Elin
- 2 weken later -Ik woon nu al twee weken hier. Het gaat echt snel! Het is ook mega gezellig, ik heb de vriendin van Raoul ontmoet. Ze heet Lieke en ze is echt heel aardig. De jongens zijn achter me eetstoornis gekomen en het gaat beter nu, ik eet nog steeds niet altijd maar wel vaker. Ik heb gelukkig ook minder vaak paniekaanvallen. Ook moest ik een achternaam gaan kiezen, want ik woon hier officieel en moest ik een echte vader gaan kiezen. Tuurlijk blijven ze allemaal voor mij zorgen maar ik moest een kiezen. Ik heb Rob zijn achternaam gekozen want ik ben best close met hem. Dus we zijn gelijk naar een gebouw geweest en we moesten daar tekenen. Mijn 'nieuwe' naam is nu dus Elin van de Graaf. Ik vind het een mooie naam dus dat is helemaal prima, Matthy daarentegen vond het wel jammer wat ik ook snap. Oja de video dat ze een week een relatie hadden was echt hilarisch. Koen en Milo zaten heel de tijd elkaar te irriteren. Tussen Matthy en Rob is er tot nu nog niks maar ik weet zeker dat het me gaat lukken om hun bij elkaar te zetten!
Vorige week zijn we al bij de test geweest om te kijken wat voor niveau ik heb, de uitslag was vmbo-gt. Best prima dus, ook zijn we bij scholen wezen kijken en bij eentje heb ik me al ingeschreven! We krijgen als het goed is vandaag te horen of ik naar die school mag. We zitten met z'n alle te wachten. *Tring tring tring* Rob zijn telefoon gaat af. Snel neemt hij op en zet hem op de luidspreker. Hij geeft hem aan mij. "Hallo" zeg ik want ik heb geen idee wat ik anders zou moeten zeggen. "Hallo ik spreek met Elin toch?" vraagt de mevrouw aan de andere kant. "Ja dat klopt" zeg ik terug. "Zitten je ouders er ook bij?" vraagt ze. "Ja" zeg ik terug. "Top dan horen hun het nu ook gelijk. Ik heb goed nieuws voor je want je mag na het weekend al beginnen!" zegt ze blij. "Dankuwel" zeg ik blij terug. "Geen probleem, je zal binnenkort je boeken binnen krijgen en je rooster" zegt ze. "Top dank u" zeg ik en ze hangt op. "Ahh ik ben zo blijf voor je!" zegt iedereen en we belanden in een groepsknuffel. "Echt fijn dat je al zo snel kan beginnen!" zegt Raoul tegen me. "Klopt" zeg ik terug. Opeens rent Milo naar de keuken en komt niet veel later terug met een taart. "Dit moeten we wel vieren" zegt hij en snijd een stukje af. "Iemand nog slagroom?" vraagt Milo. "IK!" schreeuwen Rob en Matthy tegelijk. Ik lach even en begin dan van me stukje taart te eten. Al snel is de taart op en gaan we een film kijken: Sneeuwwitje. Dat wou Rob heel graag kijken. "Kijk rob dat ben jij" zegt Milo en wijst naar de dikste dwerg. "Hé! Ik weet dat ik klein ben maar niet dik" zegt Rob terug met een pruillip. Ik geef hem een knuffel. "Je bent perfect papa" zeg ik zacht tegen hem. Hij glimlacht en knuffelt me even terug maar kijkt al snel verder naar de film. "Ik ga beginnen met koken" zegt Raoul na een tijdje. "Ik help wel" zeg ik en samen lopen we naar de keuken. "Wat eten we?" vraag ik. "Couscous" zegt hij terug en pakt alles wat we nodig hebben. "Snijd jij de groenten? Dan doe ik de couscous koken" zegt Raoul. Ik knik en pak een snijdplank en een mesje. Ik begin met snijden en Raoul geeft me nog wat tips. Het gaat best goed en na een uurtje is alles klaar en gekookt. Ik roep de andere om te komen eten. "VOEDSEL" roepen Milo en Rob. "Laat nog over voor ons!" roepen Koen en Matthy snel. "Jaja" mompelen ze. Iedereen begint een beetje op te scheppen en gaat met elkaar praten. Ik schep zelf ook een beetje op en begin langzaam te eten. "Morgen is het zondag dus opname dag" zegt Raoul tegen me. Ik knik als teken dat ik luister. "We gaan een eetwedstrijd doen maar onze stagiair is ziek dus zou jij kunnen helpen?" vraagt hij. Ik glimlach. "Tuurlijk wil ik helpen" zeg ik terug. Hij knikt dankbaar naar me."Het was lekker" zegt Milo als we klaar zijn. Iedereen knikt instemmend. "Wanneer ben jij eigenlijk jarig?" vraagt Rob opeens aan me. "Februari dus duurt nog wel even" zeg ik. Het is nu pas november. "Ohh. Maar je moet wel bedenken wat je voor kerst wil hé" zegt Matthy die het korte gesprek ook heeft gehoord. "Isgoed" zeg ik. Tuurlijk weet ik al wat ik wil. Een gitaar. In het weeshuis hadden we er ook een en ik mocht er best vaak op spelen aangezien niemand het leuk vond. Helaas mocht ik hem van de baas niet meenemen als ik werd geadopteerd. "Weet je al iets dan?" vraagt Matthy aan me. Ik knik. "Oehh wat dan" vraagt hij nieuwsgierig. Zal ik het zeggen? Zometeen mag het niet of vinden ze het niet leuk. "Een gitaar" zeg ik zacht. "Komt goed" zegt hij en loopt naar de jongens die op de bank zitten. Ik kijk op de klok en zie dat het kwart voor zeven is, langzaam loop ik naar me kamer. Ik ruim me kamer een beetje op en maak plek voor me boeken die morgen waarschijnlijk al binnen komen. Ik begin zachtjes te zingen tijdens het opruimen. "Wauw" hoor ik iemand zeggen als ik klaar ben. Ik schrik ervan en draai me om. Rob staat in me deuropening. "Sorry dat ik je liet schrikken. Ik kwam even kijken waar je was en ik wou je niet storen dus ik wachtte" zegt hij zacht. "Geeft niet hoor" zeg ik met een glimlach. "Maar wat kwam je doen?" vraag ik erachteraan. "We moeten een nieuw liedje maken maar we kunnen niks verzinnen zou jij kunnen helpen?" vraagt hij beschaamd. Ik grinnik even maar knik dan, samen lopen we naar beneden. Ik kom de kamer binnen en zie allemaal propjes papier liggen, ik begin te lachen. Ik ga op de bank bij de jongens zitten. "Help" zegt Matthy zacht. Ik grinnik weer. "Oké wat is het onderwerp?" vraag ik terwijl ik een papiertje pak. "Soort dat je offline bent maar toch voor iemand online wilt zijn ook al heb je geen telefoon bij je" legt Raoul uit. "We willen het liedje 'Offline Beschikbaar' noemen" zegt Koen. Ik knik en begin na te denken.
JE LEEST
Adopted by the Bankzitters
FanfictionElin, een 13 jarig meisje woont al sinds haar 7e in een weeshuis. Ze is vroeger mishandeld en is bang voor sommige aanrakingen door haar verleden. Haar zelfvertrouwen is ver achteruit gegaan. Omdat ze word gepest door haar uiterlijk en hoe ze eruit...