Hoofdstuk 7

144 2 0
                                    

Dus ik trok z'n shirt omhoog.

"Nee Em!" Zei hij.

Hij was te laat. Ik keek hem geschrokken aan. Ik zag allemaal grote wonden op z'n borstkas.

"Jj?" Ik werd emotioneel,"Wie heeft dit gedaan?"

"Nou, m'n vader weet je wel. Hij wordt nogal snel agressief. Je hoeft niet emotioneel te worden, het is best normaal voor me weet je"

Hij keek verdrietig weg.

"Moeten die wonden niet verzorgd worden?" Vroeg ik.

"Nou eigenlijk wel, maar ik kan het niet betalen, m'n vader heeft het nodig"

"Ik kan je wel helpen denk ik. Mijn moeder hielp me er altijd mee als ik was gevallen" Zei ik,"ik heb wel wat spulletjes mee"

"Dat is echt niet no.." wou hij zeggen, maar ik bedenkte zijn mond zodat hij niks kon zeggen.

"Shhh, je hebt dit echt nodig. En je verdient nu wel ff pauze" Ik glimlachte.

Ik pakte uit m'n rugzak een zak met allemaal verzorgingsmiddelen. Ik pakte wat zalf en een washandje.

"Oké ga maar zitten hier op de bank"

Hij ging zitten. Ik liep met het washandje naar de badkamer. Ik deed het onder de kraan. Daarna liep ik weer terug.

"Oké doe maar omhoog, oh en het kan wat prikken"

Hij deed z'n shirt uit. Ik ging ernaast zitten en legde het washandje voorzichtig op de wonden.

"Gaat het zo?"

"Ja hoor, voelt goed"

Ik zorgde dat de wonden goed gereinigd werden. Daarna pakte ik het zalfje. Ik smeerde het erop. Daarna gaf ik de tube zalf aan Jj.

"Dit moet je voor een week elke dag erop smeren een keer op een dag" Zei ik.

"Oké, thanks!" Hij gaf me een grote knuffel. Ik voelde druppels op m'n schouder komen.

"Gaat ie?" Vroeg ik.

"Niet echt, maar het gaat al veel beter dan net"

Ik keek hem aan.

"Doe anders ff een dutje, daar knap je wel van op. Oh en het is sowieso best laat dus ik ga zo ook slapen"

Ik trok m'n pyjama aan en ging op het luchtbed naast die van hem liggen. Hij viel al snel in slaap. Ik viel gelukkig een paar minuten later ook al in slaap.

Volgende dag:

Ik keek naast me. Jj slaapt nog. Dat zal hem goed doen. En wat voor vader doet nou zoiets tegen z'n zoon?

Kan je het je voorstellen? Ik niet. Hij verdient dit niet.

Ik ging naast hem zitten op z'n luchtbed, hij slaapt nog steeds. Ik keek even naar de wonden. Ze zien er nog niet zo goed uit, maar al beter dan gister.

Ik besloot naast hem te gaan liggen en proberen nog wat slaap mee te pakken.

Na een tijdje werd ik weer wakker. Ik zag dat Jj net wakker was geworden, net als ik.

"Wat is dit voor gezelligheid?" Vroeg hij glimlachend.

"Ik dacht dat je wel wat opgevrolijkt kon worden"

Hij gaf een kus op m'n wang.

"Dankjewel" Zei hij.

Ik besloot de gordijnen open te doen om de mooie zonnestralen naar binnen te laten schijnen.

Jj Maybank (Fanfictie)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu