Medya: Mila Adel Carney
(Bay Gizem'in kardeşi)Şarkı-NDA Billie eilish
5.BÖLÜM
-NEDEN?
Nedenler, sebepler hayatımızda dolanırdı. Önemli olan dolanırken hayattımıza kimin soktuğuydu. Kimleri hayatımıza alıyoruz, kimleri dahil ediyoruz? Kendi düşünceler içinde boğulurken sadece soruyorsun kim?,neden?,niçin?,amaç?
(Vanessa Esta Kate)
Gördüğüm haber ile başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibiydi. Haberin yalan olduğunu düşündüm çünkü yakın arkadaşım Mark'ın adı vardı. Olanları sindirmeye çalışarak yataktan kalktım. Elimi yüzümü yıkayıp aynada ki ifademe, suratıma baktım. Gözlerim, bakışlarım, hisslerim kadar çok yorgundu ki geldim geleli neredeyse iki aydır hastane de olanlar benim için fazla adrenalinli idi.
Hazır olduğumda üstüme beyaz kazak ve siyah pantolon vardı. Sonbaharın sonunda olduğumuz için üstüme kaban aldım. Evden çıktığımda derin nefesler alıyordum. Sadece tek istediğim haberin doğruluğunu öğrenmek ve olanları anlamak. Bu olanlar benim için fazlaydı bile. Arabam beni polisler aldığından dolayı hastanede kalmıştı. Metroya binmek daha hızlı olacaktı. Annemi ziyaret etmem gerekiyordu onu çok aksatmıştım. Aradan geçen 25 dakika ile annemin kliniğinin önündeydim.
İçeri girip hemşirelere annemin adını söylediğimde beni odasına yönlendirdiler 652. Odaydı odası..
Odasına girdiğim an yere bakan boş bakışları beni bulduğunda buruk bir tebessüm etti, bende karşılık verdim gülümsemesine.Yanına yaklaşıp yatağının yan tarafına oturunca bana baktı. Çok konuşmuyordu ben konuşmadıkça. O adam bize böyle yapmıştı. Kardeşimi , annemi ve beni ayırmıştı. Bizim ise elimizden gelen tek şey onu ölü göstermekti. Herkes öyle biliyordu şu an. Bu yüzden aşk bana göre yoktu. Benim hayatımda da yeri yoktu. O an nedense aklıma Andre düştü. Son günlerde sürekli yüzü gözlerimin önüne geliyordu onunla konuşurken o kadar saçmalıyordum ki ben bile kendime şaşırıyordum. Kafamı sallayıp düşüncelerimden arındım.
Annemin elini tuttum. Çatlamıştı elleri daha yeni 47 yaşında olan kadın, 80 yaşında ki bie kadın gibi hayattan bıkkın bir şekilde bakıyordu.
"Anneciğim nasılsın iyi misin? Biliyorum çok aksattım seni ama işler çok yoğunlaştı" ne desem çocuk gibi düşündüğü için pek hayatımın detaylarından bahsetmiyordum.
"Baban geldi mi?" Hâlâ aklının bir köşesinde babam vardı.
"Eve erken git sonra baban ve kardeşin aç kalıyor Esta, ben makarna yapmıştım onu yersiniz ısıt onlar için." Kendimi zor tuttum nefes alamadım.Konuyu değiştirip nefesler alıp. Annemle biraz sohbet ettim. Onu biraz mutlu ettikten sonra klinikten çıktım. Boş sokakta yürürken gözyaşlarım bana ihanet ederek teker teker düşmeye başladılar.
Hastaneye vardığımda kapıdan girdiğimde insanların yoğun bakışlarına maruz kalmıştım. suçlu bakışlar değil de daha çok merak uyandıran bakışlar vardı. Yukarı çıktığım anda İsmini bile sosyal medyadan öğrendiğim Bay gizemi gördüm. "Andrews Carney " kısaca ismini Andre kulanmayı seviyor. İki köpeği var hakkında sadece bunlar vardı. Tabi bunları onu sosyal medyadan takip eden herkes bilirdi. Gizemli olmayı seviyordu anlaşılan. Bakışlarıyla emir verirken hemşire odasına girip üstümü değiştirdim, telefonumu da cebime atıp odasına yöneldim.
