(CHAPTER 17)
(SAMANTHA PO'V)
{DREAMS}
" Mommy oh ginagaya ako ni Amanda"
" Mommy bagay din naman po saken hindi ba"
"Hali nga kayong dalawa dito sa tabi ko"
" Kahit pa anong isuot nyo eh bagay na bagay sa inyo"
" pero mommy, baka malito na naman sila samin"
" don't worry baby, basta lagi nyong tatandaan, palagi kayong mabigayan at mag mahalan"
" opo mommy"
" Yes po mommy, promise po hinding Hindi ko po pababayaan si Amanda"
" Basta mga anak, always remember mahal na mahal kayo ng mommy"
~~~~~
" Mommyyy"- malakas na sigaw ko at napa bangon ako sa kinakahigaan ko, panaginip lang pala..
Ngayon nalang ulit ako na naginip kay mommy, ano kayang ibig sabihin neto, hindi kaya isa tong babala
Wala naman sigurong masamang ngyare kay Amanda, ayos lang naman siguro sya ..
Kinumot kumot ko nga ang mata ko at tyaka tumingin sa paligid, nandito paden pala ako kwarto
Inilibot ko nga ang mata ko sa kama pero wala si Mr. 101, hindi Kaya ay umalis na sya, ano bang ngyare kagabi
Masakit din ang ulo ko, parang wala akong matandaan, pero pinilit ko ngang ala- lahanin ang lahat
[FLASH BACK]
" I told you, I am not the one who can help you, Don't trust me , hindi ako mapag kakatiwalaan"- seryosong sabe nya habang naka titig sa mata ko
Para akong napapaso sa tingin nya, piling ko ay matutunaw nako
" Kung hindi ikaw ang taong tutulong saken then why you save me?, bakit mo tinaya ang buhay mo just to save me?"- inis na sabe ko dito
" I have my own reason, you don't need to know pa"- sabi pa nya
" Fine then tell me... Sino kaba talaga?"- tanong ko dito pero hindi nya ako sinagot
" You don't need to know"- sabe nya at tyaka inilayo ang muka at tumayo
" were are you going?"- tanong ko dito " i will buy some food, wait for me here"- sabe nya bago tuluyang lumabas
Kaya naman naman umupo nalang ako sa kama at inantay na maka balik sya
Ilang sandali nga lang ay naka balik na sya may dala syang food at water , saktong sakto mula umaga pako walang kain kain kaya gutom nako
" Kumain kana then after that you may rest"- sabe nya na ipinag taka ko " hindi mo ba ako sasabayan kumain?"- tanong ko dito
" I'm full"- sabe nya, i know gutom sya ayaw nya lang makita ko ang muka nya kaya ayaw nyang kumain
" Don't worry hindi ko naman ipag sasabi sa iba kung sino ka"- sabe ko dito, pero tinaasan nya lang ako ng kilay
Dahil nga sa gutom nako ay hindi kona sya inintindi pa kumain nalang ako, dahil sa gutom ko ay naubos ang binili nyang pagkain
Pinanood nya lang naman ako kumain kaya medyo nailang ako, pag tapod kong kumain ay tyaka ako uminok ng tubig
Iniligpit ko naman ang pinag kainan ko dahil nakakahiya kung sya pa ang mag liligpit, ako na nga tong binigyan nya ng pagkain
Tumayo nga ako at kinuha ang kalat pero nabitawan ko to, bigla kase akong naka ramdam ng pag kahilo
Naramdaman ko nakang na hinawakan ni Mr. 101 ang bewang ko at inalalayan ako
