Adopted by the Bankzitters

#7

Elin
Ik word weer wakker in me eigen kamer. Ik wrijf even in mijn ogen en kijk dan op de klok naast me bed. Half 7, ik kan zoizo nu niet meer slapen dus ik stap uit bed. Langzaam loop ik naar mijn kast en haal er wat kleren uit en slof naar de badkamer. Na wat er gister is gebeurd is mijn humeur ook niet al te beter geworden. Wat als ze me vandaag heel de dag gaat negeren? Ik heb haar die kaartjes gegeven en dan ben ik vervolgens de hele dag weg. Ik zucht en stap onder de douch. Zou ze nog hier naartoe willen komen, we hadden namelijk deze week afgesproken. Misschien wilt ze wel helemaal niet meer met me omgaan. Wat als ze me vergeet door haar vriendje. Hoe kan ik zo dom zijn om verliefd te worden? Ik wist toch al dat zij niet op meisjes zou vallen. Maar waarom ik wel. Al snel door deze gedachtes stromen de tranen weer over mijn wangen. Ik snik en zet de douch uit, stap eronder uit en droog me af. Niet veel later heb ik mijn kleren aan en loop naar beneden. Ontbijten hoeft niet want heb toch geen honger. Waarom zou ik überhaupt gaan eten? Ik ben toch al dik. Toch pak ik wel een glas en vul hem met water en ga aan de tafel zitten. Als ik me glas opheb loop ik weer naar boven en pak de boeken in voor vandaag. Ook pak ik de laptop die aan de oplader zat eruit en doe hem in de tas. Ik zucht weer en pak de tas en gooi hem over me schouder. Ik zet de tas naast de tafel en ga weer eraan zitten. Ik pak mijn telefoon en kijk naar de berichtjes die ik heb. Geen berichtje, van helemaal niemand. Tuurlijk wat had ik kunnen verwachten. Niemand boeit mij. Ik kijk naar de tijd bovenin mijn scherm en zie dat het pas kwart voor 7 is. Lekker dan is er pas een kwartier voorbij. Ik verplaats me naar de bank en maak een bolletje van me. Ik begin weer te huilen, waarom geen idee. Ik hoor iemand de trap af lopen en veeg snel de tranen weg maar blijf gewoon liggen. "Goedemorgen" het is dus Raoul. Ja oké, wat te verwachten dat die als eerste wakker zou zijn. Ik zeg niks want als ik ga praten gaat me stem weer raar doen door net. "Hey gaat het wel?" vraagt Raoul die met een kopje koffie naast me is komen zitten. Langzaam haal ik me schouders op. Ik heb oprecht geen idee. Ik voel me prima maar toch niet. "Kijk me is aan" vraagt hij. Snel schud ik me hoofd. Ik hoor Raoul zuchten en ik kijk naar hem. "Ach kom hier" zegt hij als hij me gezicht ziet. Hij tilt me op zijn schoot en knuffelt me. Niet veel later veranderen zachte snikken in huilen. "Moet ik Matt halen?" hoor Raoul weer vragen terwijl hij me probeert rustig te krijgen. Ik knik maar gewoon. Hij zet me op de bank en loopt snel naar boven. Ik hoor ze boven wat praten en niet veel later komen ze weer beneden. Ik schenk hem een waterige glimlach. Hij gaat naast me op de bank zitten en begint me te knuffelen. "Het komt goed. Echt waar" fluistert hij. Weer knik ik. "Hoelang zit je hier al?" vraagt Matt weer na een tijdje. "H-half ze-zeven" snik ik. "Shh" zegt hij en trekt me nog dichterbij. Hij wrijft langzaam over me rug en ik word weer rustiger. "Gaat het weer een beetje?" vraagt hij. Ik knik. "Dankje" fluister ik zacht. "Geen probleem lieffie" zegt hij terug en geeft me nog een knuffel. "Knuffelbeer" grinnik ik. "Rob mag blij zijn met jou" mompel ik. Nu grinnikt Matt. "En ik met hem en jou" zegt hij. "Love you" fluister ik en kruip dan langzaam van zijn schoot af. "Wil je vertellen wat er gebeurde?" vraagt Matthy voorzichtig. Ik haal me schouders op. "I-ik weet het niet. H-het kwam g-gewoon opeens" zeg ik. "Dat is oké, dat heb je soms. Kwam het nog door gister?" vraagt hij terwijl hij rustig over me hand wrijft. "Ik weet het niet... Misschien wel... Ja ik denk het" besluit ik. "Hé luister is. Ik weet hoe je je voelt en ik weet zeker dat het goed komt. Je vind wel iemand, jij bent te goed voor haar. Oké?" zegt hij. Ik glimlach dankbaar. "Sorry dat Raoul je hiervoor moest wakker maken" verontschuldig ik me. Hij haalt zijn schouders op. "Ik ben tenminste wakker nu en kan ik je naar school brengen" zegt hij blij en staat op. Ik grinnik even en sta dan ook op, loop naar de tafel en pak me telefoon. Nog steeds geen berichtjes. "Hoelaat begin je?" vraagt Raoul die ook aan de tafel is gaan zitten. "Het is vandaag donderdag dusss..." ik denk even na. "Volgensmij kwart voor 9" zeg ik. "Topp" zegt hij terug.

