(CHAPTER 5)
(SAMANTHA PO'V)
Pag ka alis ko nga ng office ay pumunta agad ako ng Cr para mag hilamos, hinugasan ko ng mabuti ang labe ko dahil nalalasahan ko paren ang mentol nyang laway
Hayyyst nakakainis talaga ang lalakeng yun, kelan ba nya ako titigilan
How dare him na halikan ako, grabe sumakit ang ulo ko sa ngyare, kahit naman siguro sino sasakit
I didn't expect na hahalikan nya ako, anyway erase erase ayokong ipahalatang affected ako
Huminga muna ako ng malalim bago lumabas ng cr at tyaka bumalik sa office ko
Bakit ba wala ang secretary ko, diko na nga lang yun inisip at pumasok sa office but i shocked ng makitang until now nandito paren ang lokong lalakeng to
" bakit nandito kapa ren?"- inis na sabe ko dito " why? Ayaw mo ba akong makasama"- naka ngiting sabe pa nya
" hindi ba obvious?"- inis na sabe ko at tyaka padabog na sinara ang pinto ng office
" I'm sorry to say but starting from now, ako ang magiging manager mo"- nakangising sabe nya
W-hat? What did he say? Manager? And what? Sya? Ang kapal din talaga ng face ng lalakeng to eh
" I don't need manager, makaka alis kana"- sabe ko dito
Nakita ko naman syang tumayo kaya akala ko ay aalis na sya pero kumuha sya ng isang chair at itinabi sa Chair ng table ko
" what are you doing?"- takang tanong ko dito " staring from now, you seat besides me"- he said with evil smile
" what? Are you insane? No way"- inis kong sabe at inilayo ang upuan katabi ng chair ko
" get out, that's my chair"- inis na sabe ko " because I'm your manager your no longer seat this chair, kung ayaw mo kong maka tabi then find your space"- mapang inis na sabe nya
Inuubos ba talaga ng lalakeng to ang pasensya ko?
" mas mabuting umalis kana CHARLES PUNZALAN, kung ayaw mong makita pano ako magalit"- inis na sabe ko dito
Pero nginitian lang ako ng loko " then magalit ka if you want"- nakangiting sabe nya
Huminga muna ako ng malalim dahil nanginginig ang buong kalamnan ko sa galit
" Btw, you have a meeting to Mr. Chavez 5 minutes ka ng late"- nakangiti pa nyang sabe
Ohh my god oo nga pala, hayyyst nakakainis talaga tong lalakeng to, agad ko ngang kinuha ang black folder na nasa table ko at tinignan kung saan kami mag memeet
Mabuti nalang at sa isang coffee shop lang na di kalayuan dito sa company, kaya naman nag madali akong nag lakad paalis
" Take care"- rinig ko pang sabe ni Charles pero hindi kona to pinansin
Dali dali nga akong sumakay ng elevator at ng maka baba nako ay agad akong lumabas at kinuha ang kotche ko at pina andar ko ng mabilis
(FAST FORWARD)
Wala pang 10 minutes ay nakarating nako sa meeting place kaya naman bumaba na ako at pumasok sa mini coffee shop
Nakita ko naman ang lalakeng naka upo habang umiinom ng kape, sya siguro si Mr. Chavez dahil naka formal attire to
" Your Mr. Chavez right'- tanong ko dito ng maka lapit ako, napatingin naman sya saken at ngumiti
" Yes I am"- sagot naman nya " I'm sorry I'm late"- pag apologize ko dito
" don't worry its fine, i know your bc"- sabe pa neto
Umupo naman ako sa harap nya at tyaka sya kinausap muli
" I'm Samantha Guitérrez"- pag papakilala ko at tyaka ko inabot ang kamay ko
" I'm Gabriel Chavez"- nakangiti sabe nya sabay shake hands sa kamay ko
Hindi ko agad na alis ang kamay ko, ang gwapo naman pala neto nginitian, nang makaramdam ako ng ngawit ay agad kong binawi ang kamay ko
" anyway, anong pag uusapan naten"- Seryosong tanong ko dito
" well my dad told me about a project"- Seryosong sabe din nya
" Then what's project is all about?"- tanong ko dito
" Nandito na lahat pate naren ang references, if you agree about this, you can sign at the back"- pag papaliwanag nya habang may inabot sakeng white folder
Then nakita ko sa loob na ang laking sharing ang kelangan na iinvest ng conpanya, mas malaki to kesa sa ininvest nila last year
So i need to think carefully " don't worry you don't need deside now, i will wait your desiscion"- nakangiting sabe pa nya
" if you not in rush, maybe kukunin kona muna tong folder then i set an meeting again"- nakangiting sabe ko din dito
" sure"- sabe nya Kaya naman tumayo nako but he stop me " wait can i borrow your time kahit 5 minutes lang"- sabe nya na ipinag taka ko
Well nothing wrong naman, ayoko ding bumalik agad ng office dahil makikita ko na naman ang lokong lalakeng yun
(FAST FORWARD)
Ilang oras din ang naging usapan namin ni Gabriel, yung usapan namin is all about lang naman sa company, struggle that i handle and ganun din sa kanya
I think he have a problems about their company and he need someone to talk
Kaya kahit hindi kami close ay saken nya yun sinabi I understand him cuz i also experience what he experience now
Then after ko syang i motivate nag paalam nako na aalis na
Pag ka alis ko nga sa coffe shop ay nag drive nako ng dahan dahan
Wala naman akong ibang appointment ngayon kaya dina ako nag madali kanina lang dahil late nako da meeting namin
Mabuti nalang at mabait ang anak ni Mr. Chavez at hindi ako sinungitan
Pag balik ko nga sa office ay nakita ko di Charles na abala sa laptop
Nakaupo paren sga8sa Chair ko, kaya naman no choice ako kundi ang available Chair at umupo kung saan malayo sa kanya
Mag papagawa nalang ako ng new table dahil hindi naman pweseng iisang table ang gamitin namin dahil ayoko nga syang katabi
" Bakit ngayon kalang?"- inis na sabe nya, anong problema neto paki alam ba nya kung ngayon lang ako
" I said why ngayon kalang?"- sabe pa nya kaya napatingin ako dito at kita sa itsura nya ang inis anong problema neto
" why? Ano naman ngayon sayo"- inis na sabe ko
" ang tagal naman ng meeting nyo, mukang may iba pa kayong pinag usapan"- inis na sabe nya
Hindi ko nalang to pinansin at kinuha ang phone ko sa bag then nag open ng social media at nag scroll down
" Heyy I'm talking to you"- inis na sabe nya, pero hindi ko paden sya pinapansin
Bahala sya sa buhay nya mag salita hanggat gusto nya
" Siguro nag date lang kayo at hindi naman talaga importante ang meeting nyo"- sabe nya na ikinagulat nya
Napa angat naman ako ng ulo nasa harap kona pala sya
" eh ano naman sayo kung mag date nga kami"- inis na sabe ko at alam kong nainis din sya
" So tama ako, nag date nga kayo?"- naka kunot noo nyang tanong
" Mag date man kami o hindi wala kana pake dun"- mataray na sabe ko
" ohh really? What if sabihin ko yan sa dad mo"- sabe nya ng nakangiti, sisirain ba talaga nya ang buong araw ko
" then tell them, I don't care"- naiinis na sabe ko, as if naman may pake ako kung mag sumbong sya kila dad
Kahit isumbong pa nya buong kinikilos ko I don't care
Hindi na nga nya ako kinulit pa at bumalik nalang sa chair nya, dapat lang dahil wala naman syang matinong sinasabi
