(CHAPTER 35)
(CHARLES PO'V)
Pag mulat ng mata ko ay isang bagay ang aking nakita na nag pa silaw sa mata ko.. kaya naman kinumot kumot ko ang dalawang mata ko
At dun ko napag tantong nasa hospital ako, base sa nakikita ko sa paligid
May Dextrose sa naka lagay sa bandang kamay ko meron ding dugo na naka lagay dito
Kaya naman para maliwanagan ay inalala ko ang mga ngyare,, hayyst bakit pa kase ako nag inom
Muntik ko ng patayin ang sarili ko
Ilang sandali lang ay bumukas ang pinto at nakita ko ang pag pasok ng isang doctor
" Your awake"- sabe neto " Doc kamusta ang kalagayan ko"- tanong ko dito " well there's no problem naman about to your body but we need to observed pa kaya dika pa pede ma discharge"- sabe neto
Pag ka tapos nga nyang icheck ang vital sign ko at tyaka ako tinusukan ng kung ano after that ay umalis na sya
Kaya naman inirelax ko nalang ang sarili ko, naka titig lang ako sa itaas ng biga ulit bumukas ang pinto
At dun kona nakita si mommy at ang Dad ni Samantha " Son are you okay?"- tanong neto saken
Pero hindi koto pinansin " what do you feel son? Are you really okay?"- alalang sabe naman ni tito saken
" I'm fine"- maikling sagot ko
" son may dala kaming food dito let's eat together"- rinig kong sabe ni mom
" no thanks I'm ful"- walang emosyong sabe ko..
Simula kase ng araw na marinig ko syang may kausap sa phone yung araw na kinidnapped din si Samantha ay nagalit na ako dito
Ilang beses ko pa syang pinag tanggol kay Samantha na wag syang husgahan dahil hindi naman nya to lubos na kilala
Pero ako pala ang hindi lubos na nakaka kilala sa sarili kong ina..
Nakita ko ngang nag handa sila ng pagkain sa isang table pero hindi ako kakain, bukod sa wala akong gana ay ayokong maka sabay ang isang kriminal na gaya nya..
Kung sana lang ay hindi sya ang naging mommy ko malamang ay hindi ganun ka tindi ang galit saken ni Samantha...
Hindi ko naman magawang umamin sa kasalanang ginawa ng mommy ko, dahil kahit saan tignan she's still my mom
At dahil nga sa naka ready na ang pagkain ay wala akong nagawa kundi sabayan sila dahil nandito si tito ayoko naman tong maka halata..
( FAST FORWARD)
( SAMANTHA PO'V)
Hindi ako ngayon maka tulog, iniisip ko kase kung ayos lang ba si charles pero walang malisya dahil wala naman akong nararamdaman na pag tingin dito
Hindi sya pwedeng mamatay dahil hindi ko pa nagagawa ang pag hihiganti ko sakanila..
Bukas ng umaga ay uuwi ako sa mansion para naman maka dalaw ako kung saang hospital sya naka admit
Malalim ang iniisip ko ng biglang bumukas ang pinto at nakita kong pumasok si Justine na may dalang food..
" I'm sorry late nako naka uwi"- sabe nya ng maka upo sa kama ko
" Dinalhan kita ng Dinner, kainin mona to habang mainit pa"- nakangiting sabe nya
Bakit kaya mula kaninang umaga pa nya ako hindi sinusungitan? May sumapi ba sa kanya?
" thanks"- sabe ko at tyaka umupo din at kinain ang dinala nyang food " Ikaw ba hindi kap kakain"- tanong ko dito
" I'm already done"- nakangiting sabe nya ulit , bakit ba napapadalas ang ngiti nya hindi ako sanay
Dahil Seryosong Justine o kaya ay masungit na Justine ang naka sanayan ko..
" Anyway aalis ako bukas ng umaga, baka next week nako ulit maka punta dito"- sabe ko na ikinagulat nya
" and why?"- takang tanong nya " May importante pa akong gagawin"- sabe ko dito
Ang totoo ay hindi naman ako tumigil sa pag iimbistega, sa katunayan ay marami nakong nahanap na impormasyon na pwede kong gamitin laban kay tita hazel
Nalaman ko kung saang Bar sya nag tatrabaho date at nalaman ko din na isa syang bayarang babae bago nya makilala ang Dad ko
So kung ganun, hindi lang ang dad ko ang naka tikim dito kaya may possible na hindi anak ni dad si Jenny..
At yung ang kelangan kong alamin sa mga susunod na araw
" its better if mag stay kalang dito sa mansion"- sabe ni Justine na ikinagulat ko
" hindi pwede, you know what i mean right "- tanong ko dito
" Maraming naka abang sa labas o sa kahit saang paligid, kaya mas mainam kung hindi ka aalis ng mansion "- seryosong sabe nya mas lalong nag pagulo saken
" what do you mean?"- tanong ko dito " Kahit na mag panggap ka bilang Amanda ay nasa panganib paren ang buhay mo, Do you think ikaw lang ang target nila?"- sabe nya na ikinagulat ko
" so it means? Pate ang kakambal ko ay gusto din nilang makuha? Bakit? Anong reason? Ano ba talaga ang kelangan nila?"- inis na tanong ko dito
" soon i will tell you but, from now just listen to what I've said"- sabe pa nya
" No, I don't have time left, hindi ko hahayaang pakasalan ni dad ang babaeng kriminal"- sabe ko dito
Tumayo nga ako mula sa pag kaka upo sa kama pero hinila nya ang kamay ko kaya naman napa upo ako sa lap nya
" I will help you but promise me hindi mona ulit ipapahamak ang sarili mo"- sabe nya ng seryoso
Bigla namang bumilis ang tibok ng puso ko, at mas lalong lumakas yun ng dahan dahan nya akong inihiga sa kama..
" to- totoo bang tutulungan mo akong mag higanti?"- seryosong sabe ko dito
" Pag iisipan ko pa, kung makikinig ka sa lahat ng sasabihin ko at susunduin mo kung anong sinasabi ko, i will help you"- sabe naman nya ng seryoso
" Pero hindi ako pwedeng mag stay dito, kelangan kong kumi--"- hindi kona natuloy pa ang sasabihin dahil tinakpan nya ng isang dalire ang bibig ko
" ako ang kikilos para sayo, just trust the process, and get ready if one day makaharap mona ang tunay mong kalaban"- sabe nya pa
" Fine, but..."- sabe ko dito dahil nag aalangan ako, gusto kong kumilos agad para naman bago man lang ikasal si Dad sa bruhang babae nayun ay may matibay nakong ebidensya at yung sure na paniniwalaan nya ako
" no more words, if you really trust me , ipa ubaya mona saken ang lahat"- huling sabe nya bago tuluyang mag dikit ang mga labe namin
I don't know why he kiss me but i kiss him back, hindi ko magawang pumalag dahil gusto ko den naman ang ginawa nya..
Hindi ko alam kung bakit pero, sa tingin ko ay may nararamdaman nako para sa kanya..
Hindi ko alam kung kelan to nag simula but kapag kasama ko sya i feel safe, hindi ako natatakot basta nasa tabi ko sya..
