Jj Maybank (Fanfictie)

Hoofdstuk 3

"Hey Em doe zo de deur op slot en blijf hier totdat ik zeg dat je eruit kan oké? Maak je niet druk om mij" fluisterde hij.

Hij liep de kamer uit en ik deed de deur op slot. Ik verdronk in m'n eigen emoties. Wat gaat er gebeuren? Wie is dat?

Ik keek door het sleutelgat van de deur. Ik zag Jj rondkijken met z'n zakmes stevig in zijn handen geklemd.

"Jj?!" Fluisterde ik.

"Shhh, wees stil"

Ik zakte op de grond en wachtte af.

"Kom maar Em" Zei hij een paar minuten later.

Ik deed de deur van het slot. Ik zag dat er een mes in z'n linkerbovenarm zat.

"Wat is er gebeurd, je bloedt!!"

"Ik weet het niet, het kwam uit het niets. Maar net hoorde ik dat degene weg was gerend, dus nu zijn we veilig"

Jj trok het mes voorzichtig uit z'n arm. Het begon hevig te bloeden. Ik pakte een handdoek en duwde het stevig tegen de wond.

"Hou dit ff vast Jj, ik ga helpen"

Jj nam de handdoek van mij over en duwde het tegen de wond.

Ik pakte verband en nam de handdoek weer aan. Ik gooide de handdoek aan de kant en wikkelde het verband stevig om z'n linkerbovenarm.

"Dit zou het voorlopig moeten houden" Zei ik.

"Thanks" hij keek mij aan en hield de oogcontact.

Ik keek weg en ruimde de handdoek op.

"Graag gedaan" Zei ik ondertussen.

"Gaat het, Em? Je ziet er nogal geschrokken uit, wat best logisch is eigenlijk maar ik red het wel oké" hij glimlachte.

Ik ging naast hem zitten op de bank. Ik was inderdaad erg geschrokken. Ik leunde met m'n hoofd op z'n schouder. Hij sloeg z'n arm om mij heen.

"Het is eigenlijk zo bijzonder hoe snel je aan mensen gehecht raakt" Zei hij.

"Ja precies, je moest eens weten hoe zenuwachtig ik net in de badkamer zat te wachten"

Een minuutje of 2 later viel ik in een diepe slaap, liggend op zijn schouder.

Hij legde me voorzichtig neer op de bank legde een zacht fluwelen dekentje over me heen.

"Slaap lekker prinsesje" Zei hij.

Jj ging op m'n luchtbed naast de bank slapen. Hopelijk geneest z'n wond snel.

Midden in de nacht rond drie uur hoorde ik gepiep. Waar komt dat vandaan? Het enige wat ik kon bedenken is dat het morsecode is, of het brandalarm maar dat klinkt volgensmij wat anders en ik ruik ook niks.

Gelukkig heb ik morsecode geleerd. Ik merkte al snel dat het de hele tijd herhaald werd. Ik begon langzaam hoofdpijn te krijgen van het harde gepiep. Jj sliep maar door.

Ik kon het nog maar net vertalen het betekende: Rot op. Wat er ook op de spiegel stond. Maar hoe kan dit?

"Maar hoezo dan?" Antwoordde ik.

Ik hoorde de volgorde van de piepjes veranderen. Kort, kort, kort, lang, dat is een v. Kort, lang, een a. En zo kwam ik uiteindelijk uit op: van mij.

"Wat is van jou? Wie ben je überhaupt?"

Toen stopten de piepjes. Ik ben helemaal in de war. Vlak na de piepjes waren gestopt kreeg ik een bericht. Weet je nog, ik had dit gestuurd:
___________