Jj Maybank (Fanfictie)

Hoofdstuk 6

Hey heel erg bedankt voor het lezen alvast. Ik moet jullie waarschuwen dat dit misschien wat spicy kan worden🙈 dat was het wel eigenlijk😊.

Xx, de schrijver♡♡

Ik liep naar hem toe om een knuffel te geven.

We kwamen dichterbij en ik wou net m'n armen uitsteken om hem te omhelzen, maar hij kuste me. Ik zette snel een stap terug.

"WTF Jj!" Zei ik.

Hij keek me verbaasd aan.

"Wat.. wat wou je dan doen?" Antwoorde hij nerveus.

Ik draaide me om en begon te ijsberen door de kamer met m'n handen in m'n haar.

Ik stopte weer en keek hem aan.

"Ik probeerde je te omhelzen" Zei ik zo rustig mogelijk.

Jj kijkt omlaag. Ik begon terug te denken aan vroeger. Het enige vriendje wat ik ooit heb gehad was sammie, m'n oude barbiepop.

Ik denk terug aan wat m'n moeder vroeger had gezegd tegen me toen ik ongeveer 13 was. Heb wat lol in je leven, anders ga je spijt krijgen van die verspilde minuten, dagen, uren, maanden en misschien wel jaren.

Weet je wat, ze heeft gelijk. Voor het eerst zie ik het nut van m'n moeder's kletspraatjes.

F*** it, ik doe het.

"Weet je, laat dat omhelzen maar" Zei ik.

Ik rende naar hem toe en kuste hem terug. Hij lachtte. Hij keek me aan. Hij streelde m'n haar achter m'n oor.

Mijn telefoon trilde. Ik wou hem net pakken, maar Jj was me voor.

"Zet hem de volgende keer ff op niet storen" hij glimlachte.

Hij legde de telefoon achter zich en tilde me op. Hij kwam erg dichtbij met z'n gezicht. Hij staarde in m'n ziel zowat, maar wel op een schattige manier.

Klap. De voordeur ging open.

"Ik ben e... wat is hier aan de hand" Pope keek ons aan.

Jj zette me neer. Oh shit. We gaan eraan, letterlijk.

"Ik weet ff niet wat ik moet zeggen" Zei Pope.

Jj en ik bleven stil. Ik zag dat Pope een beetje zat te stressen.

"Hoe willen jullie dit Kie gaan vertellen, het is je nichtje Em en Jj is haar beste vriend"

"We waren het eigenlijk van plan niemand te vertellen, maar toen kwam jij" Zei ik.

"Dus ik moet dit geheim meedragen?!" Vroeg Pope.

"Ja graag" Zei Jj,"ik denk ook dat Em niet te veel druk wil van anderen hiermee, toch Em?"

Ik knikte. Pope stond nadenkend te luisteren.

"Oké dan, maar als Kie erachter komt dan heb ik niks gehoord" Pope knipoogde en zwaaide terwijl hij weer weg liep,"ik laat jullie wel ff alleen"

We wachtten tot Pope weg was.

"Sorry dat dit moest gebeuren" Zei Jj.

"Geeft niet, kon jij niks aan doen"

Liepen richting de bank. We stuikelden. Onze veters zaten opeens aan elkaar geknoopt. Hoe kan dit?

Ik belandde op m'n rug op de bank, waardoor Jj ook flikkerde. Hij viel bijna bovenop me maar hij kon zich nog net opvangen. Hij bleef liggen.

"Hey uhm, misschien moeten we dit ff niet meer doen nu" Ik lachte nerveus.

"Oh nee?" Hij klonk erg mysterieus.