Odasına girdiğim andan itibaren gerici ortam asla değişmiyordu. Bakışlarını umursamadan ne diyeceğini bekledim tam o anda önünde ki bilgisayarı kapatıp bana baktı. Her zaman ki yoğun bakış vardı bu beni sanki cennet ve cehennemde arasında bulunan arafta gibiydi. Bu adam ilgimi çekiyordu. Ama istemiyordum.
"Mark'ın tutuklanması hakkında ne düşünüyorsun" tak bu soryu bende bende beklemiyordum açıkçası kendisi çok dürüst şak diye soruyordu çünkü.
" Sadece merak ediyorum gerçekten o mu yaptı?"
" Evet o yaptı" kabullenemiyordum.
"Suçlamak kolay peki kanıt?"
"Şahit Emma Bennet , neden yapsın?"
"Kanıt değil bu. Neden yapmasın?"
" Çünkü Mark'ın işten çıkarılacağı hakkında bilgi verilmişti ve kendi zaten itiraf etti" "İşten çıkarılmak mı?"
"Evet stajyer, Mark'ın ilk hatası değil bu" daha yeni gelen biri için bu kadar bilgi sahibi olması saçmaydı
" İnanın bunlar beni ilgilendirmiyor, kanıt olmadan inandırıcı gelmiyor. "
Ne diyeceğini umursamadan sert bir şekilde odadan çıkıp kapıyı kapattım . Odadan çıktığım anda derin nefesler alarak sakinleştim. O sırada önümde aceleyle giden Emma'yı görünce olanları sormak istedim. Peşinden gidiyordum ki asla hızı kesilmiyordu. Kilolu hâline rağmen çok hızlı yürüyordu. O anda hastaneden çıkmış, laboratuvar bölümüne girmişti. İşler garip bir hâl almaya başlamıştı çünkü baş hemşireydi, onun yerine iş yapabilecek bir sürü hemşire varken neden Emma gelsin?
Laboratuvarın son koridoruna gelince etrafını kolaçan etti. Bende bir kolonun arkasından onu izlerken çok tedirgindim. Sanki gizli işler peşindeydi ve saklıyordu çünkü kendini apaçık belli ediyordu. Parmağını kapı da ki sisteme okuttuğunda kapı onaylayıp açılmıştı. Neler olduğunu anlamaya çalışırken Emma giremeden kapıdan Doktor Linda çıkmıştı. Bu kızı oldum olası sevmemiştim. aynı okullarda okumamıza rağmen asla eşit değildik. İşe her zaman para giriyordu yani hep parayla üst seviyeye geçiyordu.
O an da konuşmaya başladılar. Geri çekilip geri döndüğüm anda koridorun sonunda ki Bay Alexander'ı gördüm. Kendisi o kadar sinirli bir cerrah idi ki onunla aynı ortama girmek bile sabır istiyordu ama sorun burada olmamdı neden burada olduğumu sorarlarsa cevap vermem sorun olacaktı çünkü Emma emir vermeden pek iş yapılmıyordu. Tam o anda kolumdan çekildim kolumu tutan kişiye baktım. Bay gizemi gördüm ne olduğunu anlamadan dudaklarını dudaklarıma yaklaştırmış ellerimi boynuna atmıştı. Bunları sadece bir kaç saniyede yapmıştı. Dudakları o kadar yakındı ki ama öpmüyordu. Lakin dışardan biri için öyle gözükmüyordu. Sanki orada cilveleşiyormuşuz gibi hissetiriyordu .
Bay Alexander koridordan geçince bizi gördüğü gibi boğazını temizlemek için değil de daha çok dikkatimizi çekmek için öksürmüştü. Tabi bay gizem ile herkes çok iyi anlaşıyordu -ben dışında- ve çoğu cerrah saygı duyuyordu çünkü hissedardı. Kollarını birbirine dolamış, tek kaşını kaldırarak merakla birbirimizden ayrılmamızı bekliyordu. O anda geri çekilen ilk ben oldum. Özür diler gibi başımı eğdim o an da; Bay gizemin dedikleri tamamen beni yanıltmıştı.
"Yanlış anlamayın kendisi kız arkadaşım"..
![](https://img.wattpad.com/cover/355987981-288-k91650.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
{LOTUSUN KOKUSU} - düzenleniyor 07.11.2024
Teen Fictioninsanı değersiz hissetiren şu yorucu hayatta, karşımıza çıkan küçük talihsizlikler ya hayatını kelebek etkisiyle büyük oranda etkiliyorsa.. - O metro da gördüm seni, - Seni çizdim ben ama. - İzin almalıydın güzel suratımı çizdiğin için.!