(SAMANTHA PO'V)
I'm still here in my room, mag isa ako ngayon dahil pinatawag si Justine sa labas, hindi ko alam kung anong dahilan kung bakit kelangan pa nyang sundin ang mga utos ng mga yun..
All i know is he want to save me and also my dad Kaya naman hindi na ako nag tanong pa sa kanya...
Hindi nako makanpag hintay pa na maka alis sa lugar nato at makitang maayos ang kalagayan ni Dad..
Kahit na galit ako sa kanya dahil nag pa uto sya sa bruhang hazel nayon, hindi ko sya masisisi, hindi din naman nya gusto ang mga ngyare..
Humanda saken ang bruhang hazel pate naren ang anak nyang si Charles, ipapakulong ko sila sa pag papaikot nila kay Dad, at sa pag patay sa mommy ko!!
Pate naren ang Carmina nayun, i don't care if kakambal sya ni mommy, sya ang nag utos na patayin ang mom ko kaya dapat lang na managot sya!!
This time mommy mag kakaron naren ng hustisya ang pag ka matay mo, makukulong naren ang totoong may sala , at ang mga taong may kinalaman dito!!..
Pero I'm sorry Mom if hindi ko magawang magalit kay Justine, i know may kinalaman din sya but mom, please forgive him..
Kahit na galit ako sa kanya sa mga ginawa nya mas lamang paren ang pag mamahal naramramdam ko para sa kanya..
I know naman na pinag sisihan na nya ang mga ginawa nya noon, i don't know Bakit kelangan pa nyang pumasok sa ganong klase ng pamumuhay..
Kase nasa kanya naman na ang lahat, his family is one of the riches , at hindi lang kilala bilang mayaman kundi sikat din..
Marami pa nga talaga akong hindi nalalaman sa kanya, pero kahit ano payon tatanggapin ko sya, ang buong pag katao nya..
Siguro nga ganun na kalalim ang nararamdaman ko para sa kanya, at ramdam ko rin naman na ganun din sya saken..
Handa nyang isugal ang buhay nya para lang maprotekthan ako..
Kase kung tutuusin Pwedeng pwede nyang takasan ang mga kasalanang ginawa nya noon but..
Hindi nya yun Ginawa, pinakita nya saken na talagang pinag sisihan na nya yung mga ngyare noon..
Hindi ko alam kung bakit bigla akong nakaramdam ng lungkot..
Hindi kaya ginagawa nya ang lahat ng to para maitama ang maling ginawa nya noon..
Yun naman talaga ang tama pero bakit nakaramdam ako ng kirot.. ibig bang sabihin kaya sya naging mabait dahil lang sa kasalanan nya.
Ibig bang sabihin kaya nya handang isugal ang buhay nya para pag bayaran ang ginawa nya noon..
Kaya ba ipinaparamdam nya saken na mahalaga ako sa kanya, na mahal nya ako dahil sa pagkakamaling ginawa nya noon?
Dahil nga sa mga iniisip ko ay hindi kona napigilan pang maluha, sunod sunod ang daloy ng luha sa mata ko..
Kaya naman napa yuko ako, ayaw kaseng tumitil sa pag tulo..
Ano ba talagang nararamdaman saken ni Justine?, yung totoong nararamdaman nya, dahil hindi naman nya kelangang mahalin ako para lang mapagbayaran ang kasalanang ginawa nya..
Matatanggap kopa siguro yung kasalanang nagawa nya noon kesa ang katotohanang napipilitan lang syang mahalin ako..
Dahil nga sa daming gumugulo sa isip ko ay hindi ko napansing naka pasok na pala sa loob ng kwarto si Justine..
Naramdaman ko nalang ang mga kamay nya na dumampi sa pisnge ko at tyaka pinunasan ang mga luha ko..
At dahil nga sa gulat ay naiangat ko ang muka ko..
Kitang kita ko sa mga mata nya na nag aalala sya, pero hindi ko malaman kung nag aalala ba sya dahil kelangan nyang mag alala? Or nag aalala sya kase mahal nya ako..
Hindi naman nya kelangang mag panggap eh, at hindi ren naman nya kelangang gawin pa ang mga bagay nato kase ...
Wala naman ng mag babago, matagal ng patay si mommy..
"H- hindi mo ba tatanungin kong bakit ako umiiyak?"- takang sabe ko dito..
" Kung ayaw mong sabihin, bakit kopa tatanungin"- Seryosong sabe nya..
Hindi ko alam kung anong ibig sabihin ng salitang binitawan nya pero masyado tong malalim para saken..
" w- walalang to"- yun nalang ang nasabe ko sabay iwas ng tingin..
" See? Hindi mo kayang sabihin, so anong reason pa to ask?"- Seryosong sabe nya ulit pero hindi ko sya tinignan..
Hindi ko kaya ang mga tingin nya..
" I have to go now, take care"- sabe nya na ikinagulat ko..
" W-what did you say? A- aalis ka?"- malungkot na sabe ko dito..
" Don't worry i will he back tomorrow morning"- sabe nya pa .. " b- bakit? H- hindi ba pwedeng dito ka nalang, dito sa tabe ko"- nakayukong sabe ko..
Hinawakan nya lang ang dalawang balikat ko at pilit akong tinayo mula sa pag kaka upo ko sa higaan..
" Hindi pwede, mapag hahalataan nilang mag kakilala tayo, if mangyare yan baka hindi na kita mailabas dito"- Seryosong sabe nya na agad ko din namang naintindihan...
" Fine"- walang emosyong sabe ko.. bakit pa nya ako pinuntahan kong aalis din naman sya..
" Don't be sad, babalik din ako bukas"- sabe pa neto..
" Ano pa nga bang magagawa ko"- malungkot na sabe ko.. nagulat naman ako ng yakapin nya ako
" Promise i'll be back"- bulong nya sa tenga ko, hindi ko naman maiwasan ang malungkot..
Kaya naman sinuklian ko sya ng yakap na mahigpit, at ng kumawala ako mula sa pag kakayakap nya..
Hindi ako nag dalawang isip na halikan sya ng mariin, hindi naman sya pumalag at sinuklian lang ang pag halik ko ..
Ayos lang kahit hindi totoo, ayos lang kung pilit, ayos lang din kung nag papanggap lang sya..
Kase.. ang mahalaga para saken ang pag mamahal ko para sa kanya...