"Ohh helemaal vergeten" mompel ik. "Wat?" vraagt Rob die ondertussen ook naar beneden is gekomen. "Vandaag gym" zucht ik. "Ohjaa je T-shirt" zegt Rob en loopt naar boven. Snel loop ik achter hem aan. Na een tijdje hebben we een T-shirt gevonden in een maat die ik pas. "Dankje pap" glimlach ik. "Geen probleem" zegt Rob. "Maar weet je zeker dat het alleen voor de warmte is?" mompelt hij een beetje. Ik zucht en haal me schouders op. "Je hoeft het nu nog niet te zeggen hoor" zegt hij. "Ik wil het wel zeggen maar weet niet hoe" zeg ik. "Het is oké, wil je het anders eerst tegen Matt zeggen?" vraagt hij. Ik knik maar bedenk dat het eigenlijk best zielig is voor Rob. Hij is mijn officiële vader en vervolgens zit ik alleen maar bij Matt. "Dat is oké hoor ik snap het wel" zegt hij. "Ik zeg het later tegen jullie beide wel" glimlach ik zwakjes. Hij knikt en we lopen weer naar beneden. "Schiet je op we gaan zo" zegt Raoul en ik loop snel weer naar de gang om mijn schoenen aan te doen. Al snel zitten we in de auto naar school. "Het komt echt goed" zit Matthy heel de tijd te zeggen. "Als er iets is of je voelt je niet goed app een van ons maar" zegt Rob tegen me. Ik knik en stap de deur uit. Ik zwaai nog even en loop dan naar binnen. Ik adem diep in en uit en loop door naar de kluisjes. Eenmaal daar aangekomen pak ik de sleutel en maak me kluis open. Ik doe mijn jas uit en doe hem erin. Ook mijn gymtas stop ik erin en pak dan me tas. Ik wil naar het lokaal lopen totdat iemand me nam roept. Ik draai me om en zie Fairouz en Tessa staan. Ik glimach en loop naar ze. "Hi" zeg ik. Ik krijg een "Heyy" terug van ze allebei. "Wisten jullie dat Liz een vriendje heeft?" mompel ik. Ze kijken me allebei vragend aan. "Had ja" hoor ik achter me. Ik draai me om en zie Liz daar staan. "Oh my- sorry.. Ik het- sorry" ik kom niet helemaal uit me woorden. "Het is oké. Hij was niet goed voor me" zegt ze zacht. Ik glimlach zwak en we wachten tot ze haar spullen in haar kluisje heeft gedaan. Samen lopen we naar het lokaal. "Nog steeds sorry" zeg ik nog tegen Liz. "Het maakt echt niks uit ik kom er wel overheen" zegt ze. Ik knik twijfelend. "Welke les hebben we?" vraagt Tessa als we voor het lokaal staan. "Frans en daarna Nederlands" zucht ik. "Neeee" zuurt ze. "I know" zeg ik en precies dan komt de docent. "Die is vroeg" hoor ik Liz zeggen. Ik grinnik en knik. We lopen het lokaal binnen en gaan op onze plekken zitten. Ik kijk op de klok en zie dat we nog 10 minuten hebben voordat de les begint. "Hoe vond je het gister?" mompel ik. "Het was echt heel leuk! Jij kan ook echt mooi zingen" zegt ze gelijk blij. Ik bloos even door het compliment. "Dankje. Maar buiten dat ik daar was was de rest leuk?" vraagt ik alsnog. "Ja tuurlijk! Ik ben echt blij dat ik ze een keer heb kunnen ontmoeten" glimlacht ze. "Mooi" zeg ik.

