Hakkari toprakları üzerinde geçireceğiniz tam tamına 20 gece.
Gece olduğunda her sır üzerine bir örtü çeker. Kimsenin yanına yaklaşmaya cesaret edemediği UEB komutan ile beraber özel bir operasyona katılacaktım.
Bu kaç gece sürerdi? Bunun sonunda n...
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı, satır arası yorumları boş bırakmamayı unutmayalım.
Renkli kalplerinizi bu satıra bırakabilirsiniz.
Keyifli okumalar canlar <3
Reyhan Ceviz ve Utku Kara.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7.GECE
Uygar'ın cümlesi biter bitmez yoğurdum ile birlikte yanına çöktük. Bilgisayar ekranına baktığımda cidden de adamın yazdığını gördüm. Bu iyi bir şeydi, operasyona hız kazandırmıştı.
Adamı ürkütmeden yazışmam gerekiyordu ve ben bunu yapabilecek miydim? Hiç emin olamıyorum.
"Süper," dedim ve bilgisayar masasın da bulunan tek sandalyeye ben yerleştim. Uygar kollarını arkamda ki sandalyeye koydu ve öyle eğildi. Parmaklarım, bilgisayarın klavyesinde ahenkle dans etmeye başladı.
Selam.
Yazmıştı bir tek. Uygar, karargahtakilere haber verdikten sonra yanıma bir sandalye çekti ve bilgisayarı kendisine çevirdi. Çevirmesine müsaade etmeden, bilgisayarı kendime çevirdim.
Bu görevi ben üstlendim ben yapmak istiyorum.
"Ne yapıyorsun şu an?" dedi Uygar, bakışlarımı ona çevirdiğimde bilgisayarı gösterdim.
"Bilgisayarı çeviriyorum. İlk defa gördüğün bir hareket mi?" dediğimde Uygar'ın gözlerinin devirdiğini gördüm. Sandalyesine bana çok uzak bir noktaya koyduğu için yetişemiyordu bu yüzden alt kısmından tutup bana doğru yaklaştırdı.
Böyle yola gel işte herkül seni.
"Benimle olduğun sürece şu dilinin uzunluğuna dikkat et." dedi Uygar, bunu yapmaya hiçte niyetim yoktu. O bana cevap verirse bende ona verirdim, aynı şekilde, hiç altta kalmadan.
"Benimle olmadığın sürede de dikkat et, kimse çekmez senin bu pabuç gibi dilini." dediğinde derin bir of çektim ve selam yazan herife karşılık olarak selam yazıp soru işareti attım.
Uygar Emre ile uğraşması cidden zordu.
"Öncekiler gibi sana hemen ulaşamasın, o zaman daha da vazgeçilmez olursun." dediğinde ellerim klavyenin üzerindeyken bakışlarımı ona çevirdim. Uygar'ın bakışları ekrandaydı, ben ona bakınca yalnızca gözlerini bana doğru çevirdi.
"Vazgeçilmez olmayı çok iyi biliyorsunuz herhalde," dediğimde Uygar başını onaylar anlamda salladı.
"Sizin çok iyi anlaşamıyor gibi bir izlenim vermeye çalışmanıza gerek bile yok, şu halinizi adam görse acır zaten." diye bir ses duydum, bu ses Fatih'in sesiydi.
