CHANEL - Minsung

I've

3. Kişi ağızından

Jisung olduğu yere çivilenmiş kalmıştı. Daha Hyunjin'le Jeongin için kavga edeli 2 ay bile olmamıştı. O süre zarfında nasıl bu kadar yakınlaşabilmişlerdi aklı almıyordu. Jeongin kendisi dahil herkese az da olsa mesafeli bir insandı bu yüzden bir teklif alırsa asla kabul etmeyeceğini düşünüyordu Jisung. Demek ki fazlaca yanılmıştı bu konuda. Peki ya HYUNJİN'İN EVİNDE KALMAKTA NEYİN NESİYDİ?

Tamam, kabul ediyordu hala kendine ait bir evi yoktu. Ama şu an maddi açıdan gayet iyi durumdaydı net parası bir ev satın almaya yeterdi. Hala Minho ile kalıyordu. Ama onunda bir ev alacağından haberi vardı yani bu süreç geçiciydi. Jeongin'in taburcu olması çok ani gerçekleşmişti ve bir planı bile yoktu kafasında.

Kafası çok karışmış bir halde masumca bakan Jeongin ile göz göze geldi. "Jeongin bu ne diyor, doğrumu?"
Hyunjin'de kafası karışık bir şekilde ikisine bakıyordu.

"Ya abiciğim ben...yani biz"

Cümlesini Hyunjin'le göz göze gelirken düzeltmiş ve sonra yine kendisinden kısa kalan abisinin gözlerine geri dikmişti. "Düşündük ki sen kendini toparlayana kadar Hyunjin ile kalabilirim."

Jisung hafiften sinirlenmeye başlamıştı. Daha tam olarak tanımadığı sadece Minho'nun kuzeni olduğunu bildiği bu adamla kardeşinin kalması çok saçma geliyordu gözüne. Mantıklı düşünemiyordu ve kardeşinin anice söylediği bu karar onun tepesini attırmaya yetiyordu.

"Jeongin kendine gel! En kısa zamanda bir ev tutacağım, o zamana kadar Minho'nun misafir odasında kalırsın dahasına gerek yok."

Oldukça sertçe söylediği bu şey Jeongin ile Hyunjin'i göz göze getirmişti. Jeongin biraz olsun sevgilisinin yanında rahatça huzurlu bir akşam geçirmek istiyordu. Aylarca hastanenin boğucu havasında yüzmüşlerdi. Tam kurtulduk derken şimdi ise abisinin radarına yakalanmıştı. İnatçılığı tavan yapan Han Jisung ise kararının net olduğunu düşünüyordu. Jeongin son derece üzgün ve korkmuş bakışlarla abisine baktı.

"Hyung bak-"

"Jeongin kararı verdik tamam mı? Uzatma bunu eşyalarını taksiye yerleştir ve gidip dinlen ben ev bakacağım. Konu burada bitmiştir!"

Sert adımlarla yere basa basa asansörün oraya kadar sinirli bir şekilde gelmişti. Arkasından koşuşturup ona bir şeyler açıklamaya çalışan Hyunjin'i görmezden gelmişti. Kardeşinin ondan izinsiz işler çevirmesi çok sinirini bozmuş ve Jeongin'in ona güvenmediğini hissettirmişti. Farklı birinde kalacağı haberini bile son dakika öğreniyordu üstüne üstünlük sevgili olduklarından da yeni haberi olmuştu.
Asansör tuşuna basıp yenilenmiş gri ve üstü parıldayan metalin yukarı kata doğru çıkma sesini dinlemişti. Yavaşca açılan kapıya hızlıca girip giriş katını tuşlayıp kapama düğmesine basmıştı. Elini son kata inene kadar çekmezken sonunda açılan kapıyla hızlıca hastanenin çıkış kapısına gitti.

Sonunda burnuna dolan temiz havayla derin bir nefes çekip gördüğü taksilerin yanına adımlamıştı. İlk gördüğü taksiyi çevirip konumu tarif ettikten sonra Minho'ya haber vermek üzere telefonunu çıkarmıştı.

Jisung

Minho

Minho bi bakar mısın

(Görüldü)

Minho

Yazıyor...

Yavrum

Efendim bir şey mi oldu.

Jisung