabalık olması nedeniyle fazla bir şey göremedik

Tabloyu görebilmek için önümüzdekileri açmamız gerekiyordu bu da zaten imkansız gibi bi şeydi kafamı Baraja çevirdim umutla beraber tabloya yaklaşmaya çalışıyordu

Barajlar göz göze geldiğimizde göz kırptı ardından umut "tamam"

Anlamında kafasını salladı bende onlara karşılık olarak bir iki saniye gözümü kapatıp açtım sonra sudenin sesiyle sudeye döndüm
"aşkım ne kadar tatlı değil mi?"

"sude sence de biraz abartmıyorum musun?"
"hayırr çok tatlılar"
"onu demiyorum sude"

Neyden bahsettimi anlamış olacak ki
"off tamam be"

Tabloya yaklaşamayacamızı anlayınca geri çekildik

Kalabalıktan çığlık sesleri gelmeye başladı bu çığlıklar MEHMET ALTIN Yaldız içindi burası gerçekten çok kalabalıktı

ve adım atacak yer yoktu adım atmayı geçtim nefes alacak yer yoktu sude

"sakin bir yere gitsek kafam dönüyor"

Sudenin kolundan tutup kalabalık yerden uzaklaştırdım

"su ister misin?"

Kafasını ovarak
"yok hayır ama tabloya nasıl ulaşıcaz"

Kafamı iki yana salladım
Gözlerimle birkaç saniye kızları aradım ama kızlara dair hiç bir iz yoktu

"olum siz neredesiniz yaa"

Umut koşarak yanımıza geldi
"orası çok kalabalıktı bu yüzden buraya geldik" 

Baran
"kızlar nerede? Ulaşabildiniz mi?"

"hayır ortalıkta yoklar"

"deşifre olmuş olabilirler mi"

"pek sanmıyorum"

Daha yeni ki çığlıkların daha kötüsü gelmeye başladı

ama  bu seferki sevinç çığlıkları değil daha çok korku çığlıklarıydı Baran
"gidip bakalım Bi"

Çığlık sesleri yok olmuş onun yerine "bu nasıl olur"

gibi konuşmalar başlamıştı kalabalık bir çember oluşturmuştu ortadaki bir şeye bakıyorlardı

Kalabalığı yarıp yere baktığımda
Yerde yaralı Bi şekilde 3 tanıdık yüz vardı

diz çöküp Gökçe kendime döndürdüm baran ve umut hemen arkamdan geldiler umut bağırarak
"ya Allahını seviyorsanız hiç mi bi şey görmediniz"