23.Bölüm

30 22 3
                                    


Bismillahirrahmanirrahiiiimmm

" Merhaba anne ve baba ben kızınız adım mı Adımı Boş verin Ben de kendi adımdan şüphe ediyorum. Anne umarım beni anlıyorsundur insanlar bilerek öldürmüyorum bunları bize zorla E..."

Sayfanın devamı yırtıktı. Kim olduğunu öğrenmeme çok az kalmıştı

Not Defteri'nin bütün sayfalarına baktım en son sayfada küçük bir not vardı

" Önder ölmedikçe benden kurtuluşunuz yok Siyah Kuğu"

Yazıyordu defteri fırlatıp fotoğraflara bakmaya başladım

bir tane fotoğrafta Hiç görmediğim bir kız vardı kızın sırtına kadar uzanan kahverengiyi andıran turuncu saçları kahverengi gözleri vardı

dudakları hafif dolgundu papatyaların arasında hafifçe gülümseyerek kameraya bakmıştı fotoğrafın arkasında

" seni özledim En kısa zamanda kavuşma dileğiyle"

Yazıyordu diğer fotoğrafta gökçegil'in de papatyanın arasında aynı fotoğraftan vardı

Melisa ortada  Gökçe sağında nefes sonundaydı

Hepsi de çok mutlu bir şekilde kameraya bakmışlardı üçünde de beyaz elbise vardı fotoğrafın arkasında ise

" Siz gerçekten herkesin masum gördüğü kızlarmışsınız"

Yazıyordu anlamamıştım Ne alaka Hiç görmediğim kızla gökçegilin  o fotoğrafını yan yana getirdim

bu kızla Gökçe'nin bir bağlantısı olmalıydı

o kızın da üzerinde beyaz bir elbise vardı bu kızın başka fotoğrafı var mı diye fotoğraflarını karıştırmaya başladım

fbir tane fotoğrafta Gökçe çekiyor Ve bu kız karların üstünde yatıyordu

Tam tahmin ettiğim gibi bağlantıları vardı ama nasıl bir bağlantı fotoğrafın arkasında yine

" mazide kalan günler"

Yazıyordu bu kaşlarımı çatmama neden oldu diğer fotoğrafta ise kız Melisa'nın yanında ortadaydılar

Gökçe ile nefes sol ve sağındalardı kız lise mezunu olmuştu ve gökçegil'de şu anki hallerine bakılırsa Bu fotoğrafta daha küçüktüler

Arkasındaki yazıda ise

"büyümüşüz"

Yazıyordu

Beynimdeki sesi Durduramıyordum

acaba Siyah Kuğu Gökçegil olabilir mi

bu imkansız bir şeydi ayağa kalkıp odanın içinde yürümeye başladım delirmeme ramak kalmıştı

gökçegile siyah kuğu tarafından hasar yemişlerdi

tablo çalma günü Bence kesin bu siyah kuşunun  bize oyunuydu

her şeyi çantaya katarken çantanın içinde küçük bir tane daha fermuar vardı fermuarı hemen açtım içinden biri kağıt çıktı kağıtta

"siyah koyu bulmak o kadar kolay değil Alper, Sen akıllı ajansın ve Siyah kuğuya yaklaştın Ama şunu unutma ben senden daha akıllıyım tanışalım Ben Tom"

burada bitiyordu yazı gerçekten burada bitiyordu Bunu kim yapmıştı Allah'ın cezası

hemen çalışma odasına girip bilgisayarın başına geçtim kameralara baktım Neyseki  elektrikleri kesmemişti eminim kameraları fark etmemişti çünkü kameralar çok küçüktü

bir kişi yüzü belli oluyordu yüzüne siyah maske takmış ve siyah kapşonun üstüne şapkasıyla başını kapatmıştı siyah bir eşofmanla kendini tamamlamıştı.

Hızına yetişilmeyecek kadar hızlı hareket ediyordu.

Hızla kulübeye girdi hemen ardından bir şeyler aramaya başladı.

Külübenin kamerasını açtım

Külübeden demir merdiveni alıp benim odamın penceresine dayadı

Çok geçmeden odama girdi

Siyah çantayı bulup cebinden bir kağıt çıkardı ve çantaya koydu

Telefonunu çıkarıp birine mesaj attı

Odadan çıkıp çalışma odamın kapısını zorladı.

Sonra evin içinde kırmızı ışık ve kulağı sağır bırakacak kadar ağır bir alarm sesi geldi

Adam hemen oradan uzaklaşıp merdivenlerden indi ve hiç bir şey olmamış gibi merdiveni külübeye koydu.

Diğer bilgisayardan adamın telefonun sinyalini aradım

Ve aradığımı çok geçmeden buldum evimdeyken attığı mesaj

"hallettim patron başka bir isteğin var mı?"
 
Mesajıydı

23.BÖLÜM SONNNN

Siyah  Kuğu🦢🦢Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin