Jj Maybank (Fanfictie)

Hoofdstuk 10

"Jongens!" Zegt John B uitgeput. Hij komt rennend naar ons toe.

"To..Topper had een mes vast toen ik door het raam naar binnen keek"

Ik kijk Jj aan. Ik denk dat hij ook aan die berichten dacht en al dat andere gedoe.

"Leeft Sarah nog?" Vraagt Jj.

"Weet ik niet, ik had haar niet gezien"

"Zat er bloed aan het mes?" Vraag ik bezorgd.

"Nee, volgensmij niet" Zegt John B.

Was er iemand bij hem? Vraagt Jj.

"Waarom al die vragen? Ik weet niet veel meer dan jullie, ik was gelijk weggerend toen ik het mes zag"

Dat klinkt ook wel weer logisch, had ik waarschijnlijk ook gedaan als ik hem was. Hoe zal dit wel niet voor hem zijn?

"Moet je haar niet ff bellen?" Zeg ik.

"Sarah? Maar als Topper haar telefoon heeft... of als hij het gesprek ziet... dan gaat hij mij achterna waarschijnlijk"

"Fair enough" Zegt Jj.

M'n gevoel zegt dat we haar moeten redden en daarnaartoe moeten gaan. M'n andere gevoel zegt dat dit haar wraak is soort van, ik bedoel ze is ten eerste vreemd gegaan en niks verteld aan John B. En ze is een Kook. Maar aan de andere kant heb ik haar nog nooit ontmoet.

Terwijl we samen allemaal zaten te panieken, hoorde ik m'n telefoon trillen. Oh nee het zal toch niet?! Oh wacht, het is mijn moeder. Dees moet ik ff opnemen.

"Ehm sorry, maar mijn moeder belt. Deze moet ik echt even nemen, ben zo terug"

Jj steekt z'n duim op. Ik loop naar boven. Eenmaal boven aangekomen na de vele treden neem ik het telefoontje op.

"Haii" Zeg ik.

"Hoi schat! Hoe gaat het? Of moet ik zeggen, hoe gaat het met jullie?" Lacht ze.

"Nou met mij gaat het erg goed en je weet dat Jj en ik gewoon vrienden zijn"

"Je weet niet wat je mist meis, geloof me je gaat het geweldig vinden" Zegt ze,"Je hoeft alleen maar zo mhwa te doen" maakt kusgeluidjes.

"Ehm, nee dankje"

"He meis daar kies je dan zelf voor, ik moet nu wel gaan, byee" Ze lacht.

"D...doei" wou ik zeggen, maar ze had al opgehangen.

Ik zie Jj binnenkomen.

"Dus je gaat het haar gewoon niet vertellen? En vrienden? Serieus Em? En jij was degene die zei dat ik het aan John B moest vertellen. Sorry voor het afluisteren btw" Hij kijkt opzij.

"Ik ehm, ik zal het de volgende keer proberen oké? En dat over vrienden zijn enzo meende ik niet"

Hij keek me verward aan. Hij gaat zitten en ik ook.

"Hey ik snap dat dit moeilijk is, maar ze support je er toch heel erg in? Dus wat kan er fout gaan?" Zegt hij.

Daar heeft hij wel een punt. Het is gewoon raar ofzo. Ik heb het altijd al raar gevonden dat mensen op deze manier hun liefde laten zien, maar nu begrijp ik het helemaal.

"Je hebt helemaal gelijk! Ik beloof je, ik vertel het de volgende keer dat ik haal bel of zie"

"Dankjewel! Hou van jou!" Hij gaf een kus op m'n voorhoofd.

Ik omhels hem. Terwijl ik hem omhels laat hij zich naar achter op de bank zakken. Ik ga tegen zijn borstkas aan liggen.

Hij gaat rechtop zitten en haalt een bos bloemen tevoorschijn.