(CHAPTER 43)
(CHARLES PO'V)
" Kung gusto nyo talagang malaman kung nasan si Samantha, makinig kayo sa sasabihin ko at susundin nyo kung anong ipapagawa ko"- sabe nya na ikinagulat naming tatlo
" Fine, we will do our best just tell us where she is"- Seryosong sabe ko
" I'm sorry kung masyado akong nainis, I'm Gabriel what about you"- sabe naman ni Gabriel at tyaka nakipag kamay
Pero hindi inabot ng lalake ang kamay nya " You don't need to know who i am but informality just called me Jus"- sabe neto
" Ako naman si Amanda, kakambal ako ni Samantha"- nakangiting pag papakilala naman ni Amanda dito ,,
Pero tinignan lang sya ni jus "so anong dapat naming gawin para sabihin mo kung asan ang kakambal ko"- muling dagdag ni Amanda
" Before we start the plan, Charles tell them what all you know "- sabe nya saken kaya naman himinga ako ng malalim
" Actually, i dont know na nag palit kayo ng kakambal mo, so all i know she's Amanda"- sabe ko kay Amanda
" Alam mo naman na may gusto ako sa kakambal mo, so nung nalaman kong umalis sya ng bansa na ang totoo ay ikaw pala ang umalis, nag inom ako that time hindi ko matanggap na umalis nalang sya ng basta basta"- pag kukwento ko
" 2days akong nag inom, walang kain kain or kahit tulog kinabukasan my mom called me to go sa kasal mo, kung alam ko lang na si samantha pala yun, baka hindi nako nag dalawang isip na pumunta "- inis na kwento ko sakanila
" But i decided to go, kaya lang sa sobrang kalasingan ko bumangga ako sa isang Bus "- pag putol ko..
" Then what happened next?"- tanong ni Amanda
" Hindi ako naka attend ng kasal, at ilang linggo din akong na admit sa hospital "- sabe ko sakanila
" Then when i recover i decided to go out, palihim lang akong umalis ng hospital dahil ayaw nila akong paalisin dahil yun ang utos ng mom ko"- dagdag ko
" Nang maka alis nga ako naisipan kong pumunta ng mansion nyo, but sadly to say na may mga malalaking lalake na nag babantay sa labas ng pinto "- sabe ko kay Amanda
" Then what happened?"- takang tanong nya
" Naisip ko agad na kagagawan to ni mommy so, nag pumilit akong pumasok but i shocke ng makitang walang tao at bukod dun wala nareng ka gamit gamit"- sabe ko sakanila
" Damm! Tita hazel do that i can't believe "- inis na sabe ni Amanda
" I'm sorry Amanda, I don't know either na magagawa nya yun"- malungkot na sabe ko
" It's okay Charles, wala kang kasalanan"- napangiti sabe ni Amanda, sana ganyan din ang tingin saken ni Samantha
Dahil totoo namang wala akong kinalaman sa pinag gagawa ng mom at dad ko
" Then what happened next?"- curious na tanong ni Gabriel kaya naman nag patuloy ako sa pag kukwento..
After 30 minutes ng maikwento kona ang buong ngyare at lahat ng mga nalalaman ko start nung marinig ko si mom na may kausap sa phone nya, that time dun ko na confirm na lahat ng akusa ni Samantha sa mom ko na Hindi ko pinaniwalaan ay totoo pala
" I can't believe!!! Hindi ako maka paniwalang magagawa yun ni tita hazel!! Hindi lang pala ang kakambal ko ang nawawala pate naren ang Dad ko, nasan na kaya sya sana ay ayos lang ang Dad ko"- malungkot na sabe ni Amanda
" Don't worry babe okay lang ang kakambal mo at Dad mo"- pilit na ngiting sabe ni Gabriel dito
" Humanda saken ang hazel nayan!!!"- galit na sabe ni Amanda sa mom ko
Hindi ko sya masisisi dahil maski ako ay galit din sa mom ko!!
" So ano ng plano naten ngayon??"- tanong ni Gabriel
" I already have a plan, so all you need to do is sundin kung anong ipapagawa ko"- cold na sabe ni jus
Nag ka tinginan muna kaming tatlo ni Amanda at Gabriel bago sabay sabay na sumang ayon
" Fine! Just tell us what should we do, gagawin namin"- pag sang ayon namin
(FAST FORWARD)
(SAMANTHA PO'V)
Nagising ako ng maka ramdam ako ng gutom kaya naman bumangon ako at tyaka tumayo papunta ng cr
Nag hilamos muna ako bago lumapit sa pinto, sana naman ay hindi nato nakalock
Hindi ko maintindihan si mommy bakit kelangan nya pa akong ilock dito
Napa ngiti ako ng pag hawak ko sa door knob ay hindi ito naka lock, yess sa wakas makaka labas din ako ng kwarto
Ilang araw na kase akong naka kulong lang dito, nang mabuksan ko nga yung pinto ay dali dali akong lumabas
Nag libot ako sa paligid, at sobra akong na mamangha dahil bawat antique na makikita ko ay halatang mamahalin
Bumaba nga ako ng hagdan, pero may nakita akong papaakyat mula sa pwesto ko kaya dali dali akong nag tago sa isang amparador
" Are you sure nagising na sya"- rinig kong sabe ni mommy sa kausap nyang lalake
" Yes po madam"- sagot naman neto " Really? That's good lets go to his room"- nakangiting sabe ni mommy
Kaya naman ng maka alis na sila ay palihim ko tong sinundan
Nacurious lang ako kung sino yung sinasabi ni mommy na gising na
Nakita ko nga silang pumasok sa isang kwarto, pag pasok nila ay dahan dahan akong lumapit sa may pinto
At tyaka tahimik na nakikinig, una ay wala pang nag sasalita pero ilang sandali lang ay nag simula na silang mag salita
Pero bigla akong na istatwa sa mga narinig ko!!
Bigla akong kinalibutan, pate ang mga balahibo ko sa katawan ay nag si taasan sa mga narinig ko
Hahalong galit, inis, lungkot, at pag kadismaya ang naging emosyon ko sa bawat salita na narinig ko mula sa kwartong yun
Na sana ay hindi ko nalang narinig, pero eto ang katotohanan , ang masaklap na katotohanan
Napahawak nalang ako ng dalawang kamay ko sa mga labi ko at tyaka pigil na himagulgul