"Jullie gaan beginnen aan hoofdstuk 4.1 wat niet af is word huiswerk. Als je vragen hebt vraag je aan je buur en anders aan mij" zegt de docent na zijn uitleg. "21 opdrachten" zeurt Liz. "Als je he nu snel maakt heb je geen huiswerk" zeg ik. "Ja maar ik snap het niet" zeurt ze door. Ik zucht. "Je hebt nog niet eens gelezen" zeur ik nu ook. "Ja dat is waar" lacht ze. Ik glimlach even en begin dan ook met de opdrachten maken. "Snap jij dit?" vraagt Fairouz aan ons. Ik kijk even welke opdracht ze bedoeld en leg het uit. "Snap je het nu?" vraag ik voor de zekerheid. Ze knikt snel. "Thxx" zegt ze. "Geen probleem" zeg ik terug en maak de laatste opdrachten. Het zijn niet hele moeilijke opdrachten dus ik ben al snel klaar. "Pak je agenda en schrijf het huiswerk over" zegt de docent aan het einde van de les. Ik ruim me spullen op en pak me agenda, schrijf het huiswerk over en stop me agenda en pen weer in de tas. Al snel gaat de bel en lopen we het lokaal uit. "Waarom is het eigenlijk uit?" vraagt Tessa opeens en gelijk veranderd de sfeer. Liz haalt haar schouders op. "Hij ging vreemd en ik- nee laat maar" zegt ze. Ik kijk haar vragend aan maar ze schud haar hoofd. We lopen de trap af en er gaat een pijnlijke steek door me hoofd. gelijk blijf ik staan en hou me stevig vast aan de trapleuning. "Gaat het?" vraagt Liz bezorgd. Ik knik me hoofd en loop langzaam de trap verder af. Ik pak me telefoon en stuur Rob een berichtje. 

U: Heyy pap, ik heb opeens hoofdpijn. Geen idee waardoor het komt maar ik kijk wel
Rob: Heyy lieffie, fijn dat je het zegt. Als het niet gaat komen we je halen
U: Komt goed<3

"Kom je we moeten naar de gymzaal" zegt Tessa. Ik knik en loop met ze mee. Niet veel later hebben we onze spullen en zijn we onderweg naar de gymzaal. "Zijn we er bijnaaa?" zeuren Tessa en Fairouz. "Jahaa" zeg ik geïrriteerd. Al snel zijn we er en kunnen we ons gaan omkleden. Ik trek me broek uit en me legging weer aan. Ik loop naar de wc om daar me T-shirt om te wisselen. Ik loop weer terug en krijg vragende blikken naar me geworpen maar negeer ze. "Waarom kleed je je half om in die wc? Je hoeft je niet te schamen" zegt Liz zacht die naast me omkleed. "Weet ik maar je snapt het niet" mompel ik zacht terug. "Wat zei je?" zegt ze terug. "Niks laat maar" zeg ik terug. Ik wissel me schoenen nog even om en loop dan naar de gymzaal. Als ik zie wat we gaan doen weet ik al dat dit niet goed gaat komen. We gaan namelijk piepjestest doen. Wat dus betekent: heel veel rennen en lopen. Ik had tegen Rob gezegd dat ik niet weet waardoor het komt maar tuurlijk weet ik dat. Ik heb de afgelopen dagen bijna niks gegeten en dan gebeurd er dit ja. Eigen schuld. En ja ik kan nu even snel wat eten maar dat wil ik niet. Ik ga op de bank zitten en wacht totdat de rest van de klas er is.

"Nou zoals jullie zien gaan we piepjestest doen dus ik deel jullie in twee groepen zodat jullie niet teveel op elkaar rennen. Als je niet meer kan loop je via de zijkant naar die bank" legt de docent uit en wijst naar de bank. Hij deelt ons in groepen en ik zit met Liz en nog een paar andere kinderen. "Als je niet meer kan gewoon gaan oké? Ik red me wel" zegt ze tegen me. Ik knik en de eerste piep begint. We lopen, voor zover het kan, naar de overkant. We zijn ruim optijd en dan gaat de volgende piep. Nu joggen we een beetje, en komen we weer optijd aan. Na een paar keer heen en weer zijn we nog met vijf. Ik krijg het ook steeds moeilijker. Ik heb namelijk hele erge steken in me hoofd. We zitten nu op trap 6,5. Ik ben halverwege en Liz stopt en loopt naar de zijkant. Als ze zit steekt ze twee duimpjes op. Een jongen die volgens mij Bram heet, zegt wat tegen haar en wijst naar mij. Ik kijk naar hun en zie dat Liz bloost. Goed ik zal het me verbeeld hebben. "Trap 7" zegt de speaker en de piep gaat af. Ik begin weer te rennen en word licht in me hoofd. Ik ga langzamer rennen maar het helpt niet. Ik zak door me benen en voel even de koude vloer totdat het zwart word.