25.Bölüm

27 20 0
                                    


BARAN DEVRİM

Asansörün gelmesiyle asansöre bindim arkamdan melisa'nın geldiğini fark ettim melisa'ya baktım şaşırmıştım asansörün tuşuna basmayınca Melisa uzanıp bastı ardından bana baktı

"Ne oldu niye mal gibi bakıyorsun"

Bakışlarımı önüme sabitleyip

"Şaşırdım sadece"

Dedim bedenini asansörün aynasına yasladı

"Ben bunda şaşırılacak bir şey görmüyorum ama sen niye şaşırdın"

Melisaya biraz daha yaklaştım ne oluyor bakışları Atsa da görmezden gelerek aradaki mesafeyi kapattım tam biraz daha yaklaşacakken asansörün kapısının açılmasıyla dikkatimi dağıldı


arkamı döndüğümde birkaç insanın bize baktığını gördüm özür dilerim bakışlarını verdikten sonra beraber asansörden çıktık

"Sana ne almamı istersin Melisa"

"Kahve olabilir"

Koridordaki siyah sandalyeleri göstererek

"Burada otur ben hemen alıp geleyim"

Dedim beni ona onaylayıp sandalyeye doğru ilerledi ben de hızlı adımlarla gidip kahveleri aldım ve tekrar melisa'nın yanına döndüm geldiğimi görünce dudakları kıvrıldı sağ elimdeki bardağı onu uzattım

"Teşekkür ederim"

Omuz silktim  bardağı dudaklarını götürürken

"Nefes aradı hastanın yanında seninle iki kişi kalabilirmiş o ikisi de anne ve babası bunun dışınakileri eve gönderiyorlarmış"


"Alper gitmişmi"

"Herhalde Emin değilim ama Gökçe ile çıkmışlar"

"O zaman biz de şimdi gidelim yarın tekrardan geliriz"

Melisa beni onaylayınca masadan telefonumu alıp arka cebime koydum beraber kalkıp hastanenin otoparkına indik

"Hangisinin araban bayağıdır beri binmiyorum"

Demesi ile biraz ilerideki beyaz arabayı gösterdim Melisa bana bakmadan

"Vay beeeeeee"

dedi arabanın kilidini açtıktan sonra melisanın kapısını da açtım

Gülerek

"Mersi"

Dedi ona küçük bir gülücük atıp ben de sürücü koltuğuna bindim ardından melisa'nın evine doğru sürmeye başladım.


ALPER GÖKAY

Gökçeyi Evine bıraktıktan sonra hava almak için sahile gittim sahilde bankların birinde otururken bildirim geldi telefona baktım bilinmeyen numara yazdığını görünce gözlerimi devirdim


"Olacakları bekle ve gör beni kolay yem sanıyorsun ama  yaptıklarıma sen de yetişemezsin"

Mesajın en alt kısmında da Tom yazıyordu

Arada saniye geçmeden silah sesleri gelmeye başladı hemen arabamın arkasına saklandım silah seslerinin geldiği yöne bakınca geçen evime gizlice giren adamı gördüm yüzünde yine maske ve kapüşonun üstüne şapkası vardı bana kurşun sıktı

Arabanın arkasına hızlıca geçtim 5 saniye sonra baktığımda ise hala oradan bana bakıyordu telefonumu çıkarıp hızlıca fotoğrafını çektim  arabaya bindim

Arabaya kurşun sıkıyorlardı boşa mermi harcı bunları beni güldürmüştü telefonla yine bildirim vardı yine gizli numaradan

"Bu sefer kaçmana izin verdik adamım N. Seni bir gün bitirecek ve seni sen seni öldürmem için bana yalvaracaksın hatta en kısa zamanda siyah kuğu ile randevun da sana başarılar Alper gökay"


Ve yine en sonunda Tom yazıyordu baran'ı aramaya başladım

2 .çalışta telefon açıldı

"Neredesin Baran"

"Melisa'yı eline bıraktım ve şu an eve dönüyorum"

"Umut'u da çağır bizim gizli bölge gelin diğer numaradan sana fotoğraf göndereceğime onu ben gelene kadar araştırın"

Dedim ya telefonu kapattım mesajda anladığım kadarıyla Tom'un N. Diye bahsettiği kişi iki gündür benimle uğraşan kişiydi 5 dakika daha bekledim ve N. De çoktan gitmişti

Barana fotoğrafı attım 

 Çok Geçmeden yine gizli numaradan bildirim geldi

"Şu sözümü unutma galibiyet hep bendedir kazandığınızı sanırsınız hem siyahkonun kimliğini öğreneceksiniz ve asıl kazanan siz değil ben olacağım ve o zaman önüme diz çöküp benden yalvarışlığınızı dinleyeceğim o günü sabırsızlıkla bekliyorum"

Yazın en altında Tom yazıyordu yine telefonu sinirle yan koltuğa fırlatıp başımı direksiyona yansıtadım bu mesajda bu herifin neyi bahsettiğini anlamıştım keşke anlamaz olsaydım

Bence bu kesin kafamı karıştırmak için atılan bir mesajdı telefonum çalmaya başlayınca düşüncelerinden ayrılıp telefonu açtım

"Alper biz geldik ve seni bekliyoruz ve attığın fotoğrafın sahibini araştırdık gelirken telefonunu kendinden uzaklaştır çünkü telefonda takip cihazı var"

Dedi Baran

"Tamam yarım saate oradayım"

Dedim ve arabanın camından telefonunu sim kartını kırıp aşağı telefonla beraber attım adının yoluma devam ettim.



Siyah  Kuğu🦢🦢Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin