Hakkari toprakları üzerinde geçireceğiniz tam tamına 20 gece.
Gece olduğunda her sır üzerine bir örtü çeker. Kimsenin yanına yaklaşmaya cesaret edemediği UEB komutan ile beraber özel bir operasyona katılacaktım.
Bu kaç gece sürerdi? Bunun sonunda n...
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı, satır arası yorumları boş bırakmamayı unutmayalım <3
Renkli kalplerinizi bu satıra bırakabilirsiniz.
Keyifli okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5. GECE
Sude'nin dayısının kızının bugün düğünü vardı. Düğüne çağırmadıkları kimse kalmamıştı. Düğünden önce Sude anne ve babasının odasının önüne usulca adımlarını attı. Anne ve babası bir şeyler konuşuyordu.
"Sen ciddi misin Nehir?" diyordu Ömer Asaf, Sude elinde peluş ayıcığı ile anne ve babasını izledi. Annesi başını onaylar anlamda salladı.
"Hamileyim," dedi annesi, Sude bu cümlenin ne demek olduğunu anladığında bir kardeşi olacağın anladı.
Bunun için üzülemeli miydi? Yoksa sevinmeli miydi?
"Benim güzel karım." dedi Ömer Asaf ve eşini kucağına alıp sıkıca sarıldı. Kokusunu içine çekti, yanağına sayısızca kez öpücüklerini kondurdu.
Sude, bir defa yutkunduktan sonra usulca odadan içeriye girdi. Anne ve babası onu fark ettiğinde Sude çoktan koşarak annesinin boynuna sarılmıştı.
"Kardeş geliyor kardeş!" dedi ve büyük b,r mutlulukla sarılmaya devam etti. Annesi, Sude'nin poposuna usulca vurdu.
"Kapıda dinlermiş." dedi annesi ve Sude'ye sıkıca sarıldı. Kardeş haberini duyan Sude'nin içerisinde hiç bir zaman burukluk olmadı.
Miras ikiye bölünecek diye de hiç tansiyonu falan çıkmadı!
Düğüne az bir vakit kala herkes hazırlandı ve evden çıkış yaptılar. Bebek çoktan 12 haftalık olmuştu bile, bunu yeni fark ediyorlardı. Hiç konduramamıştı annesi kendisine. Çünkü Sude'den sonra çok denemişlerdi ve olmamıştı.
"Ben ona ablalık yaparım." dedi Sude ve annesinin karnına dokundu. "Vallahi benden çok güzel abla olur değil mi baba?" dedi ve babasına baktı.
"Tabii ki olur kızım." dedi babası da ve Sude'nin saçlarını okşadı.
Düğün yerine geldiklerin de Nehir hanım Sude'nin elini uttu ve beraber mekana giriş yaptılar. İçerisi çok kalabalıktı bu yüzden Sude annesinin bacağına usulca sarıldı. Fakat bu sarılma çok kısa sürdü çünkü babası Sude'yi kucağına aldı.
"Askerliğin birinci kuralı, korkma!" dedi babası kucağında ki kızına. Sude ufak bir tebessüm etti ve o şanlı sözleri okudu.
"Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak. Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak; O benimdir, o benim milletimindir ancak."
