တီချယ့်အရိုင်းပန်း
အပိုင်း (၄)
"စာသင်ရတာအဆင်ပြေရဲ့လားသမီး"
"ဟုတ်ကဲ့ပြေပါတယ်ဖေဖေ...။အဲအိမ်မှာကလေးတစ်ယောက်ရှိသေးပုံရတယ်"
"ဖေဖေ့အလုပ်ရှင်မှာ သမီးလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်လေ။အမျိုးသမီးကတော့ ကလေးမွေးပြီးဆုံးသွားတယ်ပြောတယ်"
"မှော် အဲမှာ စာသင်တာ တစ်ပတ်ကျော်သွားပြီ။ဖေဖေ့အလုပ်ရှင်နဲ့သူ့သမီးကိုတစ်ခါမှမဆုံဖြစ်သေးဘူး။ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ် နေရမကျဥ်းကျပ်တော့ဘူး"
"ဦးနိုင်တေဇာက သဘောကောင်းပါတယ်သမီးရဲ့။သမီး သတိမထားမိနေတာနေမှာ...။တွေ့ရင်တော့ သိမှာပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ဖေဖေ...။သမီး ဟိုဘက်ခြံသွားတော့မယ်နော်။ဖေဖေနားအုံး"
"အေး..အေး..သမီး"
သဲတုန်တို့အဆောင်ဆီကူးကာ ဆယ်တန်းကလေးများအား စာပြမိသည်။စာမေးပွဲက တစ်လခွဲကျော်လောက်သာလိုတော့တာမလို့ သူတို့အတွက်အချိန်တွေဟာ အဖိုးတန်နေပေပြီ။တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းဆိုတာ ဘဝကိုအဆုံးအဖြတ်ပေးမဲ့အရာဆိုပြီး တစ်ချို့ကလက်ခံထားကြတာမလားလေ။
"မမမှော်...သားဒီအပုဒ်ကိုမရဘူး"
"မရရင် မမဆီကိုလာခဲ့။မမ သားကိုထပ်ရှင်းပြမယ်"
"သမီးတို့ကိုလည်း ပြန်ရှင်းပြပါလား။ကျောင်းမှာ ဆရာမကရှင်းတာနည်းနည်းမြန်သွားလို့"
"ဟုတ်ပြီ...ဟုတ်ပြီ။အဲတာဆို မမ သင်ပုန်းပေါ်မှာရေးပြီးပဲ အကုန်လုံးကိုပြန်ရှင်းပြပေးမယ်နော်။ရပြီးသားသူကမှတ်မိအောင်ထပ်ကြည့်လိုက်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ မမမှော်"
သင်္ချာရဲ့အခန်း (၁၂) ရှုပ်သည်မလို့ ချက်ချင်းကြီးနားမလည်နိုင်ကြတာပင်။နားလည်ရင်တောင် သေချာမတွက်ရင် မေ့သွားပြီးတွက်မရတော့။အနည်းငယ်ရှုပ်တာကြောင့် ဒီအခန်းဆို ကလေးတွေအားအမြဲဂရုတစိုက်ကြည့်ပေး၊ပြောပေးရသည်။
"မမရှင်းတာ ရမလား"
"ရပြီ မမမှော်..."
"ဟုတ်ပြီ ဒါဆို နံပါတ်ကြီး (၃)မှာ သုံးပုဒ်ရှိတယ် ဒါနဲ့ပုံစံတူတာ။အဲတာလေးတွေအခုတွက်မယ်နော်။ပြီးရင် မမကိုလာပြ"
YOU ARE READING
တီချယ့်အရိုင်းပန်း
Fantasyအချိန်တွေပြန်ဆုတ်ပြီး ကောင်းမွန်တဲ့တွေ့ဆုံမှုတွေဖြစ်စေချင်တယ်ဆိုပေမဲ့ အတိတ်ကိုပြောင်းလိုက်တဲ့အခါ အခုလို တီချယ့်ကိုချစ်မိပါ့မလားလို့တွေးမိတော့ အရင်တိုင်းလေးပဲထားလိုက်ချင်တော့တယ်။ .....မုဏ်းဧဝရတ်သော်....... ဘယ်ဘဝကဝဋ်ကြွေးတွေကြောင့်လဲ၊မိန်းကလေးတစ်ယောက်...